Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 14

Pov Rosalie

Ik leg mijn pen neer en zucht. "Dan gaan we nu verder met de verslagen zelf" Zegt Silvy en ik knik en pak een paket papier en leg het op haar bureau. "Hoevaak heb je het nagekeken?" Vraagt Silvy en ik mompelt zacht iets wat ze goedkeurd. "Je kunt gaan Rosalie" Zegt ze zonder me aan te kijken en ik loop tevreden naar beneden. "Rose wat heeft ze allemaal gezegt?" Vragen Trevor en Sam als ik het kantoor binnenkom. "Niet veel, maar ze gaf voral goedkeurende blikken" Glimlach ik trots op mijn prestatie en de twee jongens lachen. "Dat klinkt in ieder geval goed, we hebben op je gewacht met pauze houden" Zegt Sam. Ik knik en zet mijn computer op stanby terwijl ik met de jongens naar de kantine loop. Ik loop meteen naar Melanie als ze naar me zwaait en glimlachend ga ik naast haar zitten. "Lang niet gesproken" Grinnik ik. "Inderdaad, kan je trouwens na werk coffee drinken vlakbij de club?" Vraagt Melanie en we krijgen een paar rare blikken zodra Melanie 'club' uitspreekt. "Ja gezellig" Glimlach ik en ik zie dat er een rood harig meisje haastig de kantine door loopt - eerder rent - ik schat haar niet hoger dan twintig. Eigenlijk zelfs rond de achtien. "Jade ik ben hier" Zegt Melanie en het meisje - genaamd Jade - rolt met haar ogen zonder mij een blik te gunnen gaat ze naast Melanie zitten. "Dit is Rose, Rose dit is mijn nichtje Jade" Zegt Melanie en ik geef Jade een hand. "Jade vind het nogal 'eng' hier vanwege de drukte" Zegt Melanie en ik knik. "Ik werk hier vanaf gister" Mompelt Jade verlegen. "Maar, het is heel leuk" Zegt ze erna entousiast. Ze doet me een beetje aan Lynn denken.

-

Glimlachend lopen ik en Melanie het café binnen en gaan we zitten. Trevor besteld - ja hij wou graag mee - en we wachten geduldig tot hij bij ons komt zitten. ''Dus, Melanie right?'' Zegt hij dan en Melanie knikt. ''Ik heb je wel eens zien lopen hoor'' Zegt Trevor dan. ''Dat kan wel ja'' Grinnikt Melanie. ''Dus jij danst ook? Hoorde ik van Rose'' Zegt Trevor. Melanie knikt en glimlacht. "Luke en ik zaten vroe-" Trevor klapt in zijn handen en ik en Melanie kijken hem fronsend aan. ''Ehm misschien heb ik het fout, maar volgends mij hebben we het over die hotte badboy?'' Vraagt Trevor. ''Tref!'' Roep ik en ik sla hem tegen zijn achter hoofd. ''Do you like my brother?'' Vraagt Melanie en ik schud mijn hoofd. ''We hebben twee keer met elkaar gedanst'' Mompel ik. En gezoent. ''Da's alles'' Mompel ik erna blozend door mijn eigen gedachte. ''Jaja'' Lacht Melanie. Ik grinnik en onze koffie word gebracht. ''Maar serieus, is er een jongen in je leven?'' Vraagt Melanie. ''Ehm, nee'' Mompel ik zachtjes. ''Come on, you can tell me'' Zegt Melanie. Is het zo erg te zien? ''Nou ik vind wel iemand leuk maar dat zit ingewikkelt, ik probeer het te vergeten'' Mompel ik snel. Ik vertel wel steeds meer mensen over hem. Nu weten Marlee, Luke, Trevor en Melanie erover. Trevor weet alleen dat ik iemand wil vergeten, net zoals Melanie. Marlee weet alles en Luke een deel. Maar dat maakt het niet minder pijnlijk om te vertellen. ''Ik heb precies hetzelfde'' Zegt Melanie zachtjes. Echt? Is er dan werkelijk iemand die weet hoe ik me voel? ''Ik wil jullie wel even alleen laten? Al kan ik goed mee praten over jongens'' Zegt Trevor. ''Je kan blijven hoor, ik kan er wel over praten'' Glimlacht Melanie. ''Ik had een vriendje genaamd Daniël maar hij vond iemand van een andere groep leuker'' Zegt Melanie en ze glimlacht maar een gebroken blik schiet door haar ogen. ''Wat voor groep?'' Vraag ik. ''Je hebt hem toch wel terug gepakt?'' Vraagt Trevor. ''Terug pakken was niet nodig, na twee dagen was hij mij en haar kwijt, maar ik heb hem wel een bloedneus geslagen. Ik zat op DanceAcedemie London, en daar had je drie groepen'' Antwoord Melanie. ''Oh en toen we tegen elkaar moesten zei ik dat die bloedneus bij de act hoorde maar we hadden serieus ruzie'' Lacht Melanie. ''En jij Trevor, iemand op het oog?'' Vraagt Melanie oprecht geintereseerd. ''Uhm, niet echt. Het is moeilijk om iemand te vinden die hetzelfde is snap je'' Zegt Trevor. ''Jaa daar weten wij alles van'' Lach ik en Melanie knikt.

-

Glimlachend plof ik op mijn bed en staar ik naar het plafond. Michael en Marlee zijn in de woonkamer maar ik ben meteen naar boven ge gaan. Melanie en ik hebben hele gesprekken gehad en Trevor mengde zich er af en toe wat bij en later hebben we nog wat drinken besteld. Ik werp een blik op de klok en zucht als hij vijf uur aan slaat. Die twee gaan niks ondernemen, ik ga maar eens beginnen met koken. Ik pak mijn telefoon en ren naar beneden. ''Hello lovebirds'' Glimlach ik en ik speur de kasten af naar wat om te maken. Mijn ogen vallen op de bak spaghetti en ik pak het uit de kast en besluit mijn lievenlings maaltijd maar te maken. ''What are we gonna eat?'' Hoor ik Michaels stem over mijn schouder. ''Spaghetti'' Mompel ik. ''Gezellig, Marlee en ik vroegen ons wat af'' Mompelt Michael dan. ''Ehm yeah?'' Vraag ik en ik draai me om naar twee grijnzende gezichten. ''Nodig Luke uit'' Zegt Marlee. ''Why?'' Vraag ik. ''Omdat je afleiding nodig hebt, en omdat het gezellig is'' Glimlachen de twee als idioten. ''It's a no from me'' Mompel ik. ''Maar je moet echt afleiding hebben'' Zegt Marlee. ''Hoe bedoel je? Ik kook toch?'' Vraag ik wijzend naar de spaghetti die bijna over kookt. ''Het viel me op dat je afwezig was, en toen heeft Marlee me vertelt dat dat wel zou kunnen, en we zijn er op gaan letten en inderdaad. Ik weet de reden dan wel niet, maar ik wil je wel helpen, en Luke is een leuke gast'' Zegt Michael. ''Hoe weet jij dat nou? Hij zit vol met tatoe-'' Ik stop mijn zin en krijg een flashback van een paar dagen terug. Ik ben niet zoals mijn tatoeages. ''Ik nodig hem wel uit, misschien komt zijn zus mee'' Glimlach ik. ''Mooi, Melanie bedoel je?'' Vraagt Michael en ik knik. ''Ze werkt in hetzelfde gebouw als ik, en vandaag hebben we veel gepraat. Ze is erg aardig'' Mompel ik en Marlee knikt. ''Dan komt zij ook gezellig, en dan kijken we een film en zet jij je telefoon op stil'' Zegt Marlee. Ik knik en de twee tortelduifjes lopen weer weg. Is het echt zo duidelijk aan me te zien? Ik zucht en schud mijn hoofd.

Een uur en heel veel gepruts van mijn slechte kook kunsten later zet ik alles op tafel. De bel gaat een paar minuten later en Marlee doet open voor Melanie en Luke. Waarom weet ik niet, maar ik voel me licht nerveus. Helemaal als iedereen nog in de hal staat en Luke glimlachend de woonkamer in komt. ''Hee Rose'' Glimlacht hij en we geven elkaar een knuffel. ''Gezellig dat jullie er zijn'' Mompel ik. Luke knikt en ik ga met hem aan tafel zitten. De rest komt ook de kamer in en gaat ook aan tafel zitten. ''Dus hoe was jullie dag?'' Vraagt Melanie aan ons en ik haal mijn schouders op terwijl Marlee entousiast begint te vertellen. Luke merkt al snel dat ik liever niet wil praten en knijpt een keer in mijn hand. Ik weet het Luke, maar erover praten werkt niet.

Vote = Opdraging

Kleding Rosalie; http://www.polyvore.com/amnesia_wattpad_rimonsterr/set?id=141754896