Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 12

Pov Rosalie

''Ik kom uit Sydney, mijn hele familie komt uit Sydney. Maar toen ik hoorde dat ik bij Advence aangenomen was moesten we zo snel mogenlijk naar Melbourne verhuizen en het is best een lang verhaal. Ik had daar niet heel veel vrienden, toevallig leerde ik Marlee in de vierde kennen en werden we beste vriendinnen. Ze wou ook graag naar Melbourne, dus besloten we samen een appartement te kopen waar we nu bijna een jaar samen wonen'' Mompel ik zacht. ''Hoe lang ken je Ashton al?'' Vraagt Luke. ''Ongeveer vanaf de eerste denk ik'' Mompel ik. ''Hij liet zijn boeken vallen en ik hielp hem. We werden beste vrienden'' Mompel ik. ''Maar ik durfde geen afscheid te nemen, dus heb ik het hem vertelt en ben ik weg gegaan'' Mompel ik. ''That's kinda rude'' Mompelt Luke. ''Ik weet het'' Fluister ik zacht, misschien wel zo zacht dat hij het niet eens heeft gehoord. ''Ben je blij met je baan? En hoe het nu is?'' Vraagt Luke. ''Hoe het nu is tussen wat?'' Vraag ik. ''Hoe je nu leeft, met een paar vrienden, een huis, een baan'' Zegt Luke en ik haal licht mijn schouders op. ''Ik moet zeggen, dat ik nog steeds een beetje afschrik van jou, Harry en Liam, jullie kijken altijd zo-'' Ik stop mijn zin en probeer Luke aan te kijken maar hij draaid zijn hoofd weg. ''Zo wat?'' Vraagt hij zonder zijn blik van de grond te richten en ik haal weer mijn schouders op. ''Zo stoer, alsof jullie ieder moment iemand kunnen pakken'' Mompel ik. ''Oh, als ik eerlijk ben, ik heb nog nooit iemand pijn gedaan, expres'' Zegt Luke en iets in me zegt dat ik nu een totaal andere jongen heb ontmoet. ''Ik mis hem'' Fluister ik zacht. ''Ash, ik mis Ashton'' Mompel ik en Luke trekt me nog steviger tegen zich aan. ''Ik snap je, alleen je moet het proberen los te laten'' Zegt Luke zacht en ik knik. ''Luke?'' Vraag ik en ik duw mezelf van hem af zodat ik hem aan kan kijken. ''Ja?'' Vraagt hij kijkend naar het meer. ''Wat betekende onze kus?'' Het is eruit voordat ik er erg in heb maar nu ik die vraag heb gesteld ben ik ook wel een beetje blij met mezelf. ''Iedereen denkt nu dat we een stel zijn omdat een 'badboy' niet zomaar iemand zoent'' Mompelt Luke. ''En daar wou ik het over hebben'' Verzucht hij. ''Wat? Waarom moet ik perseé je vriendin zijn?'' Vraag ik geschrokken. ''Nee, nee! Zo bedoel ik het niet'' Mompelt hij fel en ik trek mijn knieën op. ''Ik bedoel, dat als mensen je vragen gaan stellen, dat je dan ehm, niet moet denken dat ik heb gezegt dat je mijn vriendin bent want dat zou echt een stomme zet zijn'' Grinnikt Luke. ''Ik snap het, don't worry'' Mompel ik. ''Wat deed Ashton in de club eigenlijk?'' Vraagt Luke en ik staar wat voor me uit. ''Ik weet niet eens of dat hem werkelijk was'' Mompel ik. ''Dus we hebben voor niks gezoent'' Lacht Luke. ''Niet dat ik dat erg vond'' Mompelt hij er achter aan en ik trek mijn wenkbrauw op. ''Geen een jongen zou het erg vinden om met een random meid te zoenen'' Lach ik. ''Hé zo ben ik niet'' Mompelt luke zacht. ''Oh, nee?'' Lach ik en ik voel een speelse tik tegen mijn schouder. ''Rose serieus'' Lacht Luke. ''Je bent geen random meid'' Zegt hij grinnikend. ''Hoezo niet?'' Vraag ik en hij haalt zijn schouders op. ''Ik weet het niet, maar je bent speciaal'' Zegt Luke en ik grinnik en hoor dan een naar geluid. ''Zeg alsjebliefd niet dat er onweer is'' Mompel ik. ''Awh, are you scared babe?'' Vraagt Luke en deze keer sla ik hem. ''Misschien'' Grinnik ik en de lucht word alsmaar grijzer en ik zie het water bewegen. Langzaam vult de lucht zich met regen maar ironisch genoeg blijven wij droog door een dak van takken en bladeren. ''We zitten goed hier'' Mompelt Luke. Ik glimlach, trek mijn jas uit en ga in de regen staan. ''Wat doe je?'' Vraagt Luke en hij trekt een wenkbrauw op. ''Ik doe aan fun'' Lach ik. Hij doet ook zijn jas uit en legt zijn vest bij het bankje. Hij heeft nu alleen nog zijn zwarte shirt en meerdere tatoeages komen tevoorschijn op zijn armen. Ik ga met mijn vingers over een paar lijntjes als Luke naast me staat en ik stop bij een kleine tekst.

Sing like no one is listening

Ik wijs het aan en ondanks dat we steeds doorweekter worden geregent zie ik zijn wangen roze kleuren. ''Zing je?'' Vraag ik en Luke knikt zachtjes. ''Ik zing in een band, maar we spreken niet zo vaak meer af'' Zegt Luke. Ik knik en hij pakt mijn handen en ik draai een rondje. ''Let's dance girl'' Zegt Luke en ik strook glimlachend de mauwen van mijn blouse op en veeg mijn plakkende haar uit mijn gezicht.

Helemaal doorweekt geef ik Luke een knuffel. Hij glimlacht en stapt terug op zijn motor. ''Bye Rose'' Glimlacht hij en ik knik. ''Bye Luke'' Glimlach ik terug en ik stap naar binnen terwijl ik kijk hoe Luke weg rijdt. Ik loop meteen naar boven en douche vlug om erna droge kleding aan te trekken en niks meer te doen het hele weekend. Als ik beneden ben hoor ik dat Marlee in de keuken bezig is. Luke en ik hebben de hele middag gepraat, aangezien het nu vijf uur is en ik net thuis ben.

''Marlee?'' Vraag ik zacht en ze draait zich om. ''Sorry, ik sluit iedereen buiten mijn gevoel en- ik weet het niet'' Mompel ik. ''Ik snap het, ik ben ook al lang niet meer boos, en jij kon het niet weten over, Michael'' Mompelt ze en we geven elkaar een knuffel. ''Help je mee koken?'' Vraagt Marlee en ik knik en samen maken we een lasagne klaar. ''Hoe ga je het eigenlijk, oplossen?'' Vraag ik en ze weet dat we het nu over Michael gaan hebben want haar gezicht betrekt een beetje. ''Ik weet het niet'' Mompelt ze. ''Misschien moet je hem vragen waarom hij close is met jou, en daarna achter iemand anders aanloopt? Of ik vraag het?'' Vraag ik en ze haald haar schouders op. ''Ik wil gewoon een keer het meisje zijn die niet achter de jongen aanloopt maar achterna word gelopen'' Zegt Marlee opeens en ik zucht. ''Wat wil je zijn?'' Vraag ik en ze zucht opnieuw. ''Gewoon iemand anders, beter dan Marlee'' Zegt Marlee zacht. ''The only person you have to try to be better than, is the person you were yesterday'' Glimlach ik en ze glimlacht en veegt een traan uit haar ooghoek. ''I'll try'' Mompelt ze en ik knik. ''I love you, no matter who you wanna be or who you are''

Pov Ashton

Ik weet niet wat me bezielde, maar toen een van Niall's vrienden zei dat hij in Melbourne een meisje had ontmoet met de naam Rose kon ik het niet laten. Toen ik de naam Marlee hoorde vallen kon ik al helemaal niet wachten tot mijn auto mij naar Melbourne bracht. Ik weet niet waar ze wonen, of in wat voor huis. Maar ik weet wel dat Luke het had over een bepaalde club waar hij haar had ontmoet. Ik ben er heen gegaan, naar Melbourne. Ik heb toevallig familie daar wonen dus heb ik daar gelogeerd. Ik ben naar de club geweest en mijn lot besloot haar te zien zoenen met die Luke. Ik ben door gelopen maar even zaten mijn ogen vast in die van haar. Haar mooie bruine ogen keken me vreemd aan, alsof ze me herkende maar ze niet wist waarvan. Mijn hart brak in kleine stukjes en ik zie nog zo voor me hoe ze met haar make-up op haar wangen me vertelde dat ze echt ging, me echt verliet.

Ik haal mijn oortjes uit mijn oren en kijk stom verbaast naar Rose die opeens voor mijn neus staat. "Ash- Ik- Ik moet je wat vertellen" Mompelt ze zachtjes. Mijn buik draait zich om en ik bijt op mijn lip. "Ehm oke" Komt er schor uit mijn mond en haar gezicht betrekt. Ik denk niet meer dat het iets positiefs is als ze tranen in haar ogen krijgt en ik wil een arm om haar heen slaan maar ik verstijf als ze het geen stottert dat ik altijd heb voorkomen. "Morgen vertrek ik naar Melbourne, ik heb mijn droom baan daar en heb een appartement gekocht met Marlee" Ik bijt op mijn lip en kijk naar mijn handen. "Wat?" Is het enige wat ik over mijn lippen krijg en ze slikt. "Maar- ik dacht dat-" Ik kom niet uit mijn woorden en gebaar hevig met mijn handen. Als mijn banden afzakken vallen mijn polsen me op en krijg ik tranen in mijn ogen. Ik ben twintig, ik weet het. Ik ben een volwassen jongen, ik weet het, maar er loopt een traan over mijn gezicht. Rose veegt hem weg en ik voel mijn handen trillen. "Wie kruipt tegen me aan als ik nachtmerrie's heb? Wie is er mijn maatje als je weg bent?" Vragen overspoelen mijn gedachte en ook zij laat een paar tranen hun eigen weg. "Ik weet het niet Ash, maar ik moet deze kans pakken" Zegt Rose en ik knik en twijfel geen moment en kijk haar diep in haar ogen. "Als je toch gaat" Mompel ik zacht en ik druk mijn lippen tegen die van haar en ze sluit haar ogen net als ik doe. Ik kus haar zacht wat over gaat tot een zoen en ze legt haar handen op mijn borst. Ik laat los en ze knikt kort en loopt dan weg zonder ook maar iets te zeggen. Betekende de kus dan niks voor haar? Was dit een droom? Vertel me dat ik droom. Mijn meisje kan niet verhuizen naar een stad hier drie uur vandaan, dat kan gewoon niet.

Vote = Opdraging

Rosalie's kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=141661446&.locale=nl