Hoofdstuk 5

706 40 1
                                    

Pov Rosalie

Mijn ogen scannen het hele gesprek en mijn hart gaat sneller tekeer bij elke 'x' die langs komt. Ze hebben vet met hem staan flirten, ze hebben hem zelfs gevraagt of hij single is! Ik zucht en besluit maar te doen alsof er niks aan de hand is. Ik pak mijn flesje water en giet het in de gootsteen. Marlee krijgt geen water, maar ijsklontjes. Ik grinnik en pak er een paar uit de vriezer. Dan doe ik bij alle vier de meiden een klontje in hun shirt. Lynn en Marlee schrikken wakker terwijl de rest nog even door slaapt. Maar hun slaap word al snel onder broken door een gillende Marlee en ik kan het niet laten door heel erg hard te lachen. Ik geef toe, ik ben misschien een tikkeltje gemeen geweest, maar hun hebben terwijl ik sliep gepraat met Luke. Een half uur lang. Ik denk dat we nu wel quite staan. ''Payback!'' Roep ik als alle vier de meiden voor me staan en ze weten meteen waar ik het over heb. ''Hij is zo schattig!'' Roept Julie. ''Hoezo schattig?'' Vraag ik. ''Heb je het hele gesprek gelezen?'' Vraagt Marlee dan en ik schud mijn hoofd. ''Geef je telefoon'' Zegt Lynn en ik zet een stap achteruit. ''No way'' Mompel ik. ''Rustig ik typt niks'' Mompelt ze en ik geef alsnog mijn telefoon aan de onschuldige Lynn. ''Kijk, hier vroeg hij hoe oud je was, en toen wij twaalf antwoorden omdat deze twee meiden twaalf zijn stuurde hij deze foto'' Zegt Lynn. ''Hij stuurde een foto?'' Vraag ik en ik trek mijn telefoon uit hun handen. ''Mijngod'' Mompel ik. ''Leuk is hij hé!'' Roept Julie dan en ik werp haar een dodelijke blik toe. ''Hij vertrouwd je nu al dat hij foto's naar je stuurt, dat is toch schattig?'' Vraagt Julie en ik lach. '''Course'' Mompel ik.

-

We zitten in de bus en terwijl de meiden maar door blijven praten over Luke en mij - Wat dus nergens over gaat - denk ik terug aan Sydney. Ze hebben nog helemaal niet veel gezegt over Sydney, of over hoe het daar nu is. Toen ik het inmiddels bijna een jaar geleden achter liet was het waarschijnlijk precies hetzelfde als dat het nu is. Maar toch ben ik nieuwschierig, nieuwschierig naar wat er allemaal afspeeld. Of mijn school bijvoorbeeld nog bestaat, want toen ik slaagde zou hij sluiten, omdat ze geen geld hadden. Maar dat hebben ze eerder gezegt, dus het zou ook gewoon nog kunnen bestaan. Toch wil ik niet terug, naar Sydney. Hier in Melbourne heb ik het goed. Ik heb mijn beste vriendin Marlee die - een paar gebouwen van mijn werk - bezig is met haar laatste jaar in haar opleiding. En ikzelf werk als intervieuwster. Nouja, ik heb nog nooit iemand geintervieuwd maar ik schrijf de verslagen meestal. En dat is een boel werk kan ik je vertellen. Essie is meestal diegene die het intervieuw doet, en dan alles naar mij mailt. Dan schrijf ik alles uit en gaat dat naar mijn 'baas'. Dan komt dat in tijdschriften terecht zoals Tina en de Star. Maar ik heb ook wel eens iets voor de Bella geschreven bijvoorbeeld. En dat doe ik niet alleen. Aangezien wij - mensen van Advence - voor heel veel tijdschriften werken. Ikzelf werk met Trevor en Sam in een kantoor. Er zijn ongeveer zes verdiepingen en drie kantoren op een verdieping dus reken maar uit hoeveel mensen dat zijn. Op de bovendste verdieping werkt mijn baas - Silvy - met nog wat belangrijke mensen. Maar als 'verslag schrijfster' mag ik natuurlijk niet verder weten wie dat zijn. Marlee doe het tegenover gestelde van wat ik doe. Ze wil gewoon een dood normale kapster worden en werkt dan vijf misschien wel zes dagen in de week. Ik werk maar vier dagen in de week en gebruik de vrijdag vaak om te sporten of te dansen. ''Rose'' verstoord Julie mijn gedachten en ik knik. ''Waar gaan we heen?'' Vraagt ze als we al een tijdje in de bus zitten en ik glimlach. ''Dat zie je zo'' Mompel ik. ''Marlee zeg het please'' Zeurt Jasmijn en op dat moment staat de bus stil. ''We zijn er'' Grinnik ik en ze rennen zowat naar buiten.

''We gaan naar een kermis?'' Vraagt Jasmijn verbaast en ik schud mijn hoofd. ''Een festival, met bekende zangers en zangeressen en natuurlijk staan er atractie's om het nog leuker te maken'' zegt Marlee en ik pak de kaartjes uit mijn tas en geef ze aan een man bij de kassa. ''Dit is zo gaaf!'' Zegt Lynn en ik grinnik en we lopen door de ingang. ''Waar willen jullie als eerste heen?'' Vraag ik en Julie wijst naar een mega groot spook huis. ''Nee geen spookhuis'' Mompelt Jasmijn bang. ''Ik blijf wel bij Jasmijn, dan gaan jullie drie in dat enge huis'' Zegt Marlee en ik knik en loop achter Julie en Lynn aan naar het spookhuis. ''Er zijn toch geen echte mensen hé? Want dan ga ik heel erg hard gillen'' Zegt Lynn lachend. ''Nou dan hoop ik voor die arme mensen dat ze er niet zijn'' Grap ik en we gaan lachend in het karretje zitten.

-

Na ongeveer de hele dag te hebben gelopen over het festival gaan we met de bus naar een restaurant in de buurt van de stad. We kunnen gelijk bestellen en gaan buiten op de stoeltjes zitten, praten over de dag. ''Ik vind het wel super hoor, dit alles'' Zegt Lynn opeens. ''Ja ik ook, bedank Marlee maar'' Lach ik. ''Nee bedank internet, die me vertelde dat er een festival zou zijn'' Zegt Marlee en ik vouw mijn handen. ''Dankuwel internet, Amen'' Mompel ik en iedereen schiet in de lach. Ik voel mijn Iphone trillen en kijk nieuwschierig op mijn telefoon.

Heyy, we gaan vanavond weer naar de club, wanna join? xx Luke

Ik zucht en stop mijn telefoon terug in mijn zak. ''What's up gurl?'' Vraagt Marlee en ik laat de meiden het berichtje zien. ''Ehm'' Mompelt Lynn en ik haal mijn schouders op. ''Jullie zijn er, ik ga echt niet'' Grinnik ik en de meiden knikken. ''Zeg dat je niet kan maar dat je wel zin hebt om, woensdag te gaan?'' Vraagt Jasmijn en ik schud mijn hoofd. ''Ik moet woensdag en donderdag gewoon werken en omdat ik vandaag en morgen vrij ben moet ik vrijdag ook aan de bak'' Antwoord ik. ''Ga dan vrijdag avond! Luke is echt heel knap, niet zo knap als Liam maar wel heel knap!'' Roept Marlee. ''Shh!'' Roep ik en ze kijkt me vragend aan. ''We zijn nogsteeds in de buurt van de stad, hij kan hier ook zijn'' Schreeuw ik fluisterend en de meiden schieten in de lach door mijn domme gedrag. ''Hij heeft het vast niet gehoord'' Zegt Marlee. ''Maak je maar geen zorgen, je prins is vast niet hier'' Grinnikt Lynn waardoor ik haar een dodelijke blik gun. Hij is mijn prins op het witte paard niet. Dat zal hij ook niet worden. Mijn prins woont in Sydney.

Ehm dat stukje kan je eruit knippen.

Vote = Opdraging

Rosalie's (kleding op het festival); http://www.polyvore.com/cgi/set?id=140597333&.locale=nl

Amnesia ~ DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu