Amnesia ~ Dutch

Hoofdstuk 20

Pov Rosalie

Na veel geknuffel, gepraat en gelach sluit ik de deur achter me. Het is al bijna tien uur, en ik moet echt optijd naar bed vanavond. Ik grinnik in mezelf en besluit naar de bushalte te lopen omdat mijn moeder me net nog een kaartje heeft gegeven zodat ik niet weer een taxi hoef te betalen. Lynn was aan het oppassen op dat kleine meisje, die schijnbaar de dochter is van de nieuwe buren en Jasmijn was aan het tekenen. Mijn vader moest over werken dus ik heb beloofd dat ik morgen bij het avond eten ook langs kom en mee eet. Ik hoop dat Melanie het niet erg vind, maar dat denk ik niet. Het is mijn familie, en ik heb haar vertelt in het vliegtuig dat ik uit Sydney kom. Zij en Luke zijn trouwens in Sydney geboren en komen er oorspronkelijk ook vandaan maar hun ouders werken in Melbourne, nouja hun vader en stiefmoeder. Hun moeder is overleden een tijdje geleden, maar daar praatte Melanie liever niet over waar Luke bij was had ze gefluistert. ''Kaartje graag'' Ik schrik op van de man in een zwarte jas en geef hem mijn kaartje. Hij knikt en loopt weer door terwijl mijn blik weer naar de straat gaat.

''En hoe was het?'' Vraagt Melanie als ik binnen kom en ik zie Luke, een jongen met blond haar en een jongen met zwart haar op de grond zitten. ''Ehm, hallo iedereen'' Grinnik ik. ''Hallo'' Mompelen ze en ik grinnik. ''Ja het was gezellig Mel, morgen eet ik daar'' Glimlach ik. ''Leuk!'' Zegt Luke en de jongens schrikken van zijn plotselinge stem waardoor iedereen lacht. ''Ik ben Niall'' Zegt de blonde jongen. Ik knik en kijk de andere jongen vragend aan. ''Calum'' Glimlacht hij. ''Rose'' Mompel ik. ''Luke'' Zegt Luke en ik trek een wenkbrauw op. ''Ik dacht dat je Henk heette'' lach ik. ''Nou bedankt'' Zegt Luke nep gekwetst en ik ga in kleer makerszit op mijn bed zitten. ''Dus, Calum zit in je band maar wat doet Niall?'' Vraag ik en Niall grinnikt. ''Ik ben gewoon een vriend'' Mompelt hij. ''Oh Rose, wat vind je ervan om dit weekend nog in Sydney te blijven? Kunnen we bijvoorbeeld zaterdag jou familie ontmoeten'' Zegt Melanie en ik knik. ''Kan'' Mompel ik. ''Ik bel Silvy wel'' Zegt ze en ik knik schouder ophalend. Waar haalt ze die entousiasme nou weer vandaan.

-

Ik sta glimlachend op en wek Melanie om ons klaar te gaan maken. Het is al bijna half negen en over een half uur moeten we beneden zijn. De douche zie ik vandaag maar een paar minuten voor ik eruit spring en me aankleed. Melanie doucht terwijl ik mijn spullen pak en nog mijn haar in een staart zet en even later hoor ik een bekende klop tegen de deur. ''Hee Luke'' Glimlach ik en ik weet niet eens waarom. Misschien omdat ik vanavond met mijn hele gezin avond eet, aangezien ik dat lang niet heb gedaan, zal ik daar wel blij om zijn. Luke grinnikt en gaat op mijn bed zitten terwijl ik het dag progamma pak en ik zie een blauwe cirkel om vandaag staan. Misschien is het vandaag een speciale dag, ik vraag het zo wel aan Melanie. Als Melanie eindelijk de badkamer uitkomt trek ik mijn schoenen aan en pak ik mijn tas net zoals de rest. ''Mel, waarom is vandaag blauw?'' Vraag ik en Melanie kijkt op de lijst en zucht. ''Luke komt met zijn band langs, om dingen te bespreken'' Zegt Melanie. ''Dat deden ze gister toch?'' Vraag ik en Luke zucht. ''Niall zou een nieuw lid regelen, en die jongen kon gister niet'' Mompelt Luke. ''En als we over hem gaan praten moet hij er wel bij zijn, want Coen wil niet langer mee doen- wacht dat klinkt dom, hij wou niet meer in de band'' zegt Luke. ''Nou leuke jongen'' Lach ik en Melanie herhaald het nog een keer en met zijn tweeën liggen we dubbel van het lachen. ''We zijn er jongens'' Hoor ik de chauffeur dan en ik probeer mijn lach in te houden wat aardig mislukt. Volgens mij steken ik en Melanie elkaar aan.

-

Lachend lopen we over straat te sla lommen opzoek naar een café. Het is twee uur en we moeten nog middag eten maar Melanie wou perseé een broodje gezond halen. We lopen denk ik al een half uur maar dat schijnt haar helemaal niks uit te maken. Luke loopt drie meter achter ons op een rustig tempo terwijl wij als twee dronken lappen verder wandelen. Dat mensen ons nog niet raar hebben aangestaard valt me nog mee, maar Luke schijnt zich dood te schamen wat Melanie geniaal vind.

Na drie kwartier rond gewandelt te hebben lopen we terug naar het hotel met alle drie een broodje kip en een flesje cola. Luke zei dat die jongens om drie uur zouden komen en ik ga rond half vijf naar mijn ouders dus hebben ik en Melanie genoeg tijd om het verslag uit te werken. Eigenlijk is het mijn werk, en moet Melanie alleen de intervieuws doen maar ze wil graag helpen, en daar heb ik geen problemen mee. ''Ze zullen zo wel komen'' zegt Luke en ik gooi mijn spullen op mijn bed terwijl ik mijn laptop op het mini bureautje zet en erachter ga zitten. ''Het verslag is maar vier pagina's Mel, ik dacht ik hou het kort'' Mompel ik. ''Zo interessant waren ze niet, voral die meid niet'' Lacht Melanie. ''Ze wist op bijna geen een vraag een antwoord'' Mompelt Melanie. ''Inderdaad, gelukkig ben ik niet diegene die antwoorden moet invullen, dan is het gewoon je baan om te liegen'' Mompel ik. ''Inderdaad, maar-'' Melanie word onderbroken door een paar kloppen op de deur en ze zucht. ''Ik weet nieteens meer wat ik wilde zeggen'' Mompelt ze. ''Omdat Niall daar is?'' Vraag ik en ze zucht en word rood. ''Nee hij komt later'' zegt Luke lachend en hij plaagt Melanie om haar vuur rode wangen. Ik hoor gelach en Luke die praat met wat bekende stemmen en negeer het tot een wel heel erg bekende stem mijn oren binnen suist. ''Luke'' Mompelt Luke lachend.

''Ik ben Ashton, waarschijnlijk jullie nieuwe drummer''

Melanie gaat naast me zitten en ik verschuil me achter mijn laptop. ''Wat is er?'' Vraagt Melanie en ik zucht en heb nieteens door dat er een traan over mijn wang liep tot hij op mijn laptop beland. ''Niks'' Corrigeer ik mezelf en ik veeg snel mijn tranen weg en check mijn make-up die er uitziet alsof het er net op is gedaan. Adem in, adem uit. Het is gewoon een andere Ashton, het is iemand anders probeer ik mezelf wijs te maken. Een andere Ashton die kan drummen en dezelfde stem heeft als Irwin. Mijn Irwin. Maar dan loopt hij de kamer in en ontmoeten zijn ogen de mijne.

Pov Ashton

Ik geef Luke en hand en hij stelt zich voor waarop ik grinnik. Niall heeft me al een paar keer wat dingen vertelt over Luke en ik heb hem ook al een aantal keer gesproken maar voor het eerst stelt hij zichzelf serieus voor. "Ashton, waarschijnlijk jullie nieuwe drummer" Glimlach ik. Ik loop de hotel kamer binnen en dan locken mijn ogen zich met die van haar. Rosalie. Mijn glimlach verdwijnt en ik slik hoorbaar. Ik kijk naar het meisje naast haar en weet even niet wat ik moet doen. Ze moet hier niet zijn, ik wil niet dat ze hier is. Ik kan er niet tegen en het liefste wil ik haar nu vertellen hoe rot ik me voel zonder haar maar ik hou mijn mond.

Vote = Opdraging

Rosalie's kleding; http://www.polyvore.com/cgi/set?id=142264962&.locale=nl