Sen ve Ben Değil! BİZ

Geri Dönüş

Zeki bir insan olmanın kötü bir tarafı da salak insanlar tarafından deli sanılmaktır!

Şarkı önerisi;
WJSN- Save Me, Save You 🖤

Rehanın Ağzından:

Elçinin hoşçakal deyip gülümsemesinden sonra daha fazla orada duramayıp çıkışa gittim. İnsanlara çarpa çarpa gidiyordum ama şu an bu umrumda değildi. Elçinden bana hiçbir şey kalmamıştı. 1 parça eşyası bile yoktu bende. Bu sırada aklıma pembe hırkası geldi. Arabaya binip hızla Uzay abiye sürmeye başladım.

40 dakikalık yolu 20 dakika da gelmiştim.

"Allahım lütfen kimse almamış olsun"diye dua ede ede arabadan indim.

Çalıların oraya bakınca hala durduğunu gördüm. Derin bir nefes verip hırkayı yerinden aldım. Bir köşesi kan olmuştu ama yine de Elçinin kokusu vardı onda sonuçta. Hırkayı burnuma götürüp kokladım ve olduğum yere çöküp ağlamaya devam ettim.

Elçinin Ağzından:

Brezilyaya gelmiştim. Ama aklım hala İstanbuldaydı. Sevdiklerim orada kalmıştı. Omzuma koyulan elle kendime geldim.

"Elçin, oh be sonunda geldin"diyerek bana sarıldı Sıraç.

Bende ona kollarımı doladım.

"Annenlerle konuştum ben. Aynı evde yaşamamıza izin verdiler. Tabi Uzay abiyle de konuştum. O da onay verdi. Okul işlerini falan da hallettim. Zaten çifte vatandaştın. Kimliğin falan var. Arabanda evde-"

"Sıraç, nefes al. Ben acıktım gidelim yemek yiyelim"

"Tamam"deyip elimden valizi aldı ve yürümeye başladı.

Sıraçla ben lisede tanışmıştık. O zamanlar burada okuyordum daha. Ecrinle de Esenle de arkadaş değildik. Sıraç vardı sadece. Sonra Sıraç okul değiştirdi. Ve ayrılmak zorunda kaldık. Havaalanının restoranına gelince bir masaya yerleştik.

"Anlat hadi, akşam sesin çok kötü geliyordu"deyince gözlerim yine doldu. (Bu arada Sıraç- Alperen Duymaz haberiniz olsun ss almaya üşendim jdjddbdjfk)

Tam anlatmaya başlayacakken garson geldi. Sıraç benim yerime de sipariş verip bana döndü.

"Dökül şimdi. Ağlayacaksan da ağla. Ama varya saçma birşey yüzünden burdaysan ağzına sıçarım yavrucum" gözümden akan yaşa inat gülüp koluna vurdum.

"Benim sevgilim vardı biliyorsun-"

"Sevgili yüzünden burdayım deme oturur ağlarım"

"Bak sinirlenmeye başlıyorum Sıraç anlatmam görürsün"

"Aman tamam be. Anlat"

"İşte biz Batuyla beraber oturuyorduk.......... Sonuç olarak burdayım. Ama o dedikleri canımı öyle bir yaktı ki. O hali gitmiyor gözümün önünden"

"Salaksın Elçin"dedi sırıtarak.

Bende bu tepkiyi beklemediğimden şaşırarak Sıraça baktım. Yine tam birşey söyleyecekken garson geldi.

"Hasbinallah"deyip tabakları koymasını bekledim.

Gider gitmez

"Salak mıyım? Cidden sadece benim salak olduğumu mu düşünüyorsun Sıraç? Neden peki? Haksız olan taraf ben miyim burda?"

Sıraç çorbasına doğradığı ekmekleri bitirince ellerini birbirine çırptı.

"Sensin. Tamam, belki tek haksız olan sem değilsin ama salak olan sensin. Trip atsaydın, veya da küsseydin. İlla terkedip buralara gelmen mi gerekiyordu ufak bir konu yüzünden? Şimdi İstanbula dönsen ne değişecek? Reha sana geri dönecek mi? Çocuk açıkça tanımazdan gel ben öyle yapacağım demiş"deyince düşünmeye başladım.