Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 6

Pov Rosalie

Ik open een oog om Marlee vervolgens naast me te zien liggen. Als ik mijn andere oog ook open zie ik Lynn en Jasmine in de keuken terwijl Julie weer netjes op de matrassen ligt met een deken over haar heen. Hoe doet ze dat toch? Blijven liggen? Ik grinnik en sta langzaam op terwijl Marlee omvalt en gewoon door slaapt. ''En wat maken jullie?'' Vraag ik uit het niets en de twee meiden schrikken op en Lynn laat bijna een glas vallen. ''Ontbijt, Tante komt ons al zo ophalen'' Zegt Lynn en ik kijk op de klok die twaalf uur slaat. Tante Rox haald ze om twee uur, dus heb ik nog twee uur met mijn zusjes. ''Julie, Marlee!'' Roep ik en de twee schrikken wakker. ''Ontbijt'' Grinnik ik en we gaan allemaal aan de eet tafel zitten.

Na het ontbijt ben ik de eerste die doucht en de rest volgt. Als iedereen aangekleed is en de meiden hebben ingepakt is het een uur. Ik zucht, over een uur gaan de meiden al weg en zie ik ze een hele tijd niet. De laatste keer dat ik ze zag voor dit 'weekend' was op Lynn's zestiende verjaardag. En dat was niet in Sydney maar in een park tussen Sydney en Melbourne. Dus in Sydney zelf ben ik al zo lang niet geweest. Ik heb hem al zo lang niet gezien, gesproken of gehoord. Ik vertrok, omdat ik het niet aankon dat hij verdriet zou hebben om mij. Hij is immers knap, lief en slim. Hij vind heus wel een ander. Terwijl ik mezelf alleen maar meer pijn doe, en mijn geheugen het niet meer aan kan. Ik heb hem natuurlijk gedag gezegt, al voelt het niet zo.

"Ash- Ik- Ik moet je wat vertellen" Stotter ik. "Ehm oke" Mompelt hij en ik bijt op mijn lip terwijl ik mijn tranen tegen hou. "Morgen vertrek ik naar Melbourne, ik heb mijn droom baan daar en heb een appartement gekocht met Marlee" Mompel ik snel achter elkaar. "Wat?" Vraagt hij boos en ik bijt zo hard op mijn lip dat ik het bloed bijna proef. Laat hem niet boos worden nu, alsjeblieft. "Maar- ik dacht dat-" Hij komt niet uit zijn woorden en gebaard-

Ik moet hier niet aan terug denken, dan ga ik huilen voor de gezichten van mijn zusjes. Rose stop. Je maakt jezelf gek.

-

De deurbel gaat en er valt een pijnlijke stilte. De meiden kijken elkaar aan en Marlee verbreekt de stilte door op te staan en de deur open te doen. Mijn tante's echo galmt door het huis en ik sta ook op om haar te begroeten als ze de woonkamer binnenkomt. ''Wilt u thee tante?'' Vraag ik om tijd te rekken maar ik hoor buiten getoeter en mijn tante schud haar hoofd. ''Over een half uur gaat ons vliegtuig meisjes, hup hup'' Zegt mijn tante en de meiden staan op en pakken hun telefoons van het aanrecht. Terwijl Lynn haar glas water nog opdrinkt en Julie haar veter strikt pakt Marlee hun jassen en sta ik wat doel loos voor me uit te staren. ''Ik zie je ooit nog wel'' Haalt Lynn me uit mijn gedachte en ik vloek zachtjes in mezelf dat ik niet aan het opletten was. ''Ik zie jullie snel meiden'' Fluister ik en ik omhels ze alle drie. Na een lange knuffel die maar voelde als een paar seconden laten de meiden los omdat mijn tante roept. Ik geef ze allemaal een kus en ze lopen naar de auto. ''Je had toch nog wat voor de meiden?'' Vraagt Marlee en ik knik en mijn ogen worden groot. ''Meiden wacht!'' roep ik als Lynn als laatste net de auto in wilt stappen. Ik neem twee treden tegelijkertijd naar boven en pak de cadeautjes voor de meiden en ren terug. De laatste vier treden sla ik over en ik ren naar buiten. ''Pas open maken als je in het vliegtuig zit'' Glimlach ik en mijn tante duwt me aan de kant zodat Lynn kan instappen. Ik krijg nog een snelle knuffel van mijn tante en dan stapt zij ook in en rijden ze weg. Ik zwaai naar de meiden en krijg tranen in mijn ogen. Ik weet niet voor hoelang, maar ik ga ze missen.

-

Ik word wakker door een verschrikkelijk harde gil en ik stoot bijna mijn hoofd tegen mijn nachtkastje. ''Wat was dat'' Mompel ik zachtjes en ik stap uit bed en loop op mijn blote voeten naar Marlee's kamer. ''Rosalie!'' Gilt Marlee als ik de deur slaperig open trek en ik zie dat ze in een hoekje zit op haar bureau stoel. ''Er zit een spin, een hele grote!'' Gilt ze en ik zucht en loop weer weg. ''Pak een stofzuiger en doe het zelf man'' Mompel ik geiriteerd en ik kijk naar de klok. Mijn ogen worden groot en ik plof zonder nog iets te zeggen op mijn bed. Ik hoor nog een gil en iets wat lijkt op 'hij loopt' en even later de stofzuiger. Dankjewel Marlee.

Na mijn nachtbreak rond drie uur s'nachts heb ik niet meer kunnen slapen en ik ben blij dat mijn klok eindelijk zes uur slaat. Ik stap uit bed en pak wat kleding en loop dan naar de douche waar ik minstens een uur in wil staan, maar na tien minuten besluit ik er al weer uit te gaan, anders kom ik er nooit meer uit. Ik bind mijn haar in een strakke knot en laat twee krullende plukjes langs mijn gezicht bungelen. Marlee's school begint zoals elke school half negen. Dus die lucky bastard hoeft pas om half acht haar nestje te verlaten. Ik grinnik en loop in skinny jeans en een net truitje naar beneden. Ik ben niet verplicht iets nets aan te doen naar het werk, maar ik vind het wel altijd leuk om zo te komen, dan voelt het echt werk, en niet alsof je gewoon thuis bent. Dus kleed ik me altijd Casual Chique. Als ik ervan had gehouden, had ik elke dag een jurk gedragen naar mijn werk. Maar ik heb er een hekel aan, dus dat gaat niet gebeuren. Ik prop snel twee boterhammen met jam naar binnen en pak mijn laptop en telefoon en doe die in mijn schoudertas. Ik loop nog snel naar boven om mijn make-up te doen en mijn tanden te poetsen en dan gaat de bel. Glimlachend doe ik open voor Trevor en pak ik mijn laatste spulletjes. ''Ik ben vier uur vrij, tot straks Mar!'' Roep ik nog en dan sluit ik af en stap ik bij Trevor in de auto. ''Hoe was je weekend en hoe was het met de meiden?'' Vraagt Trevor meteen en ik glimlach bij de gedachte. ''Het was erg leuk, ik ben naar dat festival geweest en we hebben Titanic gekeken en spelletjes gedaan, echt super'' Zeg ik nogsteeds glimlachend. ''Mooizo, je weekend?'' Vraagt Trevor en ik grinnik. Trevor is homo, en hij vraagt altijd meteen hoe het met je is en hoe bijvoorbeeld je weekend was. We halen ook elke ochtend samen coffee en dan kijken we samen naar jongens, geniaal. Toen ik zaterdag zei dat ik en Marlee niet veel vrienden om ons heen hebben, had ik het best wel mis. We hadden gewoon niemand die avond, omdat we wisten dat iedereen weg was. Maar toen ik zei dat ik het samen met Marlee wel oke vond had ik wel gelijk. Trevor is meer een vriend van mij dan van Marlee, maar we gaan wel goed met elkaar om als we met zijn drieën zijn. Verder hebben we natuurlijk aan allebij de kanten buren, waarvan een aan mijn balkon grenst. Daar gaan we soms mee om, en we zijn er altijd bij verjaardagen, maar zoals ik al zei: Marlee en ik hebben het goed samen. ''Rose? Ben je er nog?'' Vraagt Trevor en ik zucht. ''Ja ik ben er nog'' Mompel ik. ''Is er soms iemand in je leven gekomen?''

Joh, hoe raad je het zo.

''Jaa en nee'' Grinnik ik. ''Vertel'' Zegt Trevor als hij de auto parkeerd. We stappen uit en hij besteld hetzelfde als altijd. ''Dus, er is iemand in je leven?'' Vraagt Trevor en ik grinnik. ''Laten we terug gaan bij de vraag, hoe mijn weekend was'' Glimlach ik. ''Omijngod Rose'' Zegt Trevor entousiast en ik geef hem een zuchtende blik. ''Marlee en ik hadden zaterdag niks te doen, en ze wou naar de club om de hoek'' Begin ik. ''Toen hebben we besloten na lang gekibbel toch te gaan en je kent mij, geen jurkjes'' Grinnik ik en Trevor knikt. ''Toen we binnen kwamen en wat hadden gedronken besloot ik te gaan dansen op het podium en Marlee zette een bekend nummer op dus wist ik meteen de pasjes, ik heb denk ik wel eens vertelt over december 2011'' Trevor knikt en glimlacht als teken dat ik verder kan gaan. ''Ik danste een paar nummers en na mijn wel bekende salto stopte de muziek, kwam er een jongen op het podium en daagde hij me uit voor een battle'' Als ik terug denk begin ik weer te glimlachen bij het beeld voor me. ''En toen?!'' Roept Trevor en ik hoor onze namen en we lopen met onze coffee terug naar Trevor's auto. ''Ik nam de battle twijfelend aan, en het werd echt een spetterende show'' Glimlach ik. ''Ik vond het fantastisch, ik had nog nooit in de twintig jaar dat ik rond loop een battle gedanst'' Mompel ik. ''Je kan niet al twintig jaar dansen Rose'' Zegt Trevor dood serieus en ik begin hard te lachen. ''Echt weer een opmerking voor jou Tref'' Lach ik en we stappen zijn auto in en rijden naar Advence. "Maar even serieus Rose, was hij hot?"

Vote = Opdraging

Kleding Rosalie; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=135769491&.locale=nl