κεφάλαιο 23

6.7K 677 19
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ΜΑΡΙΝΑ

Οι ακτίνες του ήλιου χάιδευαν απαλά το κοιμισμένο μου πρόσωπο και οι εξωτερικοί ήχοι που ακούγονταν μου υπενθύμιζαν ότι είχε έρθει η ώρα να σηκωθώ. Τεντώθηκα και ένιωσα το κορμί μου ζεστό και χορτασμένο. Μνήμες της χθεσινής βραδιάς κεραυνοβόλησαν το κοιμισμένο μου μυαλό και με έκαναν να χαμογελάσω. Άπλωσα το χέρι μου και ένιωσα τα δροσερά σεντόνια άδεια δίπλα μου. Άνοιξα τα μάτια μου κοιτάζοντας γύρω μου μπερδεμένη. Ήμουν μόνη... δεν υπήρχε κανένα ίχνος του Αλέξανδρου. Το βλέμμα μου έπεσε στο μπουρνούζι που κειτόταν στο πάτωμα κοντά στην πόρτα. Προσπάθησα να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, να τις βάλω σε μια σειρά, δεν ήθελα να πιστέψω ότι όλο αυτό ήταν μόνο ένα όνειρο.

Θυμήθηκα τον Αλέξανδρο να με αφήνει έξω από το σπίτι, να με φιλάει με πάθος, να νιώθω τον πόθο του, το κορμί του να πάλλεται πάνω στο δικό μου κάνοντας με να τρέμω μέσα στα χέρια του. Έπειτα για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο έκανε πίσω... με άφησε και ένιωσα την πλήρη απογοήτευση. Το αλκοόλ που είχα καταναλώσει μου έδωσε θάρρος και τον προκάλεσα μιλώντας του υποτιμητικά, εκείνος όμως... Θύμωσα μαζί του και έτρεξα στο σπίτι, φοβήθηκα να μείνω περισσότερο κοντά του, φοβήθηκα τον εαυτό μου και τα συναισθήματα που κόχλαζαν μέσα μου. Μπήκα στο δωμάτιο μου και γδύθηκα, ήθελα να βγάλω την μυρωδιά του από πάνω μου, προσπαθούσα να τον μισήσω που με είχε απορρίψει αλλά δεν μπορούσα. Αναρωτιόμουν τι καλύτερο είχαν οι άλλες, που υστερούσα μπροστά τους και καυτά δάκρυα αυλάκωναν τα μάγουλα μου.

Άφησα το νερό του ντουζ να τρέξει πάνω στο σώμα μου για να ανακουφίσει την έξαψη που ένιωθα, την φωτιά που το αλκοόλ και εκείνος μου είχαν ανάψει και σαν σωστό κάθαρμα ή σωστός κύριος, δεν δέχτηκε να σβήσει. Άκουσα το κουδούνι και υπέθεσα ότι είχε επιστρέψει η Εύα. Μέχρι να βγω από το μπάνιο, να φορέσω το μπουρνούζι μου και να πλησιάσω την πόρτα αυτό συνέχιζε να ηχεί χωρίς σταματημό. Τα μαλλιά μου έσταζαν και το μπουρνούζι δεν είχε προλάβει να απορροφήσει τελείως το νερό από πάνω μου, παρόλα αυτά άνοιξα την πόρτα με σκοπό να επιστρέψω αμέσως πάλι μέσα και να φροντίσω να φορέσω κάτι στεγνό.

Γράφω μόνο για εσένα...Where stories live. Discover now