Η Μαρίνα, μία επιπόλαιη και απερίσκεπτη δημοσιογράφος θα κάνει ένα λάθος που θα της στοιχίσει την καριέρα της... ο μόνος τρόπος για να κερδίσει πάλι την δουλειά της είναι να φέρει στο κανάλι ένα θέμα που θα κάνει πάταγο! Άθελα της, θα μπλεχτεί στα π...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Βγαίνοντας από το σπίτι άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και άρχισα να βρίζω θεούς και δαίμονες με πρώτο και καλύτερο τον άνθρωπο που ήθελε να λέγεται πατέρας μου. Αυτός ο άθλιος για ακόμα μια φορά με αγνόησε και έκανε το σπίτι μου ξενώνα για άλλη μια από τις φιλενάδες του. Τις υπόλοιπες φορές τύχαινε να λείπω και δεν με ένοιαζε τόσο, τώρα όμως ήμουν εδώ!
Μπήκα στον χώρο μου και αμέσως άρχισα να ψάχνω στα ντουλάπια για κάποιο μπουκάλι με αλκοόλ. Θυμόμουν ότι κάπου είχα αφήσει ένα για ώρα ανάγκης και αυτή η ώρα είχε έρθει τώρα. Κάθισα στο γραφείο μου και ξεκίνησα να γράφω μανιασμένα... ασυναρτησίες, λόγια που θα μπορούσε να πει ο ήρωας μου για να ξεσπάσει την οργή του και μέσα από αυτόν να μπορέσω να ξεσπάσω και εγώ. Τελειώνοντας το κατεβατό που είχα στο μυαλό μου έσπρωξα το πληκτρολόγιο μακριά και χτύπησα την γροθιά μου πάνω στο έπιπλο. Δεν μπορούσα να το αφήσω να περάσει έτσι όλο αυτό, κάτι έπρεπε να κάνω...
Το κινητό μου άρχισε να δονείται, κοίταξα την οθόνη και είδα το όνομα του Γρηγόρη. Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσε να έχει επιλέξει καλύτερη στιγμή για να τηλεφωνήσει.
«Παράτα τα όλα και έλα εδώ. Σε χρειάζομαι για κάτι πολύ σοβαρό.» του είπα με τόνο κοφτό και μετρημένο, δεν είχα ώρα για περιττές κουβέντες.
«Πες μια "καλημέρα" και μετά με πιάνεις από τα μούτρα!» τον άκουσα να παραπονιέται χωρίς να το εννοεί.
«Πίστεψε με η σημερινή μέρα δεν προμηνύεται καθόλου καλή, για κανέναν και ειδικότερα για τον Λαυρεντίου!» σχεδόν έφτυσα το όνομα του.
«Νομίζω ότι κάποιος με πρόλαβε! Μόλις τώρα μιλούσα με τον Όμηρο, τον πήρε η κυρία Βασιλική τηλέφωνο... θέλει να μιλήσετε...» κάθε φορά το ίδιο συνέβαινε, όταν με ήθελε κάτι, έπαιρνε τον Γρηγόρη. Πάντα έπαιζε τον καλό πατέρα και ρωτούσε για εμένα λες και ενδιαφερόταν πραγματικά.
