Pov Rosalie
En zo heb ik - smekend over de telefoon - vrij gevraagt en zijn Marlee en ik nu haar kamer aan het verven. Alle paarse wanden worden vervangen door lichtroze en witte kleuren en Michael is net weg om foto lijstjes te halen. Ik heb Melanie gevraagt om ons te helpen waarna ze ook vrij vroeg en vanmiddag verven we de laatste muur. Luke heb ik een paar keer gezien, maar na de kus niet meer gesproken. Maar daar wil ik het niet meer over hebben. Marlee en ik zitten af en toe een zaterdag samen op de bank te praten over onszelf, over jongens en natuurlijk Sydney. Het is in mijn hoofd een stuk rustiger en ik merk aan mezelf dat ik vrolijker wakker word dan eerst. Misschien komt het omdat we een nieuwe stofzuiger hebben, die niet zoveel geluid maakt. En Marlee gilt niet zo hoog meer, teminste niet in de nacht. Ik grinnik en klim het kleine trappetje op om de rand onder het plafond ook roze te maken terwijl Marlee de achterwand wit maakt. Een auto? Dat zit er niet meer in. Marlee en Michael gaan vaak met zijn nieuwe auto, die hij nu een paar weken heeft en ik rij mee met Trevor of ik ga met de bus. Ik grinnik en voel ineens een koude kwast tegen mijn neus. ''Nu is je neus wit!'' Lacht Marlee en ik grinnik en rol met mijn ogen. ''Misschien moet jij maar roze?'' Vraag ik Marlee en ze rent weg als een klein meisje die de boze wolf ziet. Weer eens een rare theorie van Rosalie Hemmson.
-
Ik zet vijf koppen hete thee op de salon tafel en ga naast Melanie op de bank zitten. ''Luke zou er rond half drie zijn'' Zegt Melanie en ik knik en haal het zakje uit mijn thee. Hoe ik het ook heb proberen te vermijden. Ik moet wel met hem praten. Ik grinnik om mijn zoveelste domme actie en schrik op van de bel. ''Ik doe wel open'' Zegt Melanie en ik pak mijn gloeiende thee en neem voorzichtig een slok. Ik hoor dat ze praten in de hal maar wat ze zeggen is me niet duidelijk. Ik ga rechtop zitten en krijg een handkneepje van Michael. Luke schraapt zijn keel en met twee thee loop ik naar boven waarna hij me volgt. Ik zet de twee mokken op mijn bureau en ga op het puntje van mijn bed zitten. ''Ik begin maar meteen, waarom probeer je me te vermijden?'' Vraagt Luke en ik zucht. Hoe leg je dit langzaam uit, zonder te liegen of er omheen te draaien.
"Het is hem, ik heb je over hem vertelt" Mompel ik en hij knikt zachtjes. "Ik kan niet zonder hem, hij is super leuk- ik- ik weet niet wat-" Luke pakt mijn wangen vast en drukt zijn voorhoofd tegen de mijne. "Vergeet alles om je heen, just us" Fluistert hij en ik ontspan en voel zijn zachte lippen de mijne raken. Ik ga rechtop zitten en leg mijn handen op zijn schouders terwijl hij zachtjes op mijn onderlip bijt. Ik laat het toe en voel zijn tong om de mijne draaien en dan laten we langzaam los. "Sorry, maar- never mind" Mompelt hij en het ene moment op het andere liggen ik en Luke zoenend op het bed. Ik streel zijn borstkas terwijl zijn handen over mijn haar en wang gaan en ik voel zijn gezicht naar mijn nek gaan en hij zuigt langzaam op een gevoelige plek. Ik weet niet of ik me hierbij goed voel, maar de naam Ashton verdwijnt voor een tijd uit mijn hoofd en daar doe ik alles voor.
''Ik ben bang voor mijn gevoelens Luke, ik ben bang het te laten zien, terwijl iedereen mijn gedachte kan lezen. Ik ben bang om iets tegen iemand te zeggen, terwijl ik een open boek ben, voor iedereen. Ik heb een potje met al mijn herinneringen aan Ashton, en nu is mijn gevoel voor hem weg. Ik ben gewoon bang om weer verliefd te raken, en hopenloos voor me uit te staren. Ik ben bang voor liefde'' Tranen vormen zich in mijn ogen en ik bijt op mijn lip om ze niet over mijn wangen te laten stromen. ''Ik loog, de kus betekende niet niks, maar het betekende juist alles voor me'' Mompel ik. ''Alleen weet ik niet, of een relatie nu wel zo'n goed idee is'' Zucht ik. ''Ik ben moe, en ik wil niet meer een kronkelweg nemen maar gewoon voor uit stappen, de goede weg nemen. Ik wil meteen uitkomen in Rome, en niet alle wegen uit proberen. Ik wil een weg, en ik weet niet of jij op die weg staat of niet'' Ik drink het laatste beetje suiker op van mijn inmiddels lege theemok en Luke volgt mijn voorbeeld. ''Ik weet niet wat ik moet zeggen'' Zegt Luke. ''Ik heb besloten dat ik, als ik jullie als band nog een keer zie, dat ik niet raar opkijk van Ashton. We waren vroeger vrienden en dat is beeïndigt toen ik vertrok uit Sydney'' Luke knikt en ik stop met kauwen op mijn lip en veeg een traan weg dat uit mijn ooghoek ontsnapt. ''Ik zal tegen hem zeggen dat ik met jullie allebei ben bevriend, en ik zal hem ook melden dat dat voor jou geen probleem is'' Zegt Luke. ''Laat het gedeelte dat ik hem ooit elke dag in mijn gedachte had maar weg'' Mompel ik en Luke knikt. ''Maar ik heb nogsteeds gevoelens voor jou'' Zegt Luke. ''Ik weet ook niet hoe ik me daar over voel, maar ik vind het niet erg'' Mompel ik. ''Sorry als ik met je ga flirten, de komende dagen, weken, maanden-'' Ik stop hem door te lachen en automatisch lacht Luke mee. ''Je bent gewoon lief, en dat vind ik niet erg'' Mompel ik. ''Nee jij bent lief'' Zegt Luke en hij zucht en mompelt wat naar zichzelf. ''Dus we zijn weer vrienden?'' Vraag ik en Luke knikt en staat op. Ik sla meteen mijn armen om zijn middel en hij drukt me dichter tegen zich aan. ''Ik zou je nooit willen missen, nooit kunnen missen, en ik hou van je Rose'' Zegt Luke en ik bijt op mijn lip en knik zachtjes. ''Ik hou ook van jou Luke, maar vergeet niet wat ik allemaal tegen je heb gezegd''
Vote = Opdraging
Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=142790172&.locale=nl
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
Fiksi PenggemarI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...
