Η Μαρίνα, μία επιπόλαιη και απερίσκεπτη δημοσιογράφος θα κάνει ένα λάθος που θα της στοιχίσει την καριέρα της... ο μόνος τρόπος για να κερδίσει πάλι την δουλειά της είναι να φέρει στο κανάλι ένα θέμα που θα κάνει πάταγο! Άθελα της, θα μπλεχτεί στα π...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΜΑΡΙΝΑ
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι εκεί έξω σκέφτονταν για εμένα τόσο φριχτά πράγματα! Κάποιοι από αυτούς με γνώριζαν προσωπικά, είχαμε βρεθεί κατά καιρούς σε διάφορες εκδηλώσεις και με μερικούς είχαμε διασκεδάσει μαζί στην ίδια παρέα. Με ήξεραν! Γνώριζαν τι άνθρωπος είμαι και το θεωρούσα ανήθικο από μέρος τους να με κατηγορούν έτσι. Κόντευα να σκάσω από την στεναχώρια μου και τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια μου φώναζαν πόσο απελπισμένη ένιωθα. Αυτή η απαίσια μέρα αντί να φτάσει στο τέλος της με την ελπίδα ότι από αύριο όλα θα ξεχνιούνταν τελείωνε με τον χειρότερο τρόπο.
Ένιωθα απαρηγόρητη. Καθόμουν στο γραφείο της Θάλειας και έκλαιγα χωρίς να μπορώ να ηρεμήσω. Η Εύα προσπαθούσε να με παρηγορήσει λέγοντας μου ότι έτσι κάνουν οι δημοσιογράφοι όταν δεν έχουν κάποια αξιόλογη είδηση να παρουσιάσουν. Βρίσκουν κάτι μικρό και το αναπαράγουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουν να το πουλήσουν στο κοινό τους. Το καταλάβαινα αυτό που μου έλεγε, το είχα δει να συμβαίνει πολλές φορές από κοντά αλλά όχι σε αυτό το μέγεθος. Όλο αυτό που ζούσα αυτή τη στιγμή ήταν τραγικό. Ποτέ δεν είχα πειράξει άνθρωπο και πάντα προσπαθούσα να κάνω την δουλειά μου σωστά. Σίγουρα μερικά από τα θέματα της εκπομπής μας μπορεί να είχαν ενοχλήσει κάποιους αλλά πάντα είχα όρια στο τι θα πω. Η σημερινή μέρα ήταν απλά μια κακιά μέρα που είχε πάει πολύ στραβά και το κακό ήταν ότι συνεχιζόταν!
«Μαρίνα ηρέμησε σε παρακαλώ, δεν είναι η σωστή ώρα για μελοδραματισμούς.» είχε σταυρωμένα τα χέρια κάτω από το στήθος της και χτυπούσε το πόδι της ρυθμικά στο μαρμάρινο πάτωμα.
«Και τι πρέπει να κάνω θεία; Να χαίρομαι για όλο αυτό που μου συμβαίνει; Οι μισοί νομίζουν ότι συκοφάντησα τον Προκοπίου για να κερδίσω... κάτι και οι υπόλοιποι νομίζουν ότι έχω σχέση μαζί του!»
«Πρέπει να πάω να μιλήσω στον Όμηρο...» είπε μέσα από τα δόντια της. Πρώτη φορά έβλεπα την Θάλεια να δείχνει τόσο ανήσυχη και αυτό με τρόμαζε περισσότερο. Πριν φύγει έδωσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου της στην Εύα και της έδωσε οδηγίες για να το φέρει στην πίσω πλευρά του κτηρίου. Αισθάνθηκα λίγο καλύτερα που δεν θα χρειαζόταν να τους αντιμετωπίσω ξανά όλους αυτούς. Πήρα μερικές βαθιές ανάσες και προσπάθησα να ηρεμήσω. Η Εύα με ρώτησε αν θα ήμουν εντάξει μόνη και αφού την καθησύχασα έφυγε για να φέρει το αμάξι.
