Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 2 - Prooi (deel 1)

Ze aaide haar zoontje over zijn hoofd, terwijl ze liefdevol naar hem keek. Hij was alles in haar leven, hoewel het nooit de bedoeling was geweest om hem te krijgen.

Ze hoorde ineens de deur opengaan. Ze zag hem binnenkomen. Ze glimlachte naar hem, met een glimlach die niet oprecht was. Die gebruikte ze al jaren voor hem.

"Heb je lekker gewerkt?" vroeg ze.

"Ja hoor." zuchtte hij terwijl hij zijn laptop op de tafel neerlegde en op de bank plofte. Zij kwam naast hem zitten. Hij legde zijn hand op haar been en keek haar aan. "Heb jij je een beetje vermaakt vandaag?"

Ze keek even naar zijn hand en knikte toen snel.

"Ik heb met Lars koekjes gebakken." Ze wierp een blik op haar tweejarige zoontje, die in zijn ledikant lag te slapen. Daarna wees ze naar achteren, naar de kleine keuken, waar de schaal met zandkoekjes opstonden.

"Als je wil, er zijn er nog genoeg."

"Nee, heb net gegeten."

Ze pakte enthousiast zijn beide handen vast en keek hem aan. "Zullen we wat leuks doen vanavond?"

"Nee, ben kapot."

Hij stond op en keek de voorraadkast na. "Ik zal morgen even boodschappen doen."

Het was even stil voordat ze weer wat zei. "Wanneer gaan we weg hier? Je zei dat we gingen verhuizen." vroeg ze voorzichtig.

"Nu nog niet."

"Maar wanneer dan wel? Het wordt veel te klein voor ons drietjes hier."

Hij keek haar aan en haalde zijn schouders op. "Valt wel mee." Hij ging aan de tafel zitten.

"Misschien komt er binnenkort nog wel een kleine bij. We moeten echt een ander plekje vinden."

"Ik koop wel condooms. Hou nu op met zeuren." zuchtte hij.

"Wil je geen tweede kindje?"

"Nee Lena, hou je bek!" riep hij geïrriteerd. Lars werd wakker van het geschreeuw en begon direct te huilen. Lena liep naar hem toe en nam hem in haar armen om hem te troosten. Ze drukte wat kusjes op zijn hoofd en begon een liedje te neuriën terwijl hij gefrustreerd op zijn laptop bezig ging.

Het scherm begon te flikkeren, wat hij niet gewend was van zijn laptop. Hij was goed met computers maar hij wist niet goed wat hij hiermee moest. Ineens kwamen er allerlei beelden in beeld die hij niet herkende. Hij klikte ze weg, maar de laatste kon hij niet wegklikken. Het was een GIF-bestand van een klein meisje tegen een boom aan, met haar handen voor haar ogen en ineens keek ze opzij, met de tekst 'Wanna play hide and seek?' erbij. Hij schoof uit schrik zijn laptop iets verder van hem vandaan. Het GIFje verdween weer en zijn hele beeld werd zwart. Met grote ogen stond hij op, liep hij naar Lena en pakte vervolgens haar arm.

"Leg hem weer terug. We gaan naar bed."