Elçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir.....
Devamı kitabın içinde......
Kimseden birşey bekleme. Bu sayede kimsenin yaptığı şey seni üzemez.
Şarkı Önerisi; TWICE- Signal 💛
Elçinin Ağzından: (3 ay sonra)
Gözlerimi açıp yataktan çıktım. Reha yine haber vermeden gitmişti. 2 aydır aramızda anlamlandıramadığım bir soğukluk vardı. Eve geliyor ve hiç konuşmadan yemeğini yeyip yatmaya gidiyordu. İzinli olduğu günlerde de evde durmuyor sürekli dışarı çıkıyordu. Soru sorduğum zaman cevap vermiyor ve beni umursamıyordu. Telefonunu hiçbir şekilde bana vermiyordu.
Bazen eve alkollü geliyordu. Sorun neydi bilmiyordum. Ona ne yapmıştım da benden soğumuştu bunu da bilmiyordum. Sormuştum, hatta ve hatta ne yaptığımı bilmeyerek özür dilemiştim. Ama umursamamış evden çıkmıştı. Yanımda bile çok nadir yatıyordu. Misafir odasının birinde yatıyordu.
Derin bir nefes bırakırken komodinin üzerinden telefonumu aldım.
Evimin Direği 😚 aranıyor...
Çaldı, çaldı, çaldı ve meşgule attı. Alışmıştım. Telefonlarıma cevap vermemesine bile alışmıştım. Saate bakınca 16 olduğunu gördüm. Derin bir nefes bırakırken telefonu tekrar komodinin üzerine koydum. Ve odayı toparlamaya başladım. Bugün evden çıkmak istiyordum. Bunalmıştım iyice. Gerçekten onu üzecek ne yapmıştım? Özür yemeği bile yapmıştım.
Ama o eve gelince masanın üzerinde ki mumu söndürüp sadece yemeğini yedi ve yatmaya gitti. Bense o kadar yaptığım şeyle ve gözyaşlarımla baş başa kaldım. Dün gece benimle beraber yatmıştı. Odayı hemen topladıktan sonra üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı kendi halinde bırakıp 1 kere taradım. Hafif bir makyaj yaptım. Sonra montumu üzerime geçirdim. Mart ayına girmiştik çoktan. 2019 o kadar güzel (!) başlamıştı ki anlatamazdım. Çantamı da almıştım ki telefonum çalmaya başladı. Heyecanla ve umutla elime aldım. Ama ismi görmemle tüm umutlarım yerle bir oldu. Derin bir nefes bırakıp cevaplandırdım.
"Efendim Esen?"
"Naber kuzucuk? Nasıl oldunuz?" Olan şeylerden normal olarak onlarında haberi vardı. Behzat gidip Rehayla konuşmayı bile denemişti. Ama Reha inatla onu geçiştirmiş ve odasından kovmuştu. Sadece tek bir neden söylemişti. Çocuğumuzun olmuyor oluşu...
"Elçin orda mısın?"
"A, evet. Kusura bakma ya dalmışım"
"Buluşmak ister misin?"
"Aslında biraz yalnız kalsam daha iyi olacak"
"Elçin tek başına kalınca düşüncelerinde boğuluyorsun. O yüzden seninle konuşacağım. Sahilde ki kafeye geç. Bende geliyorum" Derin bir nefes bırakırken
"Peki. Dikkatli gel"
"Sende, öptüm" deyip kapattı. Bende odadan çıkıp evin çıkışına doğru ilerledim.
