Pov Rosalie
Ik word langzaam wakker en kijk om me heen. Ik lig in zijn bed, maar ik kan me niet herinneren dat ik naar bed ben gegaan. Ik haal mijn schouders op en probeer mezelf wakker te maken door zachtjes op mijn wangen te slaan. Ik haal mijn haar los en voel voorzichtig aan het vogelnest dat zich op mijn hoofd bevind. "Heb ik weer" Mompel ik en ik stap voorzichtig uit bed en probeer mijn haar terug in een knot te krijgen maar na een paar pogingen breekt mijn elastiekje. Ik moet douchen. Ik grinnik en staar naar een paar kledingstukken die al klaar liggen. Ik haal mijn schouders op en met de kleding stukken wil ik de deur openen maar hij gaat niet open. "Verrot ding ga open" Mompel ik en ik trek en duw aan de deur maar het helpt niet. "Ash!" Gil ik en ik hoor hard gelach van beneden komen. Ik rol met mijn ogen en leg mijn kleding terug waar het lag. Ik ga weer op het bed zitten en plof achterover. "Ashton doe die deur open ik wil douchen!" Roep ik zuchtend. "Moment!" Hoor ik een stem en die stem ken ik maar al te goed. "Niall!" Gil ik. "Ze heeft nu door dat je er bent sukkel" Hoor ik Ashton. "Ja sorry hoor!" Zegt Niall lachend en ik ril en kruip maar weer onder de dekens. Ik ruik Ashton's vertrouwde geur in het dekbed en val bijna in slaap als opeens de deur open gaat. "Sinds wanneer heb je een slot op je kamer" Mompel ik. "Sinds een paar maanden" Lacht Ashton. "Mmh" Mompel ik en hij komt binnen en geeft me een knuffel. "Goedemorgen birthday baby girl" Glimlacht Ashton. "Hey" Mompel ik. "Ik wil douchen mag dat?" Vraag ik terwijl ik naar mijn vogelnest wijs. "Tuurlijk, Niall en ik hebben ontbijt gemaakt alleen de kip is nog niet klaar" Zegt Ashton. "Kip als ontbijt?" lach ik en hij knikt. "Ik ga koken en je krijgt ontbijt op bed dus niet naar beneden komen" Zegt Ashton. Ik rol met mijn ogen en glimlach naar Ashton voor hij de deur uit vliegt. Ik pak het setje kleding van het bureau en ik grinnik. Ik pak in plaats van een witte broek een blauwe en de rest laat ik zoals het is. Ashton vond het vroeger al leuk en ik grinnik als ik me bedenk dat hij vanochtend een dilemma had over welke blouse ik zou aan doen. Alleen was hij vroeger heel onzeker en vroeg hij honderd keer of het wel goed stond en bij elkaar paste. Ik grinnik en doe voor de zekerheid de badkamerdeur op slot. Ik zet de douche aan en kleed me uit waarna ik onder de warme stralen ga staan. Ik lach om alle mannen shampoo en vraag me af of zijn moeder geen vrouwen shampoo heeft. Ik doe de mannenshampoo maar in mijn haar en spoel daarna alles uit. Mijn haar ruikt vertrouwd en ik grinnik om mijn domme gedachte, droog me af en kleed me snel aan. Ik doe mijn haar in een staart en pak mijn mascara als er op de deur word geklopt. "Uw eten is gereed mevrouw Hemmson" Zegt Niall en ik grinnik en open de deur. "Mijn gezicht is bijna klaar meneer-" Ik word gestopt en laat mijn maskara vallen waardoor ik het stokje zie breken. "Je hebt geen make-up nodig" Zegt Ashton en hij trekt me mee en ik zie Niall lachend met een dienblad vol lekkers achter ons aan lopen. We gaan op Ash's bed zitten en ik schrik als ik in de spiegel kijk. "Nu heb ik een oog gedaan en is mijn andere oog kaal" Mompel ik. "Dan haal je zometeen alles eraf want ik heb je maskara gebroken" Lacht Ashton. "Maar ik haal een nieuwe" Zegt hij snel en ik schud mijn hoofd. "Ik heb meerdere borsteltjes" Lach ik en hij zucht. "Oke ik haal het eraf" Mompel ik en Niall juigt, oh hij is er ook nog.
-
Na mijn heerlijke ontbijt zijn we meteen - nadat ik mijn make-up eraf had gehaald - naar Melbourne gereden. Ashton en ik in mijn auto en Niall in zijn eigen karretje. Ashton rijd en ik zit te staren uit het raam terwijl ik mijn aandacht er niet bij kan houden. Ik blijf denken aan Ashton en zijn polsen. Ik weet maar al te goed waarom ze er zijn. Maar zijn rechterpols was vers. Alsof hij het gister had getekend. Ik heb een hekel aan zijn tekeningen, die tekeningen op zijn polsen.
"We zijn er" Mompelt Ashton. Ik zie het stadje al aankomen en glimlach. "Het is niet ver van de snelweg" Mompel ik en Ashton knikt. "Zouden ze- zouden ze raar opkijken als ik- wij aan komen?" Vraagt Ashton. "Wie is ze?" Vraag ik en Ashton haald zijn schouders op. "Marlee enzo" Zegt hij zacht en na mijn aanwijzingen staan we voor mijn deur. "Ze accepteren je wel Ash, een vriend van mij is een vriend van Marlee" Glimlach ik. "Komen Luke's vrienden?" Vraagt hij en ik frons. "Denk het niet, waarom zouden die komen?" Vraag ik en hij haalt weer zijn schouders op. "Kom dan gaan we naar binnen" Zegt Ashton en ik kijk op de klok en zie dat het bijna middag is. Ik glimlach en pak mijn weekend tas van de achter bank en zodra we aanbellen doet Marlee open. "Morning" Glimlacht ze en ze geeft me een knuffel. "Eenentwintig! Kleine meisjes worden groot!" Roept ze blij en ik rol met mijn ogen. "Jij bent Ashton right" Zegt Marlee maar ik weet dat ze hem al kent. "Jup" Glimlacht hij waterig en ze geeft hem een knuffel. Hij kijkt me awkward aan en ik knik en zodra Marlee hem loslaat trekt ze ons de woonkamer in. "Gefeliciteerd!" Word er geroepen en ik kijk de woonkamer rond. De bank en de tafels zijn aan de kant geschoven en overal staan mensen. "Baby!" Gilt iemand rechts en ik staar hem aan en geef hem een knuffel. "Trevor! Dit was jou idee of niet soms!" Roep ik en hij lacht en schudt zijn hoofd. "Het was Marlee's idee maar bedankt" Lacht hij. Echt iedereen is er. Marlee, Michael, Luke, Melanie, Niall ofcourse, Liam, Harry, Trevor, Sam en Kyra, de buren, Calum met een meisje aan zijn zeide en natuurlijk Ashton. "Echt super dat iedereen er is" Glimlach ik. "Hebben ik en Ashton geregelt" Glimlacht Marlee. Ik kijk naar Ashton en por hem in zijn zij. "Dus daarom deden jullie zo geheimzinnig over 'mensen'. Nee okee zal ik onthouden" Lach ik. "Cadeautjes tijd!" Roept Niall dan en hij loopt naar me toe en duwt een pakje in mijn handen. "Ik heb niet gevraagt om cadeau's" Lach ik. "Maar je krijgt ze toch, maak open!" Roept Niall. Ik grinnik en maak het kleine paketje open. "Loom bandjes!" Roept Niall en ik grinnik en kijk naar de figuurtjes in mijn hand. "Voor aan je sleutelbos, elke keer als je de auto instapt denk je dan aan mij en Melanie" Zegt Niall trots en ik grinnik en Melanie geeft me ook een paketje. "Loser" Fluistert ze tegen Niall wat haar een por oplevert en ik grinnik en maak het paketje open.
-
Het is avond en grotendeels is iedereen al weg. Eigenlijk zijn alleen Marlee - ofcourse - Michael, Melanie, en Ashton er nog. Niall en Luke gingen naar een 'mannen avond' waarop Melanie fluisterde dat ze gingen 'bowlen met hekjes'. We hebben ons kapot gelachen en ik verbaas me er nog steeds over hoe ik van een emotionele sleur nu zo vrolijk ben. Zaterdag lag mijn hele wereld nog in puin en het is nu maandag en ik ben tevreden met alles hoe het nu is. Luke en ik zijn vrienden, Ashton en ik zijn vrienden, al is het nooit anders geweest. Mijn ouders gaan uit elkaar en dat zal nog lastig worden maar daar denk ik niet aan nu. Ik ben tenslotte nogsteeds jarig en ze hebben geregelt dat ik maandag en dinsdag vrij ben dus morgen hoef ik me ook nergens zorgen om te maken.
En het allerbelangrijkste moet ik niet vergeten. Ik heb een auto. Eindelijk heb ik en auto, hij is klein maar ik heb hem ook alleen voor mezelf nodig. Mijn moeder zei dat ik hiermee een mooi beginnetje kon creëren en als ik zelf spaar ik een grotere auto kan kopen. Maar eigenlijk vind ik dat helemaal niet nodig. Mijn kleine rode wagentje doet het prima. En dus laat ik niemand erin rijden, al heeft Ashton gereden van Sydney naar Melbourne, ik laat niemand erin rijden. Ik heb een paar loom poppetjes voor aan mijn sleutelbos dus dat komt mooi uit.
-
Ik probeer mijn ogen te openen maar het licht is te vel en ik voel dat er iets zwaars op me leunt. "Ga van me af" Mompel ik maar er is geen beweging in te krijgen. Ik zucht en als ik mijn ogen open zie ik dat Marlee over me heen hangt en we op de bank in slaap zijn gevallen. Er liggen overal matrassen en ik zie Ashton en Michael in de keuken staan. Ze kletsen over de band en maken iets waarvan ik kan raden dat het ontbijt is. "Marlee ga van me af!" Roep ik en ik rol met mijn ogen. "Mike! Ash!" Roep ik en ze komen de woonkamer in. "Help me" Mompel ik. Ze lachen en Michael tilt Marlee op en meteen word ze wakker. "Je bent zwaar in je slaap" Mompel ik lachend en ik sta op en trek mijn kleding recht. Altijd lekker om wakker te worden in een strakke skinny jean en je beste vriendin boven op je. "Ehm ik ga douchen" Mompel ik en ik sneak naar boven zonder te wachten op antwoord. Ik schaam me dood, mijn haar staat alle kanten op en mijn make-up zit vast tot op mijn kin. Ik loop naar mijn kamer en open mijn kleding kast. "Hey" Hoor ik achter me en ik zie Ashton awkward glimlachen. Ik verberg snel mijn hoofd in mijn kleding kast en zoek mijn pooh sweater. Rose wat doe je? "Rose waarom verberg je je?" Oh ik ken hem toch niet zo goed als ik denk. "Mijn gezicht verbergen ik zie er niet uit" Mompel ik zacht en hij draait me om. "Je hebt gelijk" Lacht hij en ik rol met mijn ogen. Nee Ashton is niet het type dat zegt 'natuurlijk wel' of 'je ziet er altijd mooi uit'. Nah das niet Ash. "Maar gelukkig komt het door die verschrikkelijke make-up, waarvan ik trouwens had gezegt niet op te doen gister" Oeps, ik heb make-up op gedaan achter zijn rug om. "Jaja ik weet het. Ik ga douchen be right back" Mompel ik en ik loop snel de badkamer in. Ik ken hem door en door maar ik heb geen idee wat die jongen van me wil. Ik vind hem leuk, meer dan dat. 'Leuk' klinkt ook super dom, Ik ben hard voor hem gevallen, dat is een goede beschrijving. Maar dat laat ik hem niet zien. Straks kom ik over als stalker, wat ik ook wel ben. "Rose!" Hoor ik Michael gillen. "Ik douche!" Roep ik terug en ik hoor hem naar boven komen. "Als je nu niet komt dan breek ik de deur open!" Roept hij. "Wat is er nu weer?" Vraag ik me hardop af. "Ik breek de deur!" Roept Michael en ik gil en zet snel de douche uit om een handdoek om me heen te slaan. Je weet maar nooit. "Michael betaal je dan wel een nieuwe deur?" Roept Marlee en ik rol met mijn ogen. "Natuurlijk" Zegt Michael lachend. "Maar voor ik dat doe breek ik in!" Roept hij en ik hoor hem tegen de deur botsen. "Michael stop! Ik kleed me aan en ik kom oke?" Roep ik en ik hoor hem en Ashton lachen. "Je hebt twee minuten" Hoor ik hem en ik droog me snel af en doe mijn jeans, shirt en pooh sweater aan. Mijn sneakers staan nog beneden en ik heb geen tijd voor make-up want de deur vliegt open en Michael staat met een grijns te kijken terwijl ik hem geschrokken aankijk.
"Kom, we ontbijten samen"
Vote = Opdraging
Rosalie's Kleding; http://www.polyvore.com/amnesia_wattpad_rimonsterr/set?id=143608769
JE LEEST
Amnesia ~ Dutch
Fiksi PenggemarI remember the day you told me you were leaving. I remember the make-up running down your face. And the dreams you left behind you didn't need them, Like every single wish we ever made. I wish that I could wake up with Amnesia. And forget about the...
