ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Παρακολουθούσα την Μαρίνα να αγκαλιάζει τους δικούς της συγκινημένη και ένιωθα ικανοποιημένος με την απόφαση που είχα πάρει, να τους προσκαλέσω στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να τους φέρω στο σπίτι μου, για κάποιον λόγο φοβόμουν μήπως παρεξηγούσαν την πρόταση μου. Περνούσαμε καλά οι δύο μας αλλά μέχρι εκεί... ο γάμος δεν υπήρχε στα σχέδια μου και δεν ήθελα να πάει εκεί το μυαλό τους και να ονειρεύονται εκκλησίες και νυφικά! Όλες αυτές τις μέρες όμως, την έβλεπα και καταλάβαινα ότι τους ήθελε μαζί της, την είχα ακούσει αρκετές φορές να λέει ότι θα ήταν η πρώτη Πρωτοχρονιά που δεν θα ήταν όλοι μαζί και διέκρινα στην φωνή της μια θλίψη.
Έτσι λοιπόν τους τηλεφώνησα και τους είπα ότι θα χαιρόμασταν αν ερχόντουσαν εδώ σήμερα και εκείνοι φυσικά δέχτηκαν με χαρά. Η Θάλεια ως συνήθως, ήταν λιγομίλητη και σπάνια μου απεύθυνε τον λόγο, λες και είχε κάτι μαζί μου. Ίσως να θεωρούσε ότι δεν ήμουν αρκετά καλός για την ανιψιά της, φυσικά αν ήξερε τα μισά από όλα αυτά που είχα κάνει τα τελευταία χρόνια δεν θα την αδικούσα. Αν είχαν τόσο στενή σχέση με τον πατέρα μου, όπως μου είχε πει η Μαρίνα, θα ήταν λογικό να της είχε μιλήσει για εμένα και σίγουρα δεν θα είχε χρησιμοποιήσει τα καλύτερα λόγια.
Όταν το κουδούνι χτύπησε για δεύτερη φορά παραξενεύτηκα, δεν περιμέναμε κάποιον άλλο απ'οσο γνώριζα. Η Μαρίνα με κοίταξε απορημένη αλλά όταν δεν πήρε απάντηση πλησίασε την εξώπορτα και άνοιξε. Από εκεί που καθόμουν δεν μπορούσα να δω ποιος ήταν ο επισκέπτης μας και έτσι σηκώθηκα και πλησίασα. Με κάποιον μιλούσε... την ήξερα αυτή τη φωνή...
«Τόμ!» αναφώνησα μόλις κατάλαβα ποιος στεκόταν μπροστά μου, ο Τομ εκτός από σοφέρ του παππού μου ήταν και βοηθός του.
«Κύριε Αλέξανδρε! Ήρθαμε!» όπως πάντα σοβαρός έκανε ένα βήμα πίσω και μου έδειξε το αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο ακριβώς μπροστά στην είσοδο της σκάλας. «Ο παππούς σας βρίσκεται στο αυτοκίνητο!»
«Πότε ήρθατε; Γιατί δεν τηλεφώνησες;» ο δύστυχος ο Τόμ με κοίταξε κατεβάζοντας το βλέμμα του στο πάτωμα.
«Ήθελε να έρθει ξαφνικά... για να σας αιφνιδιάσει όπως την προηγούμενη φορά...» έριξε μια ματιά στην Μαρίνα που στεκόταν δίπλα μου και σε δευτερόλεπτα έγινε κατακόκκινος. Φέρνοντας στην μνήμη μου την τελευταία φορά που με είχε επισκεφτεί ο παππούς μου ένιωσα θυμό. Με είχε πιάσει στο κρεβάτι με δύο γυναίκες, άφθονο αλκοόλ και ίχνη από ναρκωτικά... δεν ένιωθα περήφανος για αυτό αλλά του είχα πει ότι τις είχα κόψει αυτές τις μαλακίες και φυσικά εκείνος δεν με είχε πιστέψει!
YOU ARE READING
Γράφω μόνο για εσένα...
RomanceΗ Μαρίνα, μία επιπόλαιη και απερίσκεπτη δημοσιογράφος θα κάνει ένα λάθος που θα της στοιχίσει την καριέρα της... ο μόνος τρόπος για να κερδίσει πάλι την δουλειά της είναι να φέρει στο κανάλι ένα θέμα που θα κάνει πάταγο! Άθελα της, θα μπλεχτεί στα π...