Sen ve Ben Değil! BİZ

Ayrılık

Öyle bir an gelir ki, bazı hataların dönüşü, bazı hataların özrü, bazı insanların anlamı olmaz!

Şarkı önerisi;
Dua Lipa- Don' t Start Now 😘

Elçinin Ağzından:

Rehayla beraber eve varmıştık. Ama varır varmaz tartışmaya başlamıştık. Bu gecede benimle kalmak istiyordu. Olmaz diyordum ama anlamıyordu.

"Ya Elçin çok birşey istemiyorum ya senden. Sadece bu gece de beraber kalalım istiyorum"

"Reha olmaz diyorum ol-maz. Bak abimle 2 gündür görüşemiyoruz yarın mutlaka gelir o. İkimizin aynı evde kaldığını öğrenirse beynimizi patlatır"

"Ya birşey olmaz. Uzay abi güveniyor bana. Hem kötü birşey yapmıyoruz ki"deyince elimle karnına geçirdim.

"Ya Reha olmaz. Babamların kulağına falan gider olmaz. Bak bende seninle kalmak isterim ama olmaz. Benim zor durumda kalmamı istiyor musun?"

"Hayır tabiki de"

"O zaman dinle benim sözümü lütfen. Zor durumda bırakma beni. Hadi gel bak üşüdüm zaten öpeyim de eve geçeyim" yanağını öpüp sarıldım.

Reha da kolunun tekini belime dolayıp kendine çekti beni. Sonra boynumdan öptü.

"Ben ölünce buraya gömsünler beni. Bu nasıl kokudur arkadaş" tekrar öpüp bıraktı beni.

"Şşt! Ölmek falan yok. Neyse iyi geceler öküzüm"

"İyi geceler gece gözlüm" anahtarımla eve girdim. Sonra da Rehaya el sallayıp kapıyı kapattım.

Ve odama çıkıp üzerime rahat şeyler giydim. Makyajımı temizleyip saçlarımı yıkadım. Sonra kurutup topuz yaptım. Ve oturma odasına gittim. Mutfağa gidip bir yeşil elma aldım. Onu yerken Esen aklıma geldi bir an. Evde yoktu belliydi. Ama nerdeydi. Telefonumu alıp Esenin numarasını tuşladım. Birkaç çalıştan sonra açıldı telefon.

"Efendim?" Yüksek müzik sesi kaşlarımın çatılmasına sebep oldu.

"Nerdesin sen?"

"Anlamadım?"

"Nerdesin diyorum?!"

"Behzatla beraber canlı müzik olan biryere geldik. Sen nerdesin?!"

"Evdeyim ben şimdi. Anahtarın varmı yok mu? Ona göre yatacağım"

"Yat sen. Ben bugün eve geçmem. Behzatla beraber kalacağız. Yarına planlarımız var. Onları yaptıktan sonra geleceğiz. Görüşürüz" kapattı.

Bende telefonu koltuğa atıp ayaklarımı masaya koydum. Bu gece kendi başıma kalabilir miydim? Hayır. Ne yapacaktım peki? Abimi arayıp buraya gelmesini söyleyebilirdim. Abim Esene birşey demezdi zaten. Telefonu alıp abimi arayacaktım ki kapı çaldı. Saat 11.15 de kim olabilir ki diye düşünürken aklıma 2 kişi geldi. Ya Batuydu bu gelen, yada Rehaydı.

Kapı deliğinden gelene baktım. Batuydu. Yüzüme bir gülümseme takıp kapıyı açtım.

"Kanka bu saatte aklına nerden geldim?"

"Kanka Esen aradı beni, bu gece gelmeyecekmiş. Sen Elçinin yanına git bu gece orda kal dedi. Bende geldim"

"İyi yapmışsın kanka. Geç kapıda kaldın" kapının önünden çekilip geçmesine izin verdim.

"Bende tam abimi aramak üzereydim. Gece tek başıma kalamam çünkü. Kaldığım günlerde çok nadirdir"

"O yüzden yalnız değilsin bak. Ben geldim. Ee ne izliyoruz?"