Hanggang Tingin Na Lang Ba?

Fifty One*

Fifty One*

 

NIXON’s POV

I’ve tried hard not to look at her.

I’ve tried harder ignoring her.

I’ve tried my hardest just to avoid her.

And it was really hard and every time I’ve tried, I felt pain in my chest.

It was getting more painful every day.

I miss her.

I’m dying to be with her again.

Laughing and singing, I miss our days together.

But I want her to be happy even if it’s not with me.

I know I’m selfish, I wish I’m the guy with her now,

I wish I was the man she loves.

But it was just a wish, it will never happen because I’m not the one she chose.

ARGH! Pinunit ko ang sinulat ko sa papel. Ano ba tong ginagawa ko? Sabi ko magsusulat ako ng lyrics pero paanong nagsusulat ako ng tula? Binato ko ang naroll na papel sa may basurahan.

Dalawang buwan kong iniwasan si Aisha. Hindi ko naman talaga siya gustong iwasan pero kailangan ko. Kailangan ko munang alisin siya dito sa puso ko para sa susunod hindi na ako masasaktan pag nakikita ko siyang may kasamang iba.

*Tok Tok

Nakarinig ako ng mahihinang katok sa pintuan ng kwarto ko. Nasa Veranda kasi ako e. Baka si Tristan na naman yan. Lagi na lang akong ginugulo ng lalaking yun e. Kung saan ako magpunta, sinusundan niya ako. Para namang magpapakamatay ako dahil lang sa nabasted ako. Tss. Hindi naman ako ganun kababaw.

“Pasok!” Sigaw ko na lang at nagsimula na ulit magsulat.

Nakarinig ako ng mahihinang hakbang hanggang sa, “Nixon.”

Napatayo ako bigla. Si Aisha kasi yun at may dalang tray ng pagkain. Sandwich at saka isang basong juice.

“Anong ginagawa mo dito?”

“Dinalhan kasi kita ng meryenda.” Medyo mahinang sabi nito.

“Aisha, you don’t need to that anymore. Pag nakita ka ni Denver, magagalit yun.” Hindi niya ba alam yun? Magseselos ang boyfriend neto pag ganito siya sa akin at isa pa, kahit na miss na miss ko na siyang makausap, hindi pa din pwede. Baka mayakap ko siya ng wala sa oras.

“Nixon naman. I’m sorry if I didn’t choose you. I’m sorry if I didn’t say that I will choose him. I’m really sorry.” Nakayukong sabi nito.