κεφάλαιο 59

6K 681 18
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ΜΑΡΙΝΑ

Μου είχε λείψει τόσο πολύ ο Αλέξανδρος, με κρατούσε στην αγκαλιά του και ενώ είχαμε κάνει έρωτα ήδη δύο φορές δεν έλεγα να το πιστέψω ότι τον είχα κοντά μου. Από τα λόγια του και τα ασταμάτητα φιλιά του καταλάβαινα ότι είχα λείψει και εγώ στον ίδιο αρκετά. Τρεις μέρες ήταν ικανές να κάνουν τον κόσμο μου βαρετό, άχρωμο και κενό. Μόνο τώρα καταλάβαινα πόσο πολύ μου είχε λείψει η μορφή του, το χαμόγελο του, το πρόστυχο χιούμορ του και τα εύστοχα σχόλια του. Ήμουν σίγουρη ότι αυτό που ένιωθα ήταν αγάπη, βαθιά και αμετάκλητη. Δεν ήμουν απλά ερωτευμένη μαζί του, τον λάτρευα και θα έκανα τα πάντα για εκείνον, για να είναι καλά και να διώξει από το μυαλό του όλα όσα τον βάραιναν όλα αυτά τα χρόνια. Γύρισα προς το πρόσωπο του και τον άγγιξα με το χέρι μου, εκείνος άνοιξε τα μάτια του και φίλησε τα δάχτυλα μου χαμογελώντας μου.

«Μου έλειψες αυτές τις μέρες... σε σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν αν ήσουν καλά.» του είπα.

«Και εγώ σε σκεφτόμουν αλλά ήθελα να σου δώσω τον χρόνο που μου ζήτησες... βέβαια μάθαινα για εσένα από τον Γρηγόρη. Όταν μου είπε ότι αρνήθηκες να βγεις για φαγητό μαζί τους ήθελα να έρθω να σε βρω αλλά δεν μπορούσα.»

«Ήσουν με τον παππού σου! Δεν γινόταν να τον αφήσεις και να έρθεις να με βρεις!!» έσμιξε τα φρύδια του και με κοίταξε πονηρά.

«Γιατί έχω την εντύπωση πως και εσύ είχες τους πράκτορες σου να με παρακολουθούν; Είμαι σίγουρος ότι μίλησες με την Βασιλική ή τον Λάμπρο!» δεν έκρυψα την ενοχή μου, δεν υπήρχε λόγος να το κάνω.

«Ήθελα μόνο να δω ότι ήσουν καλά... φοβόμουν μήπως...» δίστασα να του αποκαλύψω τους φόβους μου αλλά εκείνος με ήξερε πολύ καλά τώρα πια.

«Φοβόσουν μήπως είχα γίνει λιώμα από το ποτό; Ή μήπως ανησύχησες και για τίποτα άλλο;» τα μάτια του προσπάθησαν να βρουν την αλήθεια στα δικά μου.

Γράφω μόνο για εσένα...Where stories live. Discover now