κεφάλαιο 35

7.6K 704 73
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Είχε περάσει μία ολόκληρη εβδομάδα από την ημέρα που έφυγε η Μαρίνα... το ίδιο κι'όλας βράδυ επέστρεψα ξανά στον προσωπικό μου χώρο και έμεινα μόνος παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι, αμέτρητα τσιγάρα και σκόρπιες λέξεις να παρελαύνουν μπροστά μου σχηματίζοντας φράσεις που θα μπορούσα να της έχω πει για να την μεταπείσω να μείνει. Οι εφιάλτες μου επέστρεψαν ξανά εντονότεροι, το επόμενο πρωί, η Βασιλική με βρήκε κακόκεφο, άυπνο και έτοιμο να επιτεθώ σε οποιονδήποτε μου πήγαινε κόντρα.

Με ρώτησε για την Μαρίνα και αγριοκοιτάζοντας την, της απάντησα απότομα ότι είχε φύγει. Κατάλαβε ότι δεν είχα διάθεση να μιλήσω περισσότερο, με κοίταξε με κατανόηση χωρίς να ρωτήσει κάτι άλλο και έφυγε. Καθημερινά μου έφερνε φαγητό και δύο φορές που της ζήτησα ουίσκι μου το έφερε χωρίς καμία αντίρρηση ή κάποιο από τα καυστικά της σχόλια. Όσο περνούσαν οι μέρες πίστευα ότι η διάθεση μου θα βελτιωνόταν, θα την ξεχνούσα και θα συνέχιζα την ζωή μου... αλλά έκανα λάθος. Δεν είχα όρεξη να δω και να μιλήσω σε κανέναν. Δεν απαντούσα στα τηλεφωνήματα ούτε του Γρηγόρη, ούτε στα τηλεφωνήματα από τον εκδοτικό οίκο, για τον μόνο που έκανα μια εξαίρεση ήταν ο παππούς μου και αυτό επειδή ήταν πολύ πιεστικός...

Την όγδοη μέρα χωρίς την Μαρίνα αποφάσισα να αντιδράσω. Δεν μου ταίριαζε η αυτόλύπηση και δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να με επηρεάζει άλλο η φυγή της! Την γνώριζα δεκαπέντε μέρες και από αυτές μόνο την μία εβδομάδα είχαμε έρθει πιο κοντά. Αν εξαιρούσα την χημεία που υπήρχε μεταξύ μας, με αποτέλεσμα το κρεβάτι μαζί της να είναι επικό, τότε το μόνο που έμενε ήταν ο κακότροπος χαρακτήρας της όταν την εκνεύριζα, η αντιδραστική της φύση σε ότι της έλεγα και η κόντρα που μου πήγαινε συνεχώς κάνοντας με έξαλλο μαζί της και ταυτόχρονα τρελό από πόθο!! Όλα θα τελείωναν απόψε! Η απόφαση είχε παρθεί και το φάντασμα της από σήμερα θα εξαφανιζόταν! Η ζωή μου θα επέστρεφε στην κανονική ροή της, η παρουσία της εδώ ήταν ένα διάλλειμα, σίγουρα ευχάριστο, αλλά δεν θα κοιτούσα πίσω. Της είπα να μείνει και εκείνη έφυγε, η επιλογή ήταν δική της και μόνο δική της.

Γράφω μόνο για εσένα...Where stories live. Discover now