Pov Rosalie
Ik voel dat de vodka begint te werken en ga met een rood harig meisje de dansvloer op. "Heb je het een beetje naar je zin?" Vraagt ze en ik knik. "Mooi, want ik wil je aan iemand voorstellen" Giegelt ze en een bruin harige jongen komt tevoorschijn. Hij noemt zijn naam en ik de mijne, maar door de alcohol kan ik me niet veel van ons gesprek herinneren. Na een tijdje gepraat te hebben begint hij tegen me aan te dansen. Mijn lichaam duwt me tegen zijn borst terwijl mijn hoofd tegen spurt maar mijn gevoel wint uiteindelijk toch. "Je bent erg mooi" Glimlacht hij en een giegel verlaat mijn mond. "Wil je met me mee naar huis?" Vraagt hij en ik frons mijn wenkbrauwen. "Wat wil je daar doen?" Giegel ik. "Wat jij wilt" Grijnst hij. Voor ik wat kan zeggen voel ik de koude muur tegen mij rug en zijn borst leunt tegen dat van mij. "You're mine this night babe" Fluistert hij en dan begint hij me kusjes in mijn nek te geven. Mijn hoofd schreeuwt dat ik moet stoppen. Terwijl mijn lichaam zich tegen hem aan schuurt en hij zijn lippen stevig op de mijne drukt voel ik zijn bobbel groeien. Het is alsof ik uit een soort slaap ontwaak want met al mijn kracht duw ik hem weg en hij kijkt me stom verbaast aan. "Wat moet je nou?" Sist hij boos. "Dit is fout Lo- Lou" Stotter ik. "Ik weet je naam niet eens!" Roep ik. "Je bent van mij vanavond" Sist hij en hij drukt me weer tegen de muur. "Blijf van me af" Sis ik terug en ik probeer weg te komen maar hij is veels te sterk. Hij zoent me in mijn nek en zuigt aan mijn oorlel terwijl mijn handen tegen zijn borst slaan. "Laat me gaan" Roep ik en dan hoor ik iemand achter ons kuchen. "Ze zei dat je haar moet laten gaan" Zegt de harde stem. "En jij bent?" Hoor ik L- ach zijn naam boeit me toch niet - zeggen. "Gaat je niks aan" Sist de jongen en de volgende seconde gaan in slow-motion. De jongen maakt zijn handen tot vuisten en slaat Lou-nogwat vol op zijn gezicht terwijl hij valt en op de grond ligt. Voor ik wat tegen hem kan zeggen verdwijnt hij de menigte in. Ik ren naar de wc's en voel me in eens heel erg misselijk. Als ik me wat beter voel pak ik een drankje aan en giet ik het door mijn keel.
-
Ik heb meer op als mijn lichaam aan kan, maar ik loop niet meer wankelend over de bar, ik lig nu tegen Luke te slapen. Teminste, ik heb mijn ogen gesloten en Luke slaapt tegen mijn hoofd aan. Ik hoor een glas vallen en ik open een oog om een bebloede jongen een kamer in te zien gaan. Moe en dronken dat ik ben loop ik de jongen achterna, Luke achterlatend. Ik open de deur waar hij inging en zie kleine stukjes glas in zijn donkere krullen zitten. In de kamer staat een bed en een paar kastjes - natuurlijk, in elke club zijn slaapkaamers -. "Hee boy, gaat het?" Vraag ik met een schorre stem. "Ik ben oke, bedankt" Mompelt hij. "Zo ziet het er niet uit" Grinnik ik. Mijn ogen worden zwaarder en ik wrijf er kort in. Ik zoek naar een doek en maak het snel nat met een flesje water dat er ligt. Ik kom dichterbij en zonder te zeggen haal ik de stukjes glas uit zijn achterhoofd. "Ik moet het nat maken, sorry" Mompel ik en ik giet een beetje van het flesje over zijn achterhoofd. Hij kreunt en zet zijn nagels in zijn hand terwijl ik op mijn lip bijt en zijn haar wat schoonmaak. Het bloeden is gestopt maar de wond zelf is nog open. "Ik denk dat dit gehecht moet worden" Mompel ik. "Ik ga mensen bellen, moment boy" Mompel ik. "Hoeft niet, ik ga zelf-" Hij draait zich om en zijn ogen worden groot. "Ehm, zie ik er zo slecht uit boy?" Vraag ik zacht en hij schud zijn hoofd. "Herken je me niet?" Vraagt de jongen en ik staar naar de vele armbandjes om zijn polzen. "Nee ik ken je niet, hé dit armbandje heb ik ook" Glimlach ik en ik sluit mijn ogen en zucht. "Weet jij toevallig waar hotel Hos- nee hoe heette het nou" Ik zucht en vecht tegen mijn slaap. "Ben je moe?" Vraagt hij. "Ne- Ja" Hij zucht en ik snuif. "Mag ik een armband? Ze zijn zo mooi" Giegel ik en ik merk dat de alcohol mijn moeheid over neemt. "Rose" Mompelt hij. "Hoe weet je mijn naam?" Hij zucht en bijt op zijn lip. "Wij kennen elkaar, maar je bent te dronken - of moe - om dat te zien" Zegt de jongen. "Hoe heet je dan?" Vraag ik en hij kijkt me gebroken aan.
"Ashton"
-
Ik loop lang alle bordjes van Melbourne Airport maar nergens vind ik Marlee. Ik zucht en zie dat Melanie zwaaid als teken dat ik moet komen. Ik loop naar haar toe en ze zucht. ''Sorry voor Marlee, ik wist niet dat ze niet kwam'' Zegt Melanie en ik knik. ''Ze had het beloofd'' Mompel ik. ''Maar we komen ook twee dagen later aan dan- wacht, heb je nou met haar gebeld of niet?'' Vraag Melanie en ik haal mijn schouder op. Shit ik ben Marlee alweer vergeten. ''Het enige wat ik me kan herinneren van zaterdag is dat we pizza aten, en van vandaag herinner ik me alleen dat ik wakker werd en ik moest opschieten'' Mompel ik. ''Marlee is boos op je, dat weet je nog wel?'' Vraagt Melanie en ik knik zachtjes. Dat weet ik maar al te goed. ''Het komt vast goed, daar ben je beste vriendinnen voor. En je moet haar duidelijk maken dat ik niet tussen jullie in wil gaan staan'' Zegt Melanie en ik knik en we lopen naar alle taxi's waar ik Luke naar ons zie zwaaien bij een zwarte auto. ''Liam kwam ons ophalen, forgot it'' Mompelt hij en dankbaar stappen we in de auto van Liam. Hij rijd iedereen naar huis en ik blijf als laatst met Luke en Liam over in de auto. We stoppen bij mijn huis en ik zucht. ''Zal ik mee lopen?'' Vraagt Luke en ik schud mijn hoofd en knik als bedankje. ''Ik zie je wel weer'' Knipoogt Liam. Ik knik nog een keer en pak mijn spullen uit de kofferbak. Ik zie lichten branden dus weet dat Marlee thuis is en ik bid dat Michael er niet is. Liam rijd zodra ik bij mijn voordeur sta met gierende banden weg en al heb ik de sleutel, ik besluit toch aan te bellen. ''Moment!'' Roept een vrolijke Marlee en ik sla mezelf mentaal voor het verpesten van haar humeur voor de komende weken. Ze doet open en als ze mij ziet betrekt haar hele gezicht. ''Oh hello party gurl'' Mompelt ze. ''Hoi, mag ik binnen komen?'' Vraag ik zacht. ''Het is jou huis, voor de helft'' Zegt Marlee schouder ophalend en ze loopt terug naar de woonkamer waar ik wat gelach vandaan hoor komen maar ik negeer het en ren de trappen op naar boven. Ik ben zwak, ik moet mijn excuus aanbieden aan Marlee. Maar er zitten mensen beneden, en ik laat Marlee nog even in haar vrolijke bui. Is dat verkeerd?
Vote = Opdraging
Rosalie's kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=142702049&.locale=nl
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
FanfictionI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...
