Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 13

Pov Rosalie

Ik zet mijn bord in de vaatwasser en geef Marlee een knuffel. ''Zie je straks'' Grinnik ik en ik pak mijn oude rugtas en sleutels en kijk buiten om me heen of ik Trevor al zie. Een grijnzende jongen kijkt me aan vanuit zijn zwarte auto aan en ik zucht. ''Hi Trevor'' Mompel ik maar zijn grijns verdwijnt niet. ''Ik was in de club, vrijdag'' Zegt hij en mijn ogen worden groot. ''Ehm, ja lang verhaal'' Bloos ik. ''You kissed a hot guy! Het maakt me niet uit of het een lang verhaal is of niet!" Roept Trevor. ''Tref! Stop it!'' Roep ik. ''Awh your blushing!'' Roept Trevor. ''No I'm not, shut up'' Mompel ik. ''Leg het me uit, please'' Mompelt Trevor. Ik schud mijn hoofd en hij kijkt me bedenkelijk aan. ''Een maand gratis Frappichino'' Mompelt hij. ''Jij betaald sowieso altijd de coffee omdat ik de broodjes in de middag altijd betaal'' Lach ik. ''Daar heb je gelijk in'' Zucht Trevor. ''Precies'' Lach ik. Hij start de motor en rijd rustig weg. Een diepe zucht verlaat mijn mond en als we eindelijk bij het grijze gebouw aankomen stap ik snel uit maar laat ik Trevor voor mij naar binnen lopen.

-

Ik stap de kantine in en pak een kop thee. Trevor en Sam gaan meestal als eerste met pauze en ik kom er daarna altijd achteraan maar nu zie ik ze nog nergens staan. ''Hee, ken ik jou?'' Vraagt iemand en ik schrik op. ''Ehm'' Mompel ik en ik sta op. ''Rose'' Glimlach ik. ''Melanie'' Glimlacht ze. ''Heb ik niet met jou gedanst zaterdag?'' Vraag ik dan en Melanie knikt. ''Daar ken ik je dus van!'' Lacht ze. ''Je had het wel naar je zin hé met Lukey?'' Vraagt ze en ik grinnik. ''Waar ken jij hem van?'' Vraag ik en ze lacht. ''Tis mijn broer'' Glimlacht ze en mijn hart zakt naar mijn schoenen. Vandaar die tatoeage.

To do list: Niet meer domme dingen doen, vragen en zeggen.

''Ik heb je hier nog nooit gezien'' Zegt Melanie en ik haal mijn schouders op. ''Ik jou ook niet, maar ik zit op de derde verdieping'' Mompel ik. ''Oh ik op vijf'' Zegt Melanie. Ik knik en voel mijn telefoon trillen in mijn zak.

Hee, kan ik je vanavond even bellen?x ~ Nummer onbekend

Ik haal mijn schouders op en besluit het maar te negeren. Melanie en ik kletsen nog wat maar na een kwartier is de eerste pauze al voorbij en ga ik weer richting de derde verdieping.

-

Blij dat ik eerder weg mocht omdat Silvy een vergadering had loop ik vanaf de bushalte naar mijn huis en zie ik dat er net iemand uit onze voortuin loopt. Als ik beter kijk zie ik dat het Michael is maar ik negeer het en hoop dat hij me niet ziet. ''Rosalie!'' Roept hij en ik kijk verrassend op. ''Hé, wat doe jij hier?'' Vraag ik oprecht verbaast. "'Mijn vriendin bezoeken natuurlijk'' Grinnikt hij. ''Nou jou 'vriendin' is én niet thuis en eigenlijk jou vriendin niet'' Grinnik ik. ''Hoe bedoel je?'' Mompelt hij vragend. ''Nou, ze zag je zoenen met iemand in de club, en was behoorlijk overstuur, dus succes daarmee'' Mompel ik. ''Maar, wat?'' Vraagt Michael en ik zucht en sta stil in onze voortuin. ''Ik- zij zoende mij en ik duwde haar weg!'' Zegt Michael. ''Ja, dat moet je maar aan haar vertellen, ik geloof je hoor, echt, maar Lee is nu toch niet thuis'' Michael kijkt me hopend aan en ik haal mijn schouders op. ''Oke, je mag mee naar binnen'' Mompel ik en hij loopt als een blije puppy achter me aan. ''Maar Marlee word boos, remember that?'' Vraag ik en Michael knikt. ''Dat zien we dan wel weer'' Mompel ik en Michael gaat zitten terwijl ik wat drinken pak en vast kijk wat we gaan eten vanavond.

De bel gaat en ik kijk door het keukenraam. Tot mijn grote verbazing staat Marlee daar. ''Hee je was toch pas om vier uur vrij?'' Vragen we tegelijkertijd aan elkaar en dan schieten we in de lach. ''Ik voel me niet zo lekker'' Mompelt Marlee. ''Ik kreeg eerder vrij omdat er plots een vergadering was en ik eigenlijk dingen zou bespreken met mijn baas'' Mompel ik en Marlee knikt en zucht. ''Als het echt niet gaat moet ik ons bezoek weg sturen'' Mompel ik en Marlee zucht opnieuw. ''Het gaat wel, alleen kon ik school niet meer aan, het hangt er vanaf wat voor bezoek natuurlijk want-'' Ze stopt met praten als ze Michael ziet en draait zich rustig naar mij om. ''Ik ben opeens heel misselijk, stuur ons bezoek weg alsjebliefd'' Zegt Marlee een beetje gebroken maar ook streng en ik haal een hand door mijn haar. ''Dat gaat niet, jullie moeten praten'' Zeg ik dan en ik knijp mijn ogen dicht maar er komt geen geschreeuw uit Marlee's mond. ''Ik ga pizza halen!'' Roep ik en ik vlieg de deur uit. In de tussentijd is het drie uur en grinnik ik om mijn actie. Ik ga geen pizza halen, dan is het koud als we willen eten, nah ik laat het vanavond wel bezorgen.

-

Na ongeveer een uur hebben gelopen buiten ben ik al flink buiten adem. Ik besloot maar even te joggen in mijn skinny jeans en nette blouse met rood jasje. Mijn jasje bond ik aan mijn middel en zo heb ik dus al die tijd gerent. Maar zonder muziek, dus het verveeld al snel. Ik bel aan en een grijnzende Michael doet open. Zijn lippen zijn licht roze en ik weet zeker dat het goed is tussen die twee. ''Dus, hebben jullie al?'' Vraag ik meteen en Marlee schrikt en mompelt zenuwachtig allemaal weerwoorden en probeert streng te kijken maar niks lukt. ''Je bent me dankbaar dat ik jullie bij elkaar heb gebracht en daar ben ik blij mee'' Praat ik voor Marlee en ze knikt zachtjes. ''Maar'' Grijns ik dan en Michael kijkt me zenuwachtig aan. ''Niet te klef doen, ik leef ook in dit huis'' Mompel ik. De twee 'tortelduifjes' gaan samen op de bank zitten en knikken braafjes en ik grinnik. ''Laten we een film kijken en pizza bestellen, maar ik ga om negen uur naar bed'' Meld ik de twee en ze knikken. Michael besteld de pizza terwijl ik en Marlee wat kletsen over niks en mijn gedachte gaan al snel naar honderd andere dingen.

-

Midden in The hangover word ik onderbroken door mijn telefoon die ringt. Ik pak hem snel op maar twijfel als ik dat onbekende nummer weer zie staan. ''Met Rosalie'' Begin ik dan en ik loop naar de hal. ''Met Lynn'' Hoor ik zachtjes en ik sla mezelf voor mijn hoofd, Lynn zou binnenkort een nieuwe telefoon krijgen, waarom onthou ik dat niet gewoon. ''Hee Lynn, hoe gaat het?" Vraag ik en er klinkt en snik aan de andere kant van de lijn. "Niks, ik ben gewoon verkouden en wilde even praten" Mompelt Lynn zacht. "Gaat het echt wel?" Vraag ik. "Rose het gaat echt wel" Grinnikt Lynn. "Alleen, heb ik die jongen vertelt hoe ik me voel tegenover hem, en hij is al een paar keer online geweest maar reageerd niet" Mompelt Lynn. "Of hij is bang om zijn gevoelens te uiten, of hij voelt niet hetzelfde en-" Ik stop mijn zin en weer schiet zijn naam door mijn hoofd. Ashton. "En wat?" Vraagt Lynn. "En hij weet niet hoe hij dat moet vertellen, maar Lynn, laat me je een ding zeggen" Mompel ik en ik hoor haar een instemmend geluid maken. "Maak jezelf niet gek, je vind ooit een hele leuke jongen en gaat met hem trouwen en maakt mij tante maar dat duurt nog wel even" Grinnik ik. "Heb jij dat?" Vraagt Lynn en ik trek een wenkbrouw op. "Wat heb ik?" Vraag ik en Lynn lacht. "Die jongen waar je de rest van je leven mee gaat leven" Zegt Lynn en ik haal mijn schouders op en ga wat hoger op de trap zitten. "Ik weet het niet, ik ben maar twintig Lynn" Lach ik en ze lacht al snel met me mee. "En Ash?" Vraagt ze zachtjes. "Ik weet niet hoe ik me voel over Ashton" Mompel ik eerlijk. "Maar wat ik wel weet, is dat als ik een jaar zonder hem kan, ik dat ook langer kan" Glimlach ik. Maar jammer genoeg sprak ik niet de waarheid.

Vote = Opdraging

Rosalie's kleding;  http://www.polyvore.com/amnesia_wattpad_rimonsterr/set?id=141754896