Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 63

Pov Rosalie

Ik besef me nu pas dat ik al de hele tijd in de deuropening sta van mijn keuken, en Lynn alleen op de bank. Ik neem een slok van mijn inmiddels koude thee en zet het weg. Ik ga naast haar zitten en veeg haar tranen van haar wangen. ''Ik vind het heel knap dat je dit allemaal vertelt, en dat je zo groot en wijs bent om snel wat te verzinnen voor Jasmijn. We hebben het allemaal moeilijk, en daarom komen we er juist samen doorheen." Zeg ik en ik leg mijn hoofd op haar schouder. ''Als." Stottert Lynn en ik knik. ''Als Marlee thuis komt, wat moet ik dan zeggen?'' Vraagt ze en ik glimlach. ''Tegen Marlee zeggen we gewoon dat ze later wel wat te horen krijgt, maar ik vertel haar niet alles, als je dat wilt'' Mompel ik en Lynn knikt. ''Alleen jij en Ashton weten het.'' Mompelt ze. ''Ik weet het.'' Mompel ik terug en ik sluit kort mijn ogen en zucht. ''Het is al laat, zullen we naar boven gaan, ons omkleden en naar bed gaan?'' Vraag ik en Lynn knikt. ''Ik heb een joggingsbroek en een topje voor je, dus dat komt wel goed.'' Glimlach ik en ik zet onze koppen thee in de keuken en doe alle lichten uit. We lopen naar boven en ik pak kleding voor Lynn en mezelf. ''Kan ik douchen?'' Vraagt Lynn en ik knik en loop naar de badkamer. ''Natuurlijk kan dat, ik zal even kijken of Marlee nog shampoo had gehaald'' Mompel ik en ik open een paar kasten en geef haar dan de shampoo flessen. ''Ik ben in mijn kamer.'' Glimlach ik en Lynn knikt en ik loop naar mijn kamer en kleed me om.

Als Lynn is gedoucht zitten we allebei in kleermakers zit op mijn bed. Ik probeer haar haar in te vlechten terwijl ze wat dingen verteld over school, buiten alles over die jongen, heeft ze ook nog goede kanten van school vertelt. Zoals aardige leraren en goede cijfers. ''Nou, papa en mama kunnen trots zijn op jou cijfers, en helemaal voor wiskunde waar iedereen slecht in is.'' Lach ik. ''Dankje.'' Mompelt Lynn met een glimlach. We gaan onder mijn dikke laken liggen en staren wat naar het plafond. ''Breng je me morgen weer terug?'' Vraagt Lynn en ik haal mijn schouders op. ''Ik kijk wel, het is morgen vrijdag en ik vind niet dat school belangrijk is op dit moment.'' Grinnik ik. ''Daar heb je gelijk in.'' Mompelt Lynn. ''Weet ik.'' Grijns ik en ze glimlacht en sluit haar ogen. ''Weltrusten Lynn, en maak je niet teveel zorgen.'' Mompel ik. ''Truste Rose'' Komt er zacht uit haar mond en een paar minuutjes later slaapt ze. Ik sluit ook mijn ogen maar allemaal woorden blijven door mijn hoofd spoken. Ik sluip mijn kamer uit, en hoop dat Lynn niet wakker word. Dan loop ik naar benden en maak ik opnieuw wat thee. Ik ga op het aanrecht zitten en zucht. Mijn leven is net een lijn. Soms gaat de lijn naar boven, en soms naar beneden. Maar nu Ashton boos is, Luke weg en Lynn verdrietig weet ik niet of er nog iets over is van die lijn. Ik zit in de put, alweer.

Ik hoor de deur open en dicht gaan en bijt op mijn lip. Ik hoor dat er een jas word opgehangen en er worden schoenen in het schoenenrek gegooit. Dan zie ik Ashton door de woonkamer lopen en een tas op de bank leggen. Hij ziet me, en loopt naar de keuken, zonder wat te zeggen slaat hij zijn armen om me heen. Ik leg mijn kop thee op het verster en sla mijn armen ook om zijn middel. Zo zitten we een tijdje, knuffelend terwijl ik op het aanrecht zit. ''Er is niks gebeurt Ash, ik beloof het.'' Zeg ik. ''Ik hou van je Rose.'' Zegt Ashton alleen maar en ik knik en leg mijn hoofd op zijn schouder. ''Lynn slaapt in mijn bed, je kan op de bank als je dat wilt.'' Mompel ik en Ashton grinnikt. ''Luke en ik hebben gepraat en het was goed tot jullie kwamen, weer ligt alles in puin.'' Mompel ik. ''En het is mijn eigen schuld.'' Mompel ik erna. ''Nee Rose,'' Fluistert Ashton en ik kijk hem aan terwijl hij naar onze handen kijkt, die in elkaar liggen. ''Ik hou van je, en dat je overal een warboel van maakt kan je niks aan doen, maar ik doe net zo hard mee.'' Zegt Ashton zacht. ''Ik weet dat ik niet ruzie had moeten zoeken met Luke, maar het is gewoon- er zijn zoveel jongens in Melbourne en je bent lief en knap en eigenlijk alles wat een jongen zoekt en straks raak ik je kwijt. En het boeit me niet door wie ik je kwijt raak, of je nou met Luke gaat of met een vreemde voor me, ik maak hem af. Tenzij jij niet van mij houdt, dan laat ik je met rust.'' Zegt Ashton en mijn ogen worden groot. ''Ashton kijk me aan.'' Mompel ik en hij sluit zijn ogen. ''Kijk me aan.'' Beveel ik en hij opent zijn ogen weer en kijkt me aan, om erna weer weg te kijken. Ik pak zijn gezicht vast met beiden handen en kijk hem recht in zijn bruine ogen aan. ''Ik zou nooit, maar dan ook nooit iemand boven jou kiezen,'' Mompel ik. ''Ik zou ook nooit iemand boven jou kiezen.'' Zegt Ashton met een trillerige stem. ''Dat weet ik ash, en daarom blijven wij bij elkaar. Luke kan het wel in zijn eentje, hij vind wel iemand. Maar wij blijven bij elkaar.'' Glimlach ik. ''Heb je dat nooit door gehad? Ik ben al bij je sinds klas een, alleen ben ik een jaar weg geweest, en dat was stom, maar we zijn hier, nu, toch?'' Hij knikt en ik geef hem een korte kus. ''Als twee mensen maar van elkaar houden, en sterk zijn. Dan komt het goed.'' Ashton knikt weer en we kijken elkaar een tijdje aan.

''Ik hou van je, Rosalie Bella Hemmson''

''Ik hou ook van jou Ashton Fletcher Irwin''

Vote = Opdraging

Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=143693683&.locale=nl