Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 45

Pov Rosalie

De deur gaat open en Niall's lach komt me tegemoed. "Gezellig Rose, ik heb gekookt" Glimlacht hij en ik knik en geef hem een knuffel. Op Niall kan je altijd rekenen, dat is iets waar ik al snel ben achter gekomen. "Wat heb je gemaakt?" Vraag ik en hij glimlacht. "Pannenkoeken natuurlijk" Grijnst hij en ik grinnik. "Ik heb spek, kaas, naturel, zelfs spek met kaas" Gaat Niall door en ik grinnik om zijn 'liefde' voor eten. "Lekker" Grinnik ik en ik zie dat de tafel voor twee is gedekt dus Luke en Melanie eten niet mee. "Ga zitten, ik pak ze even uit de oven" Zegt Niall en ik knik en ga op een van de stoelen zitten.

Bel me als je 'gesprek' klaar is dan kom ik je ophalen xxxx Ash

Ik glimlach en doe mijn telefoon weer in mijn broekzak als Niall aan tafel komt zitten. "Hee, Luke zal niet boos op je zijn" Zegt Niall zacht en ik knik. "Maar hij en Ashton zitten samen in een band. Stel dat ik en Ashton ooit iets krijgen, dan haten ze elkaar" Zucht ik en Niall schudt zijn hoofd. "Luke en Ashton trekken vaak met elkaar op. Luke weet dat je hart bij Ashton ligt dus hij zal je laten gaan" Zegt Niall en zijn woorden stellen me gerust terwijl ik langzaam geniet van zijn overheerlijke pannenkoeken. "Ik hoop dat hij het accepteerd, jij bent degene die ons zoenend vondt in de hal" Mompel ik. "Babe, het komt goed" Zegt Niall zacht en al mijn haartjes gaan overeind staan als de bel gaat.

Ik prop snel mijn laatste stuk in mijn mond en Niall staat op. "Melanie!" Hoor ik hem en ik grinnik zacht ondanks de angst die me langzaam bekruipt als ik Luke zie staan. Er is een glimlach op zijn gezicht te zien en ik haat mezelf ervoor dat ik die glimlach ga weg vagen. Want dat is het enige wat ik kan, glimlachen omtoveren tot gebroken harten.

En weglopen voor problemen,

Ben ik ook goed in.

"Rose" Zegt Luke zacht en ik zie Melanie en Niall naar boven sneaken als ze in de woonkamer staan. "Luke" Mompel ik. "Wat is er?" Vraagt hij en ik sluit mijn ogen.

Ik heb hem helemaal naar Sydney laten komen om het uit te maken.

"We moeten praten, ik heb een fout gemaakt en ik weet niet of ik nog langer-" Mompel ik zacht. "Je wilt het uit maken hé" Zegt Luke zachtjes. "Je had nooit een relatie met me gewilt of wel?" Vraagt Luke erna en ik haal mijn schouders op. "Ik heb er geen spijt van, maar we verschillen op veel punten" Mompel ik zacht en ik staar naar de naam 'Melanie' op zijn arm en volg de zwarte lijnen. "Ik weet het, ik ben niet het type jongen dat een meisje wenst maar ik probeer het" Zegt Luke zachtjes. "Jawel dat ben je wel, je smst elke seconde of het goed met me gaat en je bent geen slechte jongen, op zoengebied" Glimlach ik. "Maar ik kan niet aan de een denken en bij de ander zijn, niks ligt aan jou Luke" Mompel ik. "Alles is mijn schult" Mompel ik. "Maar, wat is de reden dat je het nu pas uit maakt en niet na de ruzie's?" Vraagt Luke en ik slik. "Ik heb met Ashton gezoent" Mompel ik zacht. Ik spreek het zo zacht uit dat ik twijfel of hij me wel heeft gehoord maar hij haald twee handen zenuwachtig door zijn haar en zucht. "Wanneer?" Is het enige wat hij vraagt. "Gister" Fluister ik. "Dus je ging vreemd?" Vraagt hij en ik knik. "Maar ik was in de war, mijn ouders- ze- ze gaan-" Ik kan het bijna niet uitspreken en raap mezelf bij elkaar en bijt op mijn lip. "Mijn ouders gaan scheiden" Verklaar ik en Luke's ogen worden groot. "Ik snap dat je in de war bent" Zegt hij zacht en ik knik. "Ik wil je niet kwijt als beste vriend" Fluister ik en hij knikt. "Wat zijn we nu dan?" Vraagt hij zacht. "Gewoon, maatjes?" Mompel ik vragend en hij knikt. "Mag ik nog een afscheids kus van mijn, maatje?" Vraagt hij en ik bijt op mijn lip en knik. Luke pakt mijn heupen vast en ik leg mijn handen op zijn schouders. "Ik blijf van je houden als een beste vriendin" Zegt hij zacht. "Ik blijf ook van jou houden op die manier, ik heb altijd van je gehouden als mijn beste vriend" Mompel ik. "Sorry dat ik je breek" Mompel ik. "Je breekt me niet, maar het doet wel pijn om je te missen als 'mijn' meisje" zegt Luke en ik knik. Dan drukt hij zachtjes zijn lippen op die van mij en proef ik voor de laatste keer de meloen smaak van zijn kauwgum. "Ik laat je niet in de steek als vriendin" Zegt hij als ik los laat en ik glimlach en geef hem een knuffel. "Wil iemand een koude pannenkoek?" Roept Niall en ik kijk om en grinnik als ik Melanie een beetje nerveus met haar armband zie spelen. "Het is uit?" Vraagt ze en ik knik. "Ja" Antwoord ik en ze glimlacht en trekt ons in een knuffel. "Ik ben blij dat jullie nog vrienden zijn" Zegt ze. Ik knik en krijg een knipoog van Luke. "Ik vroeg of iemand nog een pannenkoek wilde" Zegt Niall bloed serieus en ik lach en we gaan met zijn alle aan tafel zitten. "Rose" Zegt Luke en ik kijk op. "Je moet wel weten dat ik niet boos ben, en dat ben ik ook nooit op je geweest, noch Ashton" Zegt hij en ik glimlach en knik. "Dus Ashton is de jongen waar je het over had. Maar je geloofd niet in liefde" Zegt Niall en hij trekt een vreemd gezicht waarop ik grinnik. "Het zal lang duren voor mijn verdriet is geheeld. Het zal lang duren voor alles met mijn ouders in orde is maar ik en Luke blijven vrienden en dat was vanavond het belangrijkste. Ik ga niet nu het uit is meteen met Ashton, dat kan ik niet eens" Leg ik uit en Niall knikt. "We zijn er voor je, allemaal" Zegt Melanie en ik knik en geef haar een knuffel. "Bedankt allemaal" Glimlach ik. "Maar Rose" Zegt Melanie dan en ik knik. "Ik hoorde dat je coffee over een laptop hebt gemorst, hoe doe je dat?" Vraagt ze en ik lach en zucht erna. "Ja, ik ben en blijf onhandig" Grinnik ik en we lachen en ik vertel dat Ashton me straks komt ophalen, dus dat ze zijn voorberijd dat ik niet de hele avond blijf. "Ik wil nog even met Ashton praten als je het niet erg vind" Zegt Luke en ik knik en vraag of Ash wat eerder komt. Nu nog mijn ouders problemen oplossen en alles rond krijgen en dan komt misschien alles toch nog goed.

Vote = Opdraging

Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=143189749&.locale=nl