Sen ve Ben Değil! BİZ

Kokusunu Hatırlıyorum

Kimseye inancım kalmamışken bile daha önce hiç incinmemiş gibi sevmeye çalıştım seni bak. Her şeyin telafisi var ama bunun yok.

Şarkı Önerisi;
Chungha- Roller Coaster 🧡

Elçinin Ağzından:

Reha yemeğini yemiş ve biraz uyumak istemişti. Bu süre içerisinde Haluk baba gelmişti yanımıza birkaç defa. Ama ona burada durmasına gerek olmadığını söylemiş ve evimize göndermiştim. Esen ve Behzatta gitmişti. Esenin dinlenmesi gerekiyordu. Burada durmaları içinde sebep yoktu.

Simayda yorgun olduğunu söyleyerek giderken Batu kalmak istemişti. Sonuçta Reha beni hatırlamıyordu. Ne kadar ona yardım etmemi istemiş olsada gergin olduğunu hissedebiliyorduk. Tanımadığı biriyle aynı odada duruyordu. Şu an ona göre öyleydi. O nedenle Batunun kalması çok iyi olmuştu.

Ama şu an odada baş başaydık. Batu acıktığını söyleyerek kafeteryaya gitmişti. Bana da gelmemi söylemişti ama bir şey yiyesim yoktu. Hamile olduğunu dile getirerek ikna etmeye çalışmıştı ama içim almıyordu. Reha uyurken kollarımı önümde birleştirmiş gözlerimi dinlendiriyordum bende.

Kendimi fazlasıyla yorgun hissediyordum. Batu eve gidip dinlenebileceğimi kendisinin burada olduğunu söylemişti ama gidemezdim. Aklım gitsemde burada olurdu. O nedenle istesemde gidemezdim. Bir hareketlilik hissederken gözlerimi hafiften açtım.

"Sen de yorgun olmalısın. Gel yanıma yat... Yani istersen." Rehanın suratına baktım bir süre. Cidden yorgundum. Ama ya bir yerini acıtsaydım. Hem o ameliyattan çıkalı öyle çok olmamıştı ki. Onun rahat olması gerekiyordu.

"Yok, sen yat ben şu koltuğa uzanırım." dedim Beyaz deri koltuğu gösterirken.

"O koltuk çok rahatsızdır. Benden mi rahatsızsın yoksa?"

"Kocamsın sen senden rahatsız olmam da, sen ameliyattan çıkalı öyle çok olmadı sonuçta. Bir yerini falan acıtırım şimdi. Hem senin daha hala dinlenmen gerekiyor. O yüzden sen yat hadi." deyip ayağa kalktım. Koltuğa doğru bir adım atmıştım ki bileğimden tutup çekti beni.

Yatağa düşerken kafam yumuşak bir şeyin üzerine geldi. Nefesim kesilirken en son ne zaman böyle olduğumuzu düşündüm. Uzun zamandır ayrı yataklarda yatıyorduk.

"Sen hamile bir kadınsın Elçin. Hemde benim karımsın. Ben karımı o rahatsız koltukta yatırmam. Şimdi kocanın sözünü dinle ve yat." Yutkunurken ayakkabılarımı çıkarmak için eğildim. Ve ayakkabılarımı çıkardıktan sonra uzandım ve kenara doğru kaydım iyice.

Onun rahat etmesi gerekiyordu. Tabi karnımla zor oluyordu bu ama. Rehaya sırtımı dönerken onunda hareket ettiğini hissettim.

"Şu an benimle beraber olmaktan rahatsız mısın?" Kaşlarım çatılırken

"Hayır, o nerden çıktı?"

"Rahatsız gibi duruyorsun. Sırtını döndün mesela." Arkamı dönerken ona baktım. Elini yanağının altına koymuş bana bakıyordu.

"Oldu mu?"

"Neden sırtını döndün?" Bende aynı onun gibi elimi yanağımın altına koyarken

"Sen belki de rahatsız olursun diye. Yani rahatsız olma diye arkamı döndüm."

"Elçin sen bana bu şekilde mi yardımcı olacaksın cidden? Bana uzak olursan ben kendi başıma neyi hatırlayabilirim ki?" Haklıydı. Ama rahatsız olur diye düşünmekten alamıyordum kendimi.

"Peki ne yapmamı istersin? Bende ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ki."

"Bana anılarımızı anlat mesela. Sana nasıl evlenme teklifi etmiştim onu anlat. Ettim bu arada değil mi?" Kıkırdarken