κεφάλαιο 71

6.1K 729 27
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


ΜΑΡΙΝΑ

Αυτό που αντίκρισα όταν άνοιξα την πόρτα της κρεβατοκάμαρας μου ήταν σίγουρα αποκύημα της φαντασίας μου, τουλάχιστον έτσι νόμιζα για μερικά δευτερόλεπτα. Είχα φανταστεί τόσες φορές μια παρόμοια εικόνα που πίστευα πως για ακόμα μια φορά ονειρευόμουν με τα μάτια ανοιχτά.

Ο Αλέξανδρος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου και δίπλα του κοιμόταν ο γιος μου, ο γιός μας... το περίεργο ήταν πως κοιμόντουσαν και οι δύο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με το ένα χέρι διπλωμένο πάνω από το κεφάλι τους. Φαινόντουσαν τόσο ευχαριστημένοι και γαλήνιοι που κάτι σκίρτησε μέσα μου. Έκανα ένα βήμα πίσω και έκλεισα την πόρτα τόσο προσεκτικά όσο την είχα ανοίξει. Έριξα ένα απογοητευμένο βλέμμα στην Εύα και εκείνη αμέσως προσπάθησε να δικαιολογηθεί. Δεν την άφησα, έβαλα το δάχτυλο μου στα χείλη μου κάνοντας της νόημα να κάνει ησυχία και προχώρησα προς το σαλόνι. Όταν πια ήμουν σίγουρη ότι κανένας δεν θα μας άκουγε σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και περίμενα να ακούσω τι θα μου έλεγε.

«Σε ακούω... πως βρέθηκε αυτός εδώ και γιατί αυτή τη στιγμή κοιμάται δίπλα στον γιο μου;» η Εύα αφού κοίταξε γύρω της αμήχανα, έστρεψε το βλέμμα της σε εμένα, καταλάβαινα πως έψαχνε να βρει τα σωστά λόγια.

«Ξέρεις... με πήρε τηλέφωνο...» δίσταζε αλλά συνέχιζα να την κοιτάζω εκνευρισμένη «Μου είπε πως ήθελε να τον δει έστω και για λίγο... και μιας που εσύ θα πήγαινες στον δικηγόρο ήταν ευκαιρία...»

«Στον δικηγόρο που εκείνος με κάλεσε!!!» είπα με έντονο ύφος. Εκείνος που είχε εξαφανιστεί για τόσους μήνες και με είχε κάνει να υποφέρω.

«Ρε Μαρινάκι μου, με παρακάλεσε... με ξέρεις ότι δύσκολα μπορώ να αρνηθώ σε παρακάλια!» Αν δεν ήταν η καλύτερη μου φίλη και η μελλοντική νονά του γιου μου σίγουρα θα την έβριζα. Συγκρατήθηκα και πήρα μερικές βαθιές ανάσες σκεπτόμενη πως θα έπρεπε να αντιδράσω.

Γράφω μόνο για εσένα...Where stories live. Discover now