Pov Rosalie
Wat? Ben ik daar wel klaar voor? Ben ik klaar voor een relatie met deze jongen? Ik kan het niet laten om te denken aan mijn ouders. Wat zullen ze vinden van hem? Mijn moeder had al iets tegen hem toen hij binnen kwam. Lynn had al voorspelt dat hij mijn vriendje zou worden, iedereen voorzag het. Gaat het ook gebeuren? Ik heb dit alles in handen. Zal ik het aan nemen? Word onze vriendschap dat beter of niet? En Ashton? Ik kan het niet laten om hem hierbij te betrekken. Als ik Ashton ooit weer zie, hoe zou hij het vinden? Ga ik hem ooit weer zien? Natuurlijk wel hij zit in Luke en Michael's band. Mijn twijfel is zo groot dat ik het niet kan laten rechtop te gaan zitten en ik duw Luke zachtjes van me af. Wil ik dit? Kan ik dit? Ik ga ervoor. Ik bedoel, hoe ga ik Ashton vergeten als ik elke jongen maar blijf afwijzen? "Ofcourse" Glimlach ik en ik geef Luke een kus op zijn lippen en voel mezelf nerveus worden. "Ik ga zorgen dat je gelukkig word" Mompelt hij tegen mijn nek aan en ik glimlach en geef hem een knuffel. "Is het raar om nu te gaan slapen?" Vraag ik Luke en ik zet mijn nagels zenuwachtig in mijn hand. "Je verpest het moment" Lacht Luke en hij drukt een kus op mijn wang. "Natuurlijk niet" Zegt hij glimlachend en ik knik dankbaar en geeuw onhoorbaar. "Rose?" Vraagt Luke en ik kijk zijn kant op. "Ehm, ik hou van je" Fluistert hij. Is het te vroeg voor een 'ik hou van je?' of niet? Kan ik het terug zeggen? Hou ik van hem of ben ik blind door de liefde die hij me geeft? Ik zeg maar niks en kus zijn wang voor ik opsta en ongemakkelijk naar mijn kleding kast toe loop. Het hoort niet dat ik dit nu doe, naar mijn kast lopen en me omkleden, maar ik ben moe. Ik zou nooit een goede film regiseur worden.
-
Ik open een oog en kijk op mijn klok die zeven uur slaat. Welke dag is het eigenlijk? Volgens mij is het woensdag? Ik weet het allemaal niet meer, het enige dat ik weet is dat ik nu een vriendje heb, ik ben verliefd. Ik glimlach en stap stilletjes uit bed. Ik pak schone kleding en leg alles in de badkamer. Ik doe de deur voor de zekerheid op slot en ik spring de douche in om er een paar minuten later fris en al onder vandaan te komen. Ik droog me af, kleed me aan en mijn gedachte blijven maar bij de jongen die nog als een roosje ligt te slapen in mijn bed.
Oke rare zin, ik heet Rose niet hij.
Ik vlecht mijn haar in een losse vlecht en laat het over mijn schouder vallen terwijl ik naar mijn eigen reflectie kijk in de spiegel. Blauwe blouse, wit topje, blauwe broek, donker bruine riem, donker bruine lokken losjes over mijn schouder en bruinige ogen. Ik knik tevreden en doe nog wat make-up op voor ik naar beneden loop en schrik van beweging op de bank. "Mornin" Mompelt Niall en ik staar hem even aan voor ik zucht. "Whoa je liet me schrikken" Mompel ik, me nog steeds afvragend wat hij daar doet. "Sorry" Lacht hij en dan zie ik iets naast hem bewegen. Het zal toch niet? "Lekker geslapen?" Vraag ik Niall, doelend op het meisje naast hem. Hij bijt op zijn lip en kijkt naar een slapende Melanie. "Ehm" Zegt Niall en ik grinnik en knipoog voor ik de keuken in verdwijn en twee broodjes naar binnen werk. "Morning" Hoor ik Melanie zachtjes en ik hoor erna dat Niall vertelt dat ik ze heb gezien. Ik grinnik en met mijn glas melk loop ik de woonkamer in en Melanie glimlacht nog half in slaap naar me terwijl Niall mij nieteens opmerkt aangezien hij naar Melanie aan het staren is. "Cutie's" grinnik ik en ik pak mijn tas en laptop en zet vast alles klaar. "Welke dag is het vandaag?" Vraagt Melanie terwijl ze zich uitrekt en ik haal mijn schouders op. Ik pak mijn telefoon uit mijn achterzak en laat het aan Melanie zien. "Donderdag" Mompel ik en ze knikt en ik drink nog mijn glas leeg voor ik Trevor hoor toeteren. "Oh guys ik moet gaan. Willen jullie Luke zeggen dat ik werk? Melanie je kan wel wat kleding uit mijn kast pakken, ik heb de linker kamer, rechts is Marlee's en daarnaast is de badkamer" Ratel ik terwijl ik zoek naar mijn witte map en Melanie knikt terwijl ik haar en Niall en knuffel geef en het huis uitren.
"Ik wist niet dat je me kwam halen, ik ben best vaak afwezig geweest de laatste paar weken" Mompel ik en Trevor grinnikt. "Ik sta elke dag voor je deur hoor" Zegt Trevor. "Maar als ik van Melanie te horen krijg dat je niet komt, of van Marlee dat je niet eens thuis bent, rij ik weg" Verklaart hij en met beschamende rode wangen kijk ik naar de grond. "Sorry" Mompel ik en Trevor slaat vriendelijk op mijn knie. "Ik wil wel weten wat je allemaal hebt uit gespookt jongedame" Zegt Trevor streng maar de grijns op zijn gezicht zegt al hoeveel plezier hij hierin heeft. "Jaja, stop met klinken als een vader figuur" Mompel ik. "Dus, vertel" Mompelt Trevor en ik denk aan de laatste paar weken dat ik afwezig was van werk. "Ik ehm, was gister dronken, nouja aangeschoten door het Wk. Niet echt door het Wk maar we deden nooit heb ik ooit" Verklaar ik. "Oh" Mompelt Trevor alleen maar. "En ik heb een vriendje" Floept er uit en ik sla mijn handen voor mijn mond. "Niet waar!" Roept Trevor en ik knik zachtjes. Ik was wel aangeschoten maar ik kan me alles nog herinneren. Mijn hoofd tolt en ik bijt op mijn lip als een vrolijke Trevor de parkeerplaats oprijd. We stappen uit en halen snel koffee en wat te eten bij de bali voor we naar verdieping drie vertrekken. "Dus je hebt een vriendje, hoe ziet hij eruit?" Vraagt Trevor en ik zucht. "Zozo is Rose bezet?" Vraagt Sam die ook de lift instapt en ik erger me nu al. "Ja" Mompel ik. "Door wie?" Vraagt Sam nieuwschierig en ik grinnik om de twee jongens die nu dol graag een naam willen horen. "Luke" Komt er zachtjes uit mijn mond en Trevor's mond zakt open terwijl Sam even moet nadenken. "Toch niet die tatoeage jongen die mee was naar Sydney?" Vraagt Sam en ik was even vergeten dat hij vroeger altijd een grote broer voor me wou zijn maar toen hij Kyra ontmoette dat vervaagte en we het bij collega's hielden. "Ehm misschien" Mompel ik en ik schrik van mijn telefoon die een geluidje maakt. Even denk ik dat het Luke is maar als ik zijn zus in het beeldscherm zie staan grinnik ik.
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
FanfictionI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...