GRAVEN UNIVERSITY

CHAPTER 15

Megan's POV

Nasa library ako ngayon at mag isa. Ayoko muna ng maingay. Gusto ko ng tahimik at gusto ko din mapag isa.

Mag iisang buwan na rin pala mula noong gabi na mawala sa amin si krystal. Ang gabi na hindi ko makakalimutan. Ang gabi na naramdaman ko ang mawalan ng mahal sa buhay.

Hindi naman ako ganoon kasama upang hindi makaramdam ng hapdi. Napabuntong hininga ako ng maramdaman ang antok.

Geez.

Isinara ko ang libro na hawak ko at inilapat doon ang aking ulo. I want some rest.

"Megs? How are you?" Isang boses ang aking narinig.

"I miss you so much megs" Nagsalita ito muli. Sino ba siya? Bakit parang pamilyar ang tinig nito.

"Who are you?" Tanong ko. Ngayon ko lang napansin na nasa isang bahay ako. Nasa may sala ako at mukhang nang gagaling sa kwarto ang boses na naririnig ko.

"I miss you megs." Nangilabot ako sa huling sinabi niya. Naramdaman ko ang luha sa mga mata ko. Sino ba siya? Ano bang kailangan niya sakin?

Naglakad ako upang puntahan kung nasaan ang tinig na yun. Nasa pinto na ako at pakiramdam ko ay dito ito nang galing.

Binuksan ko ang pintuan at naaninag ang isang lalaki na naka black at may mask sa mukha. Medyo blurred ito. Hindi ko alam kung bakit.

"Who are you?." Nagtataka kong tanong. Kahit hindi ko kita ay alam kong napangiti ito.

"I love you megs and I will come back to protect you."

Unti unti itong lumapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Bakit ganito? Ang lapit na niya pero hindi ko mamukhaan. Hinaplos haplos nito ang aking mukha.

Gusto kong maiyak. Damn! What's happening?

Dahan dahan nitong inilapit ang kaniyang mukha sa aking mukha. I closed my eyes and wait for his lips.

"MEGS!"

Naalimpungatan ako ng maramdaman ang isang presensya. Sinamaan ko ito ng tingin.

Bullshit.

"Ano?" Irita kong tanong at nililigpit ang gamit ko.

"Tumutulo na kasi laway mo kaya ginising na kita." Nagulat ako sa sinabi nito kaya agad akong napahawak sa pisingi ko. Wala naman.

"Just kidding." Natawa ito kaya naman binatukan ko. Napakamot ito sa ulo at nag pout pa.

So cute.

What?

Inis na umalis ako at padabog na naglakad. What am i thinking?

Nakakainis naman kasi ang isang yun. Kailangan ba mag pout kapag binatukan? Tss. Damn him!

Naramdaman ko ang pagsunod nito sa akin. Bakit ba siya sumusunod? Naiinis talaga ako sa kaniya. Lalo na kapag malapit siya sakin.

"Uy? Im just kidding." Sambit niya ng nasa tabi ko na. Hindi na ako sumagot pero dumadada pa rin ang isang to.

"Ang seryoso mo naman. May problema ka ba? May nanakit ba sayo? Gusto mo gulpihin ko sila? Kung gusto mong protektahan kita sabihin mo lang. Willing akong maging protector mo." Sunod sunod nitong tanong na ikinahinto ko at tinignan siya. Napahinto din ito at nagtatakang napatingin sa akin.