Η Μαρίνα, μία επιπόλαιη και απερίσκεπτη δημοσιογράφος θα κάνει ένα λάθος που θα της στοιχίσει την καριέρα της... ο μόνος τρόπος για να κερδίσει πάλι την δουλειά της είναι να φέρει στο κανάλι ένα θέμα που θα κάνει πάταγο! Άθελα της, θα μπλεχτεί στα π...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΜΑΡΙΝΑ
Άνοιξα τα μάτια μου και με χαρά διαπίστωσα πως ο Αλέξανδρος με κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του. Η χθεσινή βραδιά είχε κυλήσει όμορφα αλλά οι τελευταίες αποκαλύψεις βάρυναν κάπως την ατμόσφαιρα. Δεν ήξερα ποια θα ήταν η σημερινή του διάθεση, το μόνο που ευχόμουν ήταν να μην είχε επηρεαστεί αρνητικά από αυτό που μου είχε πει. Κάποιες φορές μπορεί να αποκαλύψουμε ένα μυστικό μας γιατί νομίζουμε ότι ήμαστε έτοιμοι και αργότερα να το μετανιώσουμε, δεν ήθελα να συμβεί αυτό με εμάς.
Ένιωθα την ρυθμική ανάσα του πίσω στο λαιμό μου και η ανάγκη να τον δω με έκανε να στριφογυρίσω μέσα στα σκεπάσματα για να βρεθώ με το πρόσωπο μου απέναντι από το δικό του. Οι σκούρες βλεφαρίδες του φαίνονταν πυκνές και γυαλιστερές, τα σαρκώδη χείλη του ήταν ελαφρώς ανοιχτά και σε προκαλούσαν να τα αγγίξεις... χωρίς να το σκεφτώ πέρασα το δάχτυλο μου πάνω από το κάτω χείλος του... και εκείνος μου το δάγκωσε!
«Αουτς!» ξεφώνησα και τον είδα να με κοιτάζει με τα σκούρα μάτια του γελώντας.
«Αυτό ήταν μια προειδοποίηση για να μην ενοχλείς κάποιον που κοιμάται!» είπε και αναζήτησε τα χείλη μου. Για λίγο προσπάθησα να κάνω την θυμωμένη αλλά γρήγορα ξέχασα τα πάντα και αφοσιώθηκα σε εκείνον και τα κολασμένα φιλιά του. Χαιρόμουν που ήταν ευδιάθετος και είχε όρεξη για παιχνίδια.
Η Κυριακή συνέχιζε να είναι η αγαπημένη μου μέρα της εβδομάδος και η σημερινή, μετά το πρωινό σεξ με τον Αλέξανδρο και το πρόγευμα στο κρεβάτι θα έμπαινε πρώτη στη λίστα μου. Ο καιρός έξω ήταν συννεφιασμένος και η θερμοκρασία κόντευε να φτάσει στο μηδέν, δεν είχα όρεξη να βγω από το σπίτι αλλά ο Αλέξανδρος επέμενε. Ντυθήκαμε ζεστά, πήραμε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε στη Βάρκιζα.
Περπατούσαμε στην παραλία και πετούσαμε πέτρες στην θάλασσα ενώ συζητούσαμε γνωρίζοντας καλύτερα ο ένας τον άλλο. Ο Αλέξανδρος κάθε τόσο με άγγιζε, με φιλούσε και με κοίταζε λες και δεν υπήρχε άλλη για αυτόν. Τα αισθήματα μου γινόντουσαν δυνατότερα και αυτό με φόβιζε. Ήθελα να μάθω τα πάντα για εκείνον και από τη στιγμή που μου είπε ότι είχε φύγει από το σπίτι όταν ήταν μικρός, η περιέργεια μου είχε γίνει εντονότερη. Ήμουν σίγουρη ότι κάτι είχε συμβεί με τον πατέρα του για να μην ήθελε να ζει μαζί του. Από την άλλη πάλι του είχα υποσχεθεί ότι δεν θα τον ρωτούσα τίποτα για αυτό το θέμα, ίσως έπρεπε να τον κάνω να μου ανοιχτεί μόνος του, σιγά σιγά...
