Sen ve Ben Değil! BİZ

Birisi de Simay Olacak

Seni seviyorum, onca imkansızlıklara rağmen.

Şarkı Önerisi;
Wendy- What If Love 😻

Elçinin Ağzından:

Gözlerimle mekik dokuyordum resmen. Batu annesi ve babası geldi geleli konuşmamıştı. Hoşgeldin bile dememişti. Efsun teyze gözleri dolu dolu oğluna bakıyordu. Esene bakmamla beraber göz göze geldim. Gediz kucağında oturuyordu. Gedizi uyutmaya çalışıyordu en son. Uyumuş muydu bilmiyordum.

Soruma cevap fazla gecikmedi. Behzat yerinden kalktı ve Gedizi aldı Esenin kucağından. Sonra odalarına çıkmaya başladı.

"Batu, oğlum biz çok üzgünüz." Efsun teyze sonunda konuşmuştu. Derin bir nefes verirken Reha elimi tutup oynamaya başladı. Batuda cevap vermiyordu ama.

"Batu neden konuşmuyorsun oğlum? Neden konuşmuyorsun bizimle?" Boran amcayla göz göze geldik bu sefer. Konuşması için işaret vermiştim. Boran amca konuşsaydı Batuda konuşurdu emindim. Babasına bir kızgınlığı yoktu. Ve neyse ki Boran amca beni anlayıp söze başladı.

"Batu, oğlum iyi misin?" Batu kafasını kaldırırken Boran amcaya baktı.

"İyiyim baba." dedi. Cevabıyla derin bir nefes verdim. Sonunda konuşmuştu.

"Simay için çok üzgünüm Batu. Simayı severdim biliyorsun."

"Batu benimle de konuşur musun? Bişey de artık oğlum yalvarırım." Batu kafasını bir anda kaldırdı ve

"Ne diyeyim anne? Ne diyeyim ya? Kurtuldun işte. Daha ne istiyorsun? Gitti Simay. Bul şimdi. Git kimi istiyorsan çağır evleneceğim o kişiyle." Efsun teyze ağlamaya başlarken Batunun da gözlerinden yaşlar akmaya başladı.

"İstediğin bu değil miydi anne? İstemiyordun Simayı, başkası hayatıma girsin istiyordun. Girsin artık işte. Kimse kalmadı."

"Batu ben böyle olsun istemedim."

"İstediğin şeylerden birisi gerçekleşti ama anne. Simay yok. Simay sonsuza kadar yok!" dedi son cümlesinde bağırırken. Gözlerim dolarken kafamı başka yöne çevirdim.

"Gitti, o beni öylece bırakıp gitti. Bana birini bul. Senin istediğin kişiyle evleneceğim. Tamam mı?" dedikten sonra yerinden kalktı ve odasına gitti. Efsun teyze arkasından öylece ağlarken baktım bir süre. Sonra elini tuttum. Yaşlı gözleriyle bana dönerken

"Efsun teyze, hayal kurduğu insanı kaybetti. Aşık olduğu insandı sonuçta. Boran amcayı kaybetseydin sen nasıl hissederdin? Batuyu anlayışla karşıla olur mu? Bir süre bu şekilde olur. Ama sizi çağırma sebebimiz başka." Efsun teyze konuşmam için kafasını sallarken

"Yıllar önce Simay yine öldü sanmıştı Batu. Yani herkes, Batu o zaman psikologlar yardımıyla atlatmış Simayın yokluğunu. Şimdi de öyle olsun diye uğraşacağız. Ama yanında birinin olması lazım. Tek başınayken kendine bir zarar verebilir diye korkuyoruz. O yüzden onu buradan ya götürün ya da yanında kalın. Olur mu?" Efsun Teyze ve Boran amca birbirlerine baktılar bir süre. Sonra

"Onu buradan götüreceğiz." dediler aynı anda. İçimde ki sızı daha çok büyümüştü. Simay yoktu, Batu da gidecekti. Ve kim bilir ne zaman iyileşecekti. Sonrasında da dönecek miydi belli değildi. Ama onun için en iyisi buydu. Gözlerim dolarken kafa salladım.

"En doğru kararı verdiniz." Gözlerimi kırpmamla beraber yaşlar aktı. Efsun teyze iki eliyle birden elimi sardı ve öptü. Onun da gözlerinden tane tane akıyordu yaşlar.

"Biliyorum zor gelecek size de Batunun gidişi. Önce Simay, sonra Batu. Batu iyileşir iyileşmez dönecek buraya. Ağlama tamam mı güzel kızım benim."