AFLEVERING 5 - Shock (deel 2)

385 21 2
                                    

Het geluid van zijn trillende mobiel op zijn nachtkastje vulde Wolfs kamer. Vermoeid wreef hij in zijn ogen en zag dat het nog pikkendonker was; dit kon niet zijn wekker zijn. Hij greep zijn telefoon en nam op.

"Met Wolfs," zei hij slaperig. Ondertussen dat hij het verhaal aanhoorde, klikte hij zijn lamp aan. "Waar?" vroeg hij. Het lukt hem niet om zijn gaap te onderdrukken. "Is goed. We gaan erheen." zuchtte hij. Hij hing op en keek naar de tijd: 02:34. Hij zuchtte nog eens en kraakte zijn nek. Kunnen ze die moorden niet wat later plegen?, dacht hij vermoeid.

Hij stond nog maar net op toen hij ineens geschreeuw hoorde uit de kamer tegenover hem.

"Eva!" Hij rende direct naar haar deur.


"Wolfs! Wolfs!" hoorde hij vanuit haar slaapkamer komen. De deur vloog met een klap open, dankzij hem, en hij zag Eva met haar handen voor haar gezicht, rechtop in bed zitten. Hij ging naast haar zitten en sloeg zijn armen om haar heen. Hij hoorde haar hart kloppen en voelde dat haar gezicht nat was van zweet en tranen. Ze hield hem stevig vast aan zijn shirt, terwijl ze weer op adem probeerde te komen.


Wolfs lange vingers streelden rustig haar rug. "Ben je weer oké?" vroeg hij kalm toen hij haar ademhaling rustiger voelde worden.

"Ja," glimlachte ze flauwtjes. "nachtmerrie."

"Ze houden ook niet op bij jou, of wel?" Hij drukte een korte kus op haar slaap.

"Niet echt nee..." Ze zuchtte. "Sorry dat ik je wakker heb gemaakt."

Wolfs wreef met zijn duim over haar wang. "Heb je niet gedaan. Ik ben net wakker gebeld door werk. We hebben twee lijken."

"Echt? Nú? Het is half drie 's nachts..."

"Ja, ik weet het."


Ze reden niet veel later het terrein op van de oude fabriek. De straat werd blauwverlicht door de lampen van de politieauto's.

"Nou, ook wel een mooie locatie voor moord." grijnsde Wolfs, terwijl hij uitstapte en het gebouw bekeek. "Misschien is er wel iets bovennatuurlijks aan de hand," probeerde hij zijn partner aan het lachen te maken.

"Wolfs..." Ze keek hem zuchtend aan. "Je weet dat geesten niet bestaan, toch?" Toen doorbrak er toch een glimlach op haar gezicht.

Ze liepen naar binnen en zagen Romeo en Marion een jongen ondervragen, die er niet uitzag alsof hij wat kon zeggen. De jongen was lijkbleek. De rechercheurs liepen door naar het eerste lijk. Wolfs bekeek haar. "Overdosis?" vroeg hij de technische recherche.

"Ik vermoed een verkeerde stash. We hebben dit in haar zak gevonden." Hij hield een zakje met rode pillen omhoog.


Eva was al naar het andere lichaam gelopen. Er stond niemand meer bij, dus ze kon mooi rustig even haar eigen gang gaan. Het levenloze meisje lag in een donkere gang, maar werd verlicht door een lamp die er neer gezet was door de politie. Eva hurkte bij haar neer en zag direct haar vermorzelde hand. Ze deed handschoenen aan en voelde in de zakken van het meisje. Ze vond haar portemonnee.

"Zoë van der Pol, 22 jaar..."

Ze bekeek Zoë's lichaam en zag toen de wond op haar been. Voorzichtig draaide ze haar been een beetje, zodat ze het beter kon zien. Ze merkte ineens de bedrading op die uit de muur kwam. Ze scheen met haar zaklamp en zag dat de uiteindes zwart uitgeslagen waren.

"Elektrocutie." mompelde ze in zichzelf. Ze scheen met haar zaklamp verder de donkere gang in en zag wat naalden liggen. Heroïne.

Heroïne. Een klein deel van haar leven met zo'n grote impact. Heroïne. Was Zoë er ook aan verslaafd? Waren deze naalden van Zoë? En was het andere meisje daarmee vermoord?

Eva moest de arm van Zoë inspecteren, maar ze was er niet meer bij met haar hoofd. Ze kon haar hoofd niet afwenden. Ze voelde dat haar arm werd vastgepakt.

"Ze is geëlektrocuteerd," zei ze, verondersteld dat het Wolfs was. Ze draaide haar hoofd om, om hem aan te kijken, maar ze zag niets. Niemand. Ze was alleen.

Ze voelde de greep rond haar arm steviger worden. Haar hart begon te bonzen en voorzichtig keek ze omlaag, recht in de wagenwijd geopende ogen van het dode meisje.




(Oké, ik ga zo naar Walibi Fright Night, dus ik heb het iets eerder geupload. En deze aflevering wordt een beetje in de halloween-sferen geschreven haha. <3 )

Seizoen 13 - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu