Nerd's Life |Campus Gangster Meets Miss Nerd|

Chapter 39

~*~

THIRD PERSON POV

Luamabas si Zorren ng Room nila para sana sundan si Mikay pero natigilan ito ng nakita nya si Zaira na nasa labas ng private room nila.

"Z-zorren" umiiyak sbit nito.

"Anong ginagawa mo dito?" Sarkastikong tanong ni Zorren dito.

"Zorren sorry.. Kaya ko lang naman nagawa yun kase ayokong mag alala ka sa akin noon" sambit nito.

Tahimik lang naman si Zorren na nakikinig dito habang naka tingin ito sa malayo.

"Tumigil kana" mahinahong suway nya dito.

"Zorren sorry na please. Hindi ko naman sinasadyang di sabihin sayo iyon kas~" di nya ito pinatapos pa.

"May sira ka sa utak? Kung ganon paano mo nagawang sirain ang naipundar ko sa company namin. Paano mo napabagsak ito sa pamaagitan ko kung may sira ka sa utak huh?" Maangas na sambit nito dahilan para matahimik si Zaira.

"Ano? Sagutin mo ako ngayon Zaira" napaiyak naman lalo dahil dito si Zaira.

"Hindi sa ganun yon Zorren!" Sigaw nito dito.

"WAG MOKONG GAWING TANGA ZAIRA!!" sigaw din dito ni Zorren.

Lubos ang galit na nararamdaman ngayon ni Zorren dahil sa lahat ng panloloko dito ni Zaira.

"Alam ko na ginamit kalang ng papa mo para sirain! Pabagsakin! At perahan ang kompanya namin!!" Dagdag pa nito na lubos na ikinagulat ni Zaira.

Di makapaniwala si Zaira sa sinabi nito dahil ang alam nya ay wala halos kaalam alam si Zorren tungkol sa totoong pakay ng tatay nya sa kompanya ng pamilya nito.

Kahit naman mahal niya ito ay wala siyang magagawa dahil kung hindi kayang ipapatay ng tatay nito si Zorren para lang mapasunod ang anak nya.

"Zorren... Patawarin mo ako" pag mamakaawa dito ni Zaira.

"Kaya kitang patawarin pero sa isang kondisyon." Ani Zorren.

"Ano?" Tanong ni Zaira

"Layuan mo na ako.... Umalis kana sa school na ito.... At isa pa wag na wag mo nang pakikielaman ang buhay ko. Buhay naming lahat at lalo na si Amira" sambit nito.

Halos manlumo naman sa lungkot si Zaira dahil sa sinabi nito. Hindi ito maka sagot kaya iniwan nalang ito ni Zorren.

*

Habang nag lalakad sila Julie at Mickyla para hanapin ang kaibigan ay napag disisyonan muna nilang bumalik sa room nila dahil sa pagod na ang mga ito.

Naupo sila sa mga upuan doon para makapag pahinga.

Bigla namang nahagip ng mata ni Mickyla si Zaira na padaan sa tapat ng classroom nila. Agad itong tumayo at pinuntahan si Zaira na nasa corridor at naglalakad.

"Saan mo dinala si Amira?" Madiing tanong nito dito.

Hindi lang naman sumagot si Zaira at nagpatuloy sa paglalakad na parang walang nangyare.

Hinila ito ni Mickyla dahilan para mapaharap ito sa kanila.

"Mikay tama na" suway dito ni Julie pero di padin nagpatinag ito.

"Sagutin mo ako. Saan mo dinala si Amira!!!" Sigaw nito kay Zaira. Madaming estudyante na ang nanunuod sa kanila pero wala padin itong pakialam.

Tumingin si Zaira dito at tumawa.

"Nababaliw kana" madiing sambit ni Mickyla.

"Saan mo ha sya dinala?" Tanong nito.

"Hindi ko alam" sagot ni Zaira habang parang tangang tumatawa.