Pov Rosalie
Ik zit op het aan recht wat voor me uit te staren als ik opeens een klop op het raam hoor. Ik draai me om en blauwe ogen en een klein glimlachje komen me te gemoed. Ik glimlach en spring van het aanrecht af maar stop dan met lopen. Wacht, ik ben blij om Luke te zien, ik ken hem amper. Ik zucht en schud de gedachte van me af en open de deur. Niet naar je gevoel luisteren maar je hoofd erbij houden. ''Come in, Marlee is bijna klaar'' Mompel ik. ''Is goed'' Mompelt Luke een beetje kort af. ''Ze neemt trouwens haar vriendje mee, is dat erg?'' Vraag ik en Luke schudt zijn hoofd en lacht heel even naar me. ''Hij is mijn vriendje niet!'' Hoor ik van boven. ''Vandaar dat jullie gister zoende op de bank'' Roep ik naar haar. ''Dat deden we niet!'' Roept Marlee terug. Ik lach en als de bel gaat en Michael er ook is lopen we met zijn vieren naar buiten. ''Nu hebben we wel een probleem'' Mompelt Luke opeens. ''Wat dan?'' Vraag ik. ''We zijn met zes, omdat Harry en Liam ook in de auto zitten, maar er is plek voor vijf, eigenlijk vier'' Mompelt Luke. ''Dan gaat Rose bij jou op schoot en Marlee bij mij, zover rijden is het niet'' Zegt Michael en ik knijp in mijn eigen hand. Ik ken Luke niet heel goed, maar nu ga ik bij hem op schoot zitten in een auto. Ik zucht en druk enge gedachtes weg en glimlach. Als eerst gaan Michael en Marlee de auto in en dan Luke. Ik stap ook in en ga op zijn schoot zitten en doe de auto deur dicht. Luke slaat zijn handen om mijn middel en ik voel me een beetje ongemakkelijk terwijl Marlee en Michael elkaar de hele tijd liefjes aan kijken. ''Ik ben Harry'' Haalt me uit mijn gedachte en ik kijk op. ''Ik heb mezelf nog helemaal niet voorgesteld'' Zegt Harry en ik knik en grinnik. ''Oh en ik ben Liam maar dat wist je vast al'' Grinnikt Liam en ik rol met mijn ogen. Harry knipoogt naar me voor hij zich weer omdraaid en Luke verstrakt zijn armen rond mijn middel waardoor dat gekriebel weer even terug is. Dat gekriebel dat hij me altijd gaf. Maar als ik aan dat gekriebel denk komt hij ook weer in mijn gedachte. Ik zucht en steun met mijn hoofd tegen het raam. ''Wat is er?'' Vraagt Luke die het natuurlijk weer moet opmerken en ik haal mijn schouders op. ''Ik heb gewoon veel aan mijn hoofd, maar vanavond ga ik het negeren'' Mompel ik. ''We kunnen vragen of we weer een battle kunnen houden, er zijn vast meer mensen die mee willen doen'' Mompelt Luke zacht. ''Liam en Harry kunnen ook best veel, en misschien Marlee en Michael ook'' Zegt Luke en Harry draaid zich naar ons om terwijl Michael en Marlee nogsteeds met elkaar bezig zijn. Ik wil wedden dat die vanavond een stel zijn. ''Wat kan ik? Ik kan alles'' Knipoogt Harry naar me. ''Kan je dansen?'' Vraag ik grinnikend en Harry haald zijn schouders op. ''Misschien'' Mompelt hij. ''Kan je met een partner dansen?'' Vraag ik. ''Ja'' Antwoord hij meteen. ''Oh Luke ik heb een partner voor je'' Lach ik en ik hoor Liam voor me grinniken. ''Ha, wat grappig, ik dans liever met jou babe'' Zegt Harry en ik rol met mijn ogen en kijk weer uit het raam. ''Je kan me vertellen wat er is Rose, jezelf killen met je gedachte is ook alleen maar een, ehm, killing'' Zegt Luke twijfelend.
''Ik ken je net''
''Je zit bij me op schoot''
''Nou en''
Ik blijf uit het raam staren, de rest negerend en ik zie Luke zachtjes vloeken in zichzelf. Als Liam is geparkeerd ben ik de eerste die uitstapt en ik zucht als ik de lange rij zie staan. ''Don't worry, mijn vader is baas van dit kleine clubje, ik ken alle ingangen'' Fluistert Luke in mijn oor en ik huiver als ik zijn zachte adem mijn huid voel raken. We lopen met zijn alle om het gebouw heen en ik ga langzamer lopen zodat ik naast Luke loop. ''Luke'' Mompel ik en hij kijkt me voor een paar seconde aan en richt zijn blik dan weer recht vooruit. Ik weet even niet meer wat ik moet zeggen als ik zijn tatoeage's zie maar herstel me snel en raak zijn arm aan zodat hij stilstaat. ''Sorry dat ik zo bot was, ik ben gewoon overal met mijn gedachte en-'' Een knuffel laat me stoppen met praten en verward sla ik mijn armen om zijn middel. ''Maakt niet uit Rose, ik snapte het alleen niet'' Mompelt hij. ''Ik af en toe ook niet'' Zucht ik en dan trekt hij me mee achter de anderen aan. We stappen de club binnen en werkelijk overal staan mensen. Natuurlijk, het is vrijdag. Ik grinnik en Harry en Liam lopen naar de balie terwijl Marlee en Michael niet meer te zien zijn. ''Laten we vast wat bestellen'' Mompelt Luke. Ik knik en ga op een barkruk zitten tussen Luke en Liam in. ''Wat denk je ervan, om een battle aan te gaan met een paar vrienden van me?'' Vraagt Liam uit het niets en ik haal mijn schouders op en kijk kort naar mijn kleding dat bestaat uit een grijze skinny jean en een blauw topje met geruitte blouse eroverheen zoals ik vaker aan heb. ''We zien wel, ik word vanzelf gevraagd en anders pech'' Mompel ik. ''Zin om te dansen? Ik bedoel gewoon tussen de mensen?'' Vraagt Luke zacht en ik knik en drink mijn laatste slok cola op - die ik had besteld - en loop achter Luke aan.
We zijn ongeveer een uurtje in de club en ik ben trots op mezelf dat ik nog geen sprankeltje alcohol op heb. Luke is voor me een of andere move aan het doen en lachend doe ik hem na. Marlee en Michael zijn terecht en zitten bij de bar en waar de rest is weet ik niet. Ik voel dat ik op mijn rug word getikt en draai me om om een grijnzende Liam te zien. ''Willen Rose, Liam, Luke, Melanie, Mindy en Harry het podium opkomen?'' Hoor ik door een speaker en ik grinnik en trek Luke aan zijn pols mee terwijl ik achter Liam aan het podium op loop. Harry en nog twee meiden - waarvan ik denk dat dat Melanie en Mindy zijn - staan al op het podium en ze kijken vragend naar mij en de twee jongens terwijl ik mijn schouders ophaal. ''Dames en heren, vorige week is hier een geweldige show opgevoerd door niemand minder dan Luke Hemmings en Rosalie Hemmson'' Galmt er door de ruimte en ik kijk een beetje verlegen de zaal rond. ''Vandaag zullen er ook andere bij zijn, en ze zullen battelen, als ze durven'' Zegt een stem en ik pak Luke's hand van de zenuwen vast. Ik weet niet waarom ik zenuwachtig ben, maar iets hier maakt me misselijk. Ik ga de zaal af en dan ontmoeten mijn ogen de zijne. Ik slik en knijp in Luke's hand. Hij kijkt me vragend aan en de man van de speaker vertelt een paar regels bij het battelen maar het enige wat ik kan zien is hem.
Wat doet hij hier in gods naam?
Vote = Opdraging
Kleding Rosalie; http://www.polyvore.com/amnesia_wattpad_rimonsterr/set?id=135475737
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
FanficI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...