Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 4 - Bitcoin (deel 2)

"Wat een kast van een huis, man!" riep Eva verwonderd uit, toen ze het huis van de familie Molenaar bekeek.

Wolfs begon te glimlachen van de twinkelende ogen van zijn collega. Hij vond het altijd fijn dat zijn collega direct vol energie zat als ze wakker werd. Het maakte niet uit of ze lang had geslapen of niet. "Misschien komt het huis wel te koop te staan," opperde hij. "dan kan je een bod doen."

"Gaan we het niet samen kopen, dan?" vroeg Eva, met een kleine grijns op haar gezicht.

Hij rekte zich uit en wreef nog een keer in zijn ogen. "Ik wil niet weg uit De Ponti."

Eva schoot in de lach. "Nee, dat heb ik na al die jaren wel gemerkt, ja."

Bij de deur keken ze elkaar nog even kort aan, beiden met een kleine glimlach op hun gezicht. Wolfs gaf Eva nog een snelle knipoog en begon samen met haar aan hun werkdag.

Hoewel Wolfs zijn aandacht op het lichaam in de kamer had gestort, was Eva naar de keuken geroepen door iemand van het forensisch team.

Na een tijdje kwam ze terug de woonkamer in.

"Hé, Wolfs, heb jij je tong verloren of zo?"

"Hoezo?" Haar partner keek verward op en zag haar grijnzende gezicht. Ze zei verder niks maar hield een plastic zakje omhoog met daarin een afgesneden tong. Wolfs rolde lachend met zijn ogen waarna zij hem geamuseerd het zakje gaf.

"De tong is van Frederik Jacobs, de man van het slachtoffer. Hij is naar zijn buurman gegaan voor hulp. Die heeft direct 112 gebeld en een tijdje later is mevrouw Molenaar gevonden." vertelde Eva hem. "Meneer is nog in kritieke toestand, maar ze bellen ons als ze meer informatie hebben."

"Dus de dader heeft eerst zijn vrouw vermoord en toen zijn tong eruit gesneden. Vreemd verhaal?"

"Tong eruit snijden kan als waarschuwing zijn, dat hij niks mag zeggen."

"Hij weet dus wel wie de dader is."

Suggererend doorzochten ze het huis en kwamen ze uiteindelijk bij het kantoor uit, waar Eva direct de agenda zag liggen. Wolfs kroop meteen achter de laptop die er stond.

"Er staat 'Scorpio' geschreven, op de datum van vandaag."

"Naam van een organisatie?" vroeg Wolfs afwezig terwijl hij het wachtwoord probeerde te ontdekken. Eva liep ondertussen de kamer rond en neusde wat tussen een stapel boeken. Ze trok er een boek uit en sloeg de bladzijde open waar de boekenleggen tussen lag.

"Probeer eens 'Molenaar!2805', met hoofdletter M." zei Eva. Wolfs kwam er direct in. Hij keek zijn collega even aan, die de boekenlegger omhoog hield. "Al zijn wachtwoorden staan hier op." glimlachte ze. Ze kwam bij hem staan en keek met hem mee.

"Electrum..." Het was het eerste wat Wolfs zag.

"Wat?"

"Een wallet." mompelde Wolfs, zijn aandacht gevestigd op de laptop. Hij klikte op het icoontje van Electrum.

"En dat is?"

Nu keek hij op. "Voor Bitcoins. Een digitale portemonnee, laat maar zeggen."

"Weer een wachtwoord vereist, uiteraard. Staat hij daar op?"

Eva bekeek de boekenlegger, maar kon daar niks voor vinden.

"Maare... hoe ken jij dat dan? Dat Electrum?"