Sen ve Ben Değil! BİZ

Gerçekler

Uzaktan seven samimi sever.

Bölüm Şarkısı: Astro- Because İt's You

Rehanın Ağzından:

5. Saate girmiştik. Hatta son dakikaları diyebilirim. Ama Elçin hala aynı şekilde yatıyordu. Hiçbir değişme yoktu. Herkes saatini kontrol edip duruyordu. 5. Saatin son dakikasıydı. Hepimiz camın önünde bekliyorduk. Uyanması gerekiyordu artık. Uyanmalıydı.

Oğuz abi hızlı adımlarla buraya doğru geliyordu. Kapıda durup hepimize umut yok dermiş gibi baktı. Uzay abi telefonu elinde olduğu yere çökmüştü. Diğerleri de ağlamaya başlarken birtek ben kaldım pencere önünde. Oğuz abi birşeylere baktı. Son olarakta ekrana bakıp kafasını bana çevirdi.

Gözleri dolu dolu olumsuz anlamda kafa salladı. İşte o an ben öldüm. Elçinin beyin ölümü gerçekleşmişti. Artık sadece bedenen yatıyordu orada. Ruhu yoktu. Arkamı dönüp diğerlerine baktım. Herkes gözleri yaşlı bana bakıyordu. Gözümden bir damla yaş akıp beyaz parlak zeminle buluştu.

Oğuz abi çıkmıştı odadan. Herkes birbirinden destek alarak ayağa kalktı ve Oğuz abinin ağzından çıkacak şeyleri beklediler. Oğuz abi önce boğazını temizledi. Sonra da

"Bunu söylemekten nefret ediyorum ama, birkez daha, bir aileye söylemek zorundayım..... Elçinin beyin ölümü gerçekleşti. Makinayla hayatta şu anda. Beyin çalışmayı durdurdu. Tüm işlevini kaybetti. Elçini bir fiş hayatta tutuyor. Elçinin organlarında hiçbir sorun yok. Fişi çek derseniz ve kabul ederseniz organ bekleyen ins-"

"Hayır! Beyin işlevini kaybetmiş olsa bile yaşama şansı var. Bu yıllarda sürse o fiş oradan çıkmayacak. Gerekirse benim ciğerimden parça alın, böbreğimi alın ama kardeşime dokunmayın"deyip dizlerinin üzerine çöktü Uzay abi.

Oğuz abi de akan yaşı silip kafasını pencere tarafına çevirdi.

"Uzay, Elçinin yaşaması ihtimali çok düşük anlıyor musun? Siz yıllarca bekleyecek olsanız bile kendin gelme ihtimali %9-" demesiyle Uzay abi kaşları çatık bir halde ayağa kalktı.

"O senin az gördüğün %9 luk ihtimal varya, o benim için ne kadar büyük biliyor musun sen? O benim kardeşimin yaşama ihtimali, o benim yaşama ihtimali. Sen şimdi gelipte burda bu oranı küçük göremezsin! Şimdi elimden bir kaza çıkmadan git Oğuz!"deyip camdan Elçine baktı.

"Oğuz abi normal odaya mı alınacak şimdi?"diye sordum sessiz sessiz.

"Evet abicim. Jeneratörle odaya götüreceğiz. Bundan sonra orada kalacak. Sizlerde toparlanın bir alt kata ineceğiz"

"Tamam"deyip gözümün altını sildim.

Jeneratörle gidiyordu. O olmadan nefes alamıyordu. O olmadan yaşayamayacaktı yani öyle mi? Beni bir kez daha darman duman etmişti. Beni birkez daha parçalamıştı. Burnumu çekip Defne teyzenin yanına gittim. Koluna girdim ve ayağa kalkmasına yardım ettim.

"Nereye götürüyorlar kızımı oğlum?"deyip sedyeyle götürülen Elçine baktı.

"Aşağı kata, bir odada kalacakmış. Bizlerde oraya gidelim burada durmamız için bir sebep yok. Hadi Ömer amca sende kendini toparla. Elçin sizi böyle görmesin üzülür bak"dememle bir yaş daha aktı Defne teyzeden.

Sonra asansöre doğru ilerledik.

🏨🏨🏨

(3 Gün Sonra)

Elçin komaya gireli 3 gün oluyordu. Aslı teyzelerle Öykü teyzeleri göndermiştik. Brezilyaya geri dönmüştü onlar. Uzay abi Defne teyzeleri de göndermeye çalışıyordu ama Defne teyze gitmemekte ısrar ediyordu. Yakında dönmesi gerekecekti zaten.