Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 74

Pov Rosalie

Ik zucht en bijt op mijn lip. Hij heeft me terug gebelt, maar ik was in slaap gevallen. Het duurde zo lang, en ik ben zo moe van alles. Ik bind mijn haar in een slordige knot en wrijf in mijn ogen. Zelfs Luke heeft me gebelt, maar dat zal wel niet zo belangrijk zijn. Ik zie voicemails staan en twijfel maar klik er toch op. "Rose, met Luke" Hoor ik Luke gehaast. "Ashton is onderweg, hij is helemaal de kluts kwijt" Zegt Luke. "Onderweg?" Mompel ik en ik hoor hem een aantal keer zuchten. "Hij is onderweg" Zegt hij nog een keer en ik druk hem weg en schrik van de bel. Als ik op de klok kijk zie ik dat hij half een aan geeft, en dan loop ik naar de deur. Als ik het open doe zie ik Ashton staan, een zwarte skinny om zijn benen, zijn versleten vans, een t-shirt en zijn haar door de war. "We moeten praten" Zegt hij en ik open mijn mond om iets te zeggen, maar in plaats dat er wat uit mijn keel komt laat ik het open staan. "Rosalie" Bromt Ashton en tranen vormen zich in mijn ogen. Ik laat mijn telefoon uit mijn handen vallen en pak Ashton vast. "Het spijt me zo erg Ash" Mompel ik en ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd tegen zijn borst. "Ik heb je voicemail geluistert, die je per ongeluk hebt opgenomen. Hou je uberhoudt wel van me?" Vraagt hij en ik kan weer niet uit mijn woorden komen. "Waarom zoende je hem?" Vraagt hij, zonder emotie. "Kom binnen, ik leg uit wat er is" Mompel ik en ik laat hem los. "Oke" Mompelt hij en ik doe de deur dicht zodra we allebei binnen zijn. "Wie is die Adam?" Vraagt hij en ik pak mijn telefoon op en zucht als ik zie dat het hele scherm kapot is. "De broer van Elena" Mompel ik, en ik ga naast hem zitten. "Waarom heb je hem gezoent?" Vraagt hij kalm verder. "Ik zoende hem niet, hij zoende mij" Mompel ik.

Hij kijkt me aan en ik glimlach awkward terwijl we dichterbij elkaar komen. ''Adam, ik denk niet dat dit een goed id-'' Ik kan niet verder praten want zijn lippen raken die van mij al. Ik weet niet wat ik moet doen, of wat ik moet denken en dan schiet me iets te binnen.

Ashton.

Ik duw Adam verschrikt weg en staar hem geschrokken aan. ''What the hell?'' Vraag ik en ik spring van het aanrecht. ''Jah ehm, dat was niet mijn bedoeling'' Zegt Adam.

"Aan de telefoon zei je wat anders" Zegt Ashton en ik zucht. "Ik zat op het aanrecht omdat ik mijn zusje wou bellen, toen kwam hij melden dat de film was begonnen en hebben we even gepraat, en hij kwam dichterbij en-" Mijn stem hapert en Ashton zucht. Hij legt zijn telefoon naast het mijne, en ik zie dat ze allebei een stuk scherm hebben. "Ik wil met hem praten Rosalie" Zegt Ashton en ik slik. "Ik-" De brok in mijn keel is te groot en ik zet mijn handen in mijn haar. "Ik snap dat je me niet meer wil, je kan beter gaan in dat geval" Het is eruit voor ik er erg in heb en ik sla mijn handen voor mijn mond. "Rosalie, je moet jezelf niet naar achter drukken om anderen tevreden te krijgen" Zegt Ashton. Hij steekt zijn hand uit, en ik pak hem trillerig vast. "Ik hou van je, en geen mens of kus kan daar tegen op" Mompelt hij en hij trekt me tegen zich aan. Tranen lopen over mijn wangen en ik leg mijn hoofd op zijn borst. "Ik- ik hou ook van jou, Ashton ik duwde hem weg en Luke kwam binnen en ik wist het niet meer" Hik ik. "Ssh, het is al goed" Zegt Ashton zacht. "Ik verdien jou niet Ash" Mompel ik terwijl ik stiekem toch dichter tegen hem aan kruip. "Ik hou van je Rose, en dat is toch veel waard?" Vraagt Ashton en ik knik. Hij draait zich naar me om en pakt mijn wangen vast. "Ik verpest het altijd" Mompel ik en ik sluit mijn ogen.

Ik open ze van schrik als ik Ashton's zachte lippen voel en hij opend ook zijn ogen kort, maar sluit ze dan weer. Ik haal mijn handen door zijn haar als ik mijn ogen weer sluit, en hij pakt mijn handen en houd ze vast, hij houd ze alleen maar vast. Hij glimlacht en ik laat los om op adem te komen. "Ik hou van je Rose, echt" Zegt Ashton. "Ik hou ook van jou Ash" Mompel ik en ik glimlach. "Ik heb met Luke kunnen praten, ik kan ook met Adam praten" Zegt Ashton en ik zucht en knik. "Ik zal vragen of hij thuis is" Mompel ik. "Of ik bel gewoon aan" Grinnikt hij. "Maar, ze kennen je van foto's" Mompel ik. "Je hebt foto's laten zien?" Vraagt hij en ik grinnik en knik. "Natuurlijk, zo iemand als jij is toch om trots op te zijn" Glimlach ik en hij bijt op zijn lip. "Is het oke als ik vanacht hier slaap?" Vraagt Ashton en ik knik. "Ik laat je niet nu nog naar huis rijden" Mompel ik. "Hoezo niet?" Plaagt Ashton

"En dacht je echt dat ik je om half twaalf alleen over straat zou laten gaan?" Vraagt Ashton. "Over straat is van hier naar mijn auto, van mijn auto naar mijn huis en misschien als ik moet tanken" Lach ik. "Dan tank je niet" Grinnikt hij. "Trouwens, je bent over een half uur jarig, dat vier je toch niet in je eentje in de auto onderweg naar-"

"Ja ik snap het Ashton"

-

"Morning sunshine" Mompelt Ashton als mijn wekker gaat en ik zucht. "Alsjebliefd" Mompel ik en ik druk het uit. "Kan je niet afzeggen?" Vraagt Ashton en ik schud mijn hoofd. "Ik moet naar mijn werk" Brom ik. "Fijn" Zegt Ashton terwijl hij een kussen over zijn hoofd trekt. "Ik blijf nog even liggen" Bromt hij en ik grinnik. "Hou ook van jou" Mompel ik en ik stap uit bed en pak een simpele broek met een top, en loop ermee naar de badkamer.

"Je hebt geen make-up nodig" Zegt Ashton als hij de badkamer in komt en ik grinnik. "Wel voor naar mijn werk" Mompel ik en hij drukt een kus op mijn wang. "Ik hou van je Rose" Mompelt hij en ik glimlach. "Ik hou ook van jou Ash, nou hup ga je aankleden" Glimlach ik. "Je klinkt net als mijn moeder" Lacht Ashton. "Mocht je willen" Mompel ik.

Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=143721365&.locale=nl