Pov Rosalie
''Ik kan haar ook gaan halen?'' Glimlach ik en Adam knikt. ''Of Luke'' Mompel ik en ik kijk Luke verwachtingsvol aan. ''Ja is goed, naar boven en dan de eerste deur links'' Zegt Adam en Luke geeft me een geiriteerde blik en loopt langzaam de trap op. ''Je kan je jas gewoon over mijn stoel hangen, Rosalie was het toch?'' Vraagt Adam en ik knik en we gaan op de bank zitten. ''Rosalie ja, maar iedereen noemt me Rose'' Grinnik ik. ''Is ook mooi'' Knipoogt Adam en ik grinnik. ''Wil je wat drinken?'' Vraagt Adam ineens en ik knik. ''Graag'' Mompel ik. ''oh, en leuke jurk'' Zegt Adam en ik zucht. ''Dankje'' Mompel ik en hij fronst. ''Vind je hem niet leuk?'' Vraagt hij en ik haal mijn schouders op. ''Ik draag niet graag een jurk maar ik ben vanochtend gedwongen'' Adam lacht en loopt naar de keuken. ''Elena is ook niet zo van de jurkjes hoor'' Grinnikt hij. ''Mijn moeder geeft haar wel eens een, maar ik heb het haar nog nooit zien dragen'' Zegt Adam en ik grinnik. ''Nou ik droeg een keer een jurk naar een feest en het staat schijnbaar goed'' Mompel ik en Adam knikt. ''Rose!'' Hoor ik naast me en ik glimlach en geef Elena een knuffel. ''Hey, hoe gaat het?'' Vraag ik en Elena laat haar pols zien. ''Ik heb verband, en ik zit er een paar weken aan vast maar verder gaat het wel'' Grinnikt ze. ''Mooizo, ik kwam even langs om te kijken hoe het ging, en ik heb Luke mee moeten slepen'' Het laatste fluister ik en Elena grinnikt. Ze is een stuk vrolijker dan de avond van het ongeluk. ''Je hebt me niet mee gesleept'' Bromt Luke en ik zucht. ''Oke, hij ging zelf in mijn auto'' grap ik en ik knik naar Luke. Ik weet niet waarom, maar hij is bot tegen me, en ik vind het niet grappig. ''Dus, Elena, Luke, ook wat drinken?'' Vraagt Adam en de twee knikken en we gaan met zijn alle op de bank zitten. ''We kwamen ook om je telefoon te betalen'' Mompelt Luke ineens en Elena glimlacht. ''Das erg aardig'' mompelt ze en ik knik. ''Niet mijn idee'' Mompelt luke zodat alleen ik het hoor en ik geef hem ongezien een duw tegen zijn arm. ''Zal ik anders mee gaan naar de stad?'' Vraagt Elena en ik knik. ''Luke weet vast wel een zaak die schermen maakt'' zegt Elena en hij knikt. ''Jij niet dan?'' Vraag ik en Adam grinnikt. ''Ik kom niet uit Melbourne'' zegt Elena en ik frons. ''Sydney?'' Gok ik maar ze schud haar hoofd. ''New York'' Mompelt ze. ''Das nogal ver weg'' grinnik ik en ze knikt. ''Valt opzich wel mee, maar ik mis mijn broer wel vaak'' zegt Elena en Adam glimlacht. ''Ik ben van New York verhuist naar Melbourne, voor mijn werk en omdat ik new York zat was'' Zegt Adam en ik knik. ''En hij liet me zomaar achter'' Lacht Elena en Adam bromt en rolt met zijn ogen. ''Je bent hier nu toch?'' Lacht hij en ze knikt. ''Gelukkig wel, ik ben blij dat school eindelijk afgelopen is en de vakantie is begonnen'' zegt Elena en ik grinnik. ''Dus je bent afgestudeerd?'' Vraag ik en Elena lacht. ''Nog lang niet, maar ik ga wel naar een betere school'' Grinnikt Elena.
''Wat wil je later gaan doen dan?'' vraagt Luke en ik grinnik. ''Ehm ik heb al stage gelopen in een kinderziekenhuis, en ik ga daar misschien werken als ik hoger opgeleid ben'' Zegt Elena zacht. ''Dat is echt awesome'' Glimlacht Luke. ''Inderdaad, dan kan je die sukkel helpen als hij weer achteruit loopt'' lach ik en Luke grinnikt. ''Volgends mij wou jij dat ik voorop ging lopen Hemmson'' Zegt Luke en ik rol met mijn ogen. ''Misschien, zullen we dat maar uit het verhaal laten?'' Grinnik ik en hij steekt zijn tong uit. ''Zal ik even mijn telefoon pakken dan?'' Vraagt Elena na een korte stilte en we knikken allemaal. Ze staat op en loopt snel naar boven. Ik neem nog een slok van mijn drinken en schraap mijn keel. ''Hoelang blijft Elena nog hier?'' Vraag ik en Adam haald zijn schouders op. ''Ze, en ik bedoel dan mijn ouders en Elena, zouden ongeveer een maand of twee blijven, haar school begint laat en het zou ook nog zo kunnen zijn dat ze langer blijft en mijn ouders terug gaan naar New York'' zegt Adam en ik knik. ''Maar over jullie twee, hoe kennen jullie elkaar?'' Vraagt Adam ineens en ik schiet in de lach. ''We houden allebei van dansen en we waren een keer in een club en toen heeft hij me uitgedaagt, kort uitgelegt'' Mompel ik. ''En ze kan dansen'' Lacht Luke en ik schud mijn hoofd licht terwijl ik lach. ''Valt wel mee'' Mompelt ik. ''Zij iemand club?'' Hoor ik Elena en ik grinnik. ''Daar ben jij nog veels te jong voor jongedame'' Zegt Adam lachend. ''Ik ben zeventien!'' Roept Elena en Luke glimlacht. ''Ja, veels te jong'' zegt Luke. ''Hoe oud ben jij dan?'' Vraagt Adam aan Luke en ik pers mijn lippen op elkaar zodat ik niet heel hard ga lachen. ''Achtien'' Mompelt Luke verlegen en Adam grinnikt. ''Dus eigenlijk ben jij ook nog veels te jong, al moet ik zeggen dat je niet op iemand van achtien lijkt'' Zegt Adam en hij geeft Luke een schouder klop. ''Zullen we dan maar gaan?'' verbreek ik het gelach als Elena haar telefoon aan me heeft gegeven en Luke en Elena knikken. Ze lopen allebei naar de hal en ik help Adam door de glazen naar de keuken te brengen.
''Bedankt'' Glimlacht hij en ik knik. ''No problem, ik denk niet dat we lang weg zullen zijn'' Mompel ik en Adam knikt. ''Mag ik even een vraag stellen?'' vraagt Adam dan stilletjes en hij staart naar de hal. ''Tuurlijk'' Mompel ik en ik drink het laatste beetje cola op die ik nog had. ''Zijn jij en Luke samen?'' Vraagt Adam en ik stik bijna in mijn drinken. ''Ehm, nee'' Mompel ik. ''Ik vind hem nogal, ruig'' Mompelt hij zacht. ''Hij is niet zoals hij eruit ziet, maak je je zorgen?'' Vraag ik en ik frons. Waar zou hij zich zorgen om moeten maken. ''Nou, gewoon, Elena'' Mompelt Adam en ik grinnik. ''Hij doet niks, het is een goeie jongen. En ik let goed op Elena hoor'' Grinnik ik en hij knikt. ''Oke, nou tot zo dan'' Mompelt Adam en ik knik.
Vote = Opdraging
Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=143693683&.locale=nl
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
FanfictionI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...