Hoofdstuk 43

378 21 2
                                    

Pov Rosalie

Ik open mijn ogen en voel twee sterke armen om me heen. Ik til mijn hoofd op om een slapende Ashton aan te treffen en ik glimlach en stap voorzichtig uit zijn grote bed. Ik wrijf in mijn ogen en pak wat schone kleding die ik op mijn tas leg. Ik loop naar de logeer kamer en zie dat Lynn nog ligt te slapen dus maak ik mijn weg verder naar de keuken.

"Rose" Hoor ik zachtjes achter me en ik schrik op uit mijn gedachte en Lynn klemt haar armen rond mijn middel. "Ik droomde dat papa en mama uit elkaar gingen" Snikt ze en ik aai zachtjes over haar haar terwijl ik haar mijn glas water geef en ik op mijn hurken ga zitten. "Dat gebeurt niet Lynn, ze houden teveel van elkaar om uit elkaar te gaan. Papa heeft het gewoon moeilijk en kan niet met zijn emotie's omgaan" Leg ik Lynn uit. "Mag ik bij jou wonen?" Vraagt Lynn en mijn ogen worden groot. "Dat kan niet zomaar schat" Mompel ik. "Als mijn laatste schooljaar klaar is dan mag het wel toch?" Vraagt ze en ik bijt op mijn lip en ga weer staan. "Dat zal niet zomaar gaan" Mompel ik. "Dan loop ik weg" Zegt Lynn. "Lynn!" Roep ik geirriteerd en ze schrikt van mijn ondertoon. "Papa en mama komen er echt wel uit, ik ga er straks heen en ga met ze praten, er word niet weggelopen!" Roep ik. "Wat hebben we gister gedaan dan? Ben ik toen niet weggelopen?" Roept Lynn terug en ik zucht. "Toen nam ik je mee, je ging niet uit jezelf. Hoe wil je weglopen helemaal naar Melbourne, dat is meer dan een paar uurtjes lopen!" Lynn krijgt tranen in haar ogen en we gaan op de bank zitten terwijl Lynn langzaam op mijn schouder huilt probeer ik na te denken. "Ik ga met ze praten en als ik meer weet laat ik het je weten Lynn. Vind je het erg om bij Ashton te blijven?" Vraag ik zacht en ze schudt haar hoofd. "Hoe is het nu tussen jou en Ashton?" Vraagt Lynn zacht om het onderwerp te veranderen en ik slik. "Moeilijk. Ik heb Luke weet je nog?" Vraag ik en ze schudt haar hoofd. "Iedereen weet dat je bij Luke blijft omdat je bang bent om alleen te zijn" Zegt Lynn en ik knik. "Je hebt gelijk, maar ik ga geen hart breken" Mompel ik. "Luke is knap, hij vindt wel een meisje" Zegt Lynn en ik wiebel met mijn wenkbrauwen. "Ik bedoelde niet mezelf!" Gilt Lynn histerisch. "Jaja, jullie schelen maar een paar jaar hoor" Knipoog ik. "Maar ik ben zestien, ik ben nog een kind" Mompelt ze. "En Luke is achtien" Grinnik ik. "Dus jullie schelen bijna drie jaar!" Zegt Lynn en ik knik. "Maandag" Zegt Lynn opeens. "Je bent maandag jarig!" Roept ze en ik knik. Wie veroorzaakt er zoveel puinhoop vlak voor zijn verjaardag? Juist ja, ik. "Het is geen bijzondere dag" Grinnik ik. "Maar je gaat het toch wel vieren?" Vraagt Lynn en ik schud mijn hoofd. "Ik heb veel meer aan mijn hoofd dan vieren dat ik weer een jaar dichterbij oma zijn zit" Lach ik en Lynn grinnikt. "Maar wanneer ga je met papa en mama praten dan?" Vraagt Lynn en ik zucht. "Straks, ik zei dat ik vandaag zou komen" Antwoord ik. "Het is negen uur, zullen we ontbijten?" Vraagt Lynn. "Goed plan, wil je kijken of Ashton nog slaapt? Dan kunnen we hem ontbijt op bed brengen" Glimlach ik en Lynn knikt en loopt weg terwijl ik de keuken in loop en kijk naar eieren om te koken. Ik ben altijd al kind aan huis geweest hier. Ik mocht altijd alles en ik weet zeker dat dat nog steeds zo zal zijn, dit is tenslotte mijn tweede thuis. "Hij slaapt nog als een roosje, wat ga je maken?" Vraagt Lynn en ik zet warm water op. "Gewoon een eitje en wat thee" Glimlach ik. "Wil je een dienblad pakken? In de grote bruine kast in de woonkamer in de derde la" Glimlach ik naar Lynn en ze knikt en komt even later terug met een dienblad

Met een paar broodjes met ei en drie mokken hete thee loop ik naar boven. Lynn komt me stilletjes achterna en ik zet het dienblad op Ash's bureau. Lynn gaat op zijn bureau stoel zitten en ik ga naast hem op het bed zitten. "Ashton, ontbijt" Mompel ik en ik schud zachtjes aan zijn schouder. Hij opent een oog en glimlacht als hij me ziet. "Hee" Mompelt hij. "Lynn en ik hebben ontbijt gemaakt" Glimlach ik en ik sta op en pak het dienblad. Ashton gaat slaperig rechtop zitten en Lynn klimt naast hem terwijl ik het dienblad in ons midden zet. "Ei" Glimlacht Ashton en ik knik en pak een van de broodjes. "Eet smakelijk" Zegt Lynn en ik knik en we eten allemaal een paar broodjes. "Wat voor thee is het?" Vraagt Ashton en ik grinnik. "Bosbessen" Mompel ik en ik zie zijn ogen vergroten. "Ik weet dat je dat niet lust" Lach ik en ik pak mijn eigen mok thee. "Het is gewone engelse thee" Grinnik ik en Lynn knikt. "Ik mocht kiezen" Lacht ze en ik steek mijn tong naar haar uit.

Amnesia ~ DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu