Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 46

Pov Rosalie

Ik word langzaam wakker en kijk op de klok die elf uur aangeeft. Ik lig in Ashton's bed en de plek naast me is leeg. Ik bijt op mijn lip als ik denk aan morgen, morgen ben ik jarig en vanavond zou ik naar huis gaan. Luke en Melanie sliepen bij Niall en gaan vanmiddag naar huis, misschien dat ik met hun mee rij. Ik kan ook aan Ashton vragen of hij me brengt maar dat kost veel tijd dus dat kan ik beter niet doen. Zes Augustus is de dag dat ik elke keer een jaar ouder word. En morgen word ik eenentwintig. Marlee zal wel een feest hebben georganiseerd voor volgend weekend en ik rol met mijn ogen als ik er aan denk. Het liefste blijf ik hier en vier ik het met Ashton en Lynn. Maar Lynn slaapt bij haar vriendin voor een week en dan zien wel wel verder. Mijn ouders, ik weet niet of ze wel weten dat ik morgen jarig ben. Ik weet dat ik gezegt heb dat het me niet zoveel boeit, weer een jaar verder. Maar ik vind het wel erg als mijn ouders het vergeten. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een paar keer ben gebeld door Melanie.

Heeeeeeeeey kleine, Luke en ik zijn vanochtend al naar Melbourne gegaan omdat we iets moesten regelen, voor verdere uitleg ga naar Ashton.

Staat er en ik frons. Voor verdere uitleg. Wat bedoelt ze daar nou mee. Waar moet ik uitleg over hebben? "Morning" Glimlacht Ashton en ik kijk naar zijn shirtless position. Kom op Rose, alsof je hem nog nooit zonder shirt hebt gezien. "Hey" Mompel ik. "Ik breng je straks thuis" Zegt Ashton en ik knik en ga rechtop zitten. "Melanie stuurde me net dat ik 'voor verdere uitleg' naar jou toe moest gaan. Waar heb ik uitleg over nodig?" Vraag ik Ashton en hij lacht en knakt zijn vingers. "Ze is niet serieus toch? Dat had geheim moeten blijven" Zegt Ashton. "Ash" Zeg ik op een waarschuwende toon. "Je dacht toch niet dat ik je verjaardag was vergeten? Ze is regelen dat je vrij bent" Glimlacht hij. "En ik moest je hier houden zodat je vanacht hier sliep maar ik slaap bij jou thuis als je dat niet erg vind" Zegt Ashton. "Ehm oke" Mompel ik en ik snap nogsteeds niet wat er aan de hand is. "En over je ouders, ze waren aan de deur en ze zitten beneden met een kop thee" Zegt Ashton zacht. "Wat?!" Roep ik en hij bijt onzeker op zijn lip, iets wat ik hem nog nooit heb zien doen. Hij staart naar zijn armbanden en knikt zachtjes. "Je moet met ze praten en het goed maken" Zegt hij zacht. "Ik wil het niet goed maken, ik wil het niet" Mompel ik en ik stap uit bed en bijt op mijn lip. Het is niet dat Ashton me nog nooit heeft gezien in mijn ondergoed en een topje maar ik ben alsnog onzeker. "Baby, ik ben bij je" Fluistert hij en hij slaat zijn armen om me heen. "Ik weet het Ash, maar ik ben bang voor ruzie" Mompel ik. "Het komt goed, douche even en kleed je om" Zegt Ashton en als Marlee het had gezegt had ik met mijn ogen gerolt maar ik knik en pak wat kleding. "En wees niet onzeker" Zegt hij zacht als hij met zijn hand over mijn rug wrijft en hij laat kippenvel achter op mijn huid.

Een kwartier later doe ik mijn haar in een losse knot en loop ik zonder nog make-up of pumps naar beneden. Ik heb een simpele skinny jean aan met een topje en een dikke sweater - met Stitch erop - omdat ik het koud had vanochtend. "Hee" Glimlacht Ashton als ik beneden ben en ik ga naast hem zitten op de bank terwijl ik mijn ouders aanstaar. "Ik kan even weg gaan als-" Ik kap Ashton af door nee te schudden en zijn hand te pakken en hij knikt zachtjes. "Ik wil dat je blijft Ash" Fluister ik zacht. "Rosalie we hebben de papieren en we verdelen de komende week alle spullen en aan het einde van de week komt Jasmijn terug en is Lynn ook weer thuis" Zegt mijn moeder meteen. "Jasmijn gaat bijna naar de middelbare school toch?" Vraag ik en ze knikken. "Ze komt bij mama wonen, in een nieuw huis vlakbij haar school" Zegt mijn vader. "En Lynn?" Vraag ik en mijn moeder zucht. "We moeten nog met haar overleggen maar ze wil denk ik op zichzelf, in Melbourne" Zegt mijn moeder zacht. "Ik wil niet allebei mijn dochters zo ver weg, maar het kan niet anders" Zegt mijn moeder. "Lynn gaat Sydney niet uit, als ik mijn mening mag geven" Zeg ik en mijn moeder knikt. "Hier zijn haar vrienden, en familie. Ze moet niet zet zoals ik alles achter laten, en helemaal niet haar beste vrienden" Mompel ik en ik voel een kneepje van Ashton in mijn hand. "We hebben het er nog over, en ik en papa willen je een fijne verjaardag wensen en je een groot cadeau geven" Zegt mijn moeder. "We sparen er al heel lang voor, met de hele familie" Zegt mijn moeder en ik frons. "Midden in het gesprek willen jullie me mij cadeau geven?" Vraag ik en ze knikken. "Lievert, hier zijn de sleutels" Zegt mijn vader en mijn ogen worden groot. "Hij is rood" Zegt mijn moeder en ik sta op en trek Ashton mee naar buiten. Een klein rood auto'tje staat voor de deur en ik druk op de knop en de lampjes branden. "Je hebt je rijbewijs al een paar jaar en daar hoort een auto bij, de hele familie heeft een bijdrage gedaan" Zegt mijn moeder en ik geef ze ondanks dat ik me nog steeds ongemakkelijk voel een knuffel.