Hoofdstuk 57

338 24 2
                                    

Pov Rosalie

Ik word wakker en zucht. Mijn wekker gaat maar af en ik gooi hem richting de muur. "Rosalie!" Word er geroepen en ik zucht. "Stop met het gooien van wekkers?" Vraagt Marlee en mijn kamer deur word open gegooit. "Nee het is geen vraag" Mompelt ze hoofdschuddend. "Het is maar een wekker" Kreun ik en ik trek mijn kussen over mijn hoofd. "Je derde wekker deze maand ja, ik heb mijn wekker al twee jaar" Zucht Marlee. "Morning!" Roept Michael en ik voel een moment later een lichaam op me vallen. "Michael" Mompel ik en ik zucht. "Wakker worden Roosje, het is een prachtige dag!" Zegt Michael en ik zucht en duw hem van me af. "Ik meen het, het zonnetje schijnt" Zegt Marlee vrolijk. "Dat doet het elke dag" Grinnik ik. "Ja, doe een jurkje aan!" Roept Marlee en ik rol met mijn ogen. "No way, ik pak wel een lichte broek" Grinnik ik. "Nee!" Roept Marlee vanuit haar kamer en Michael doet mijn gordijnen open. "Trevor is ook al uit de veren" Zegt Michael. "Aardige jongen" Zegt hij erna en ik grinnik. "Trevor is altijd aardig, stel je voor dat hij iemand pijn doet" Mompel ik. "Nee! Daar doe ik niet aan!" Roept Trevor en ook hij komt mijn kamer binnen. "Please, ik zie er niet uit" Mompel ik. "Ik vind je wel grappig zo" Mompelt Michael en hij krijgt en klap van Marlee die mijn kamer weer in komt. "Kijk, drie jurken die je kan dragen naar het werk" Zegt Marlee trots. "Marlee" Mompel ik zuchtend. "Draag! Ik heb je nognooit in een jurk gezien" Zegt Trevor en ik knik. "Okee, oke!" Mompel ik en Marlee klapt in haar handen en trekt Michael en Trevor mee mijn kamer uit.

Eenmaal gedoucht en aangekleed loop ik naar beneden in een jurken ding en Marlee kijkt me glimlachend aan. "Je bent echt mooi!" Roept Marlee en ik schud mijn hoofd. "Marlee" Mompel ik. "Nee serieus, kom we maken een foto" Zegt Marlee en ik zucht en ga met Marlee op de foto. "Een herinnering" Zegt Michael lachend. "Jaja, maar ik moet zo echt naar mijn werk" Mompel ik en ik pak mijn pumps en tas en pak mijn ontbijt in. "Leggo" Zegt Trevor als ik klaar ben en ik glimlach en knik. "Tot vanmiddag"

Ik stap mijn auto uit en hoor mijn pumps op de tegels klakken. "Zozo" Hoor ik naast me en ik zie Sam ook net uitstappen. "Een jurk vandaag?" Vraagt hij en ik grinnik. "Ik werd gedwongen!" Lach ik en Sam rolt met zijn ogen. Met zijn drieën lopen we naar binnen en ik krijg meteen complimentjes van mensen in de grote zaal. "Je moet vaker een jurk dragen" Zegt Sam en ik rol weer met mijn ogen.

Ziet er goed uit vandaag, die jurk ;) zie je vanavond :)x Ash

Ik grinnik en rol met mijn ogen tegelijkertijd. "Wat?" Vraagt Sam. "Iemand" Begin ik en ik kijk naar Trevor. "Heeft Ashton vertelt over die stomme jurk" Grinnik ik. "Wat? Je bent schattig en je vriend heeft recht om dat te weten" Zegt Trevor. "En ik heb hem foto's gestuurd" Zegt Trevor en mijn ogen worden groot. "Je hebt hem foto's gestuurd? Hoe kom je aan zijn nummer?" Lach ik en Trevor grijnst. "Marlee" Ik rol met mijn ogen en ga aan mijn bureau zitten. "Weetje Rose, je bent een stuk volwassener nu je alles op orde hebt" Zegt Sam. "Je bent nogsteeds een dromer, ik snap nogsteeds niet waarom dat niet je tweede naam is, maar ik merk het gewoon" Zegt Sam en ik glimlach. "Dankje" Mompel ik. "No problem"

-

Ik bel aan en hoor gescheld aan de andere kant van de deur. "Jezus man, das toch niet mijn probleem?!" Hoor ik Luke en ik frons. Hij opend de deur en zijn expressie verandert van boos naar zacht in een vracht van een seconde. "Rosalie" Mompelt hij zacht. Weer die naam. "Nee de kerstman" Lach ik en ik wil naar binnen stappen maar hij houd me tegen. "Wat is er?" Vraag ik en Luke zucht. "Ruzie, ik wil niet dat je binnenkomt" Zegt Luke. "Oh, ehm ik kwam je eigenlijk ophalen. We gaan naar Elena, haar telefoon fixen enzo" Mompel ik en Luke fronst. "Elena, het meisje dat-"

"Ik weet nog wel wie ze is" Praat Luke door me heen en ik grinnik. "Mooi, we gaan er nu heen" Glimlach ik. "Ik moet nog even wat dingen pakken en dan kom ik" Mompelt hij met een kleine glimlach en hij laat de deur op een kier staan. "Wat ga jij nou weer doen?" Hoor ik een stem en ik hoor Luke vloeken. "Ik ga iemand's dinges fixen" Mompelt hij. Dat is niet hoe Luke altijd klinkt, hij is anders. "Die chick met dat skateboard?" Hoor ik die andere stem. "Ze heeft een naam, en het is niet zomaar een 'Chick' Zayn" Zegt Luke en dan stormt hij naar buiten. "Ehm hoi" Mompel ik en ik stap in en Luke gooit boos zijn portier dicht. "Wie is Zayn?" Vraag ik maar meteen en Luke send me een keer een boze blik en kijkt dan uit het raam. "Als je het niet vertelt, kan ik ook niet helpen" Zeg ik schouder ophalend en Luke draait zich naar me toe. "Dat je een paar jaar ouder bent betekend niet dat je alles beter weet" Zegt Luke en ik rol met mijn ogen. "Maar ik kan wel helpen" Gebruik ik als weerwoord. "Misschien niet" Zegt Luke en ik besluit het hier maar bij te laten en start mijn motor. "Ben je wel goed gehumeurt als we bij Elena en Adam zijn?" Vraag ik voor de zekerheid en Luke sluit zijn ogen en leunt tegen het raam.

Ik rij de hoek om en zie hun huis al aankomen. "Luke" Mompel ik naar hij houd zijn ogen gesloten. "We zijn er" Mompel ik. "I know" Zucht hij en hij wrijft in zijn ogen. "Luke, kan ik je echt niet helpen?" Vraag ik en hij schud zijn hoofd. "Nee, het gaat" Mompelt hij en hij stapt uit de auto waarna ik hetzelfde doe en hem op slot klik. Luke belt aan en al vrij snel doet Adam open. "Hey! Das snel!" Lacht hij en ik glimlach en knik. We lopen naar binnen en eigenlijk meteen krijgen we thee en zitten we op de bank. "Elena is boven, ik zal haar zo even roepen" Zegt Adam.

Vote = Opdraging

Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=143693683&.locale=nl

Amnesia ~ DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu