"Dora, niet rennen." Thijs Ter Wee zag de roodharige gedetineerde op leeftijd zijn richting oprennen.
"Ter Wee," hijgde ze. "ze zijn in de douches." Ze wees die richting op. "Met dat nieuwe meisje."
Hij keek haar vragend aan en liep toen naar de doucheruimtes. Dora was niet altijd te vertrouwen, maar ze hield wel altijd alles in de gaten. Thijs pakte zijn wapenstok vast en liep de deur door.
Hij zag een groep vrouwen bij een hokje staan. Toen hij wat dichterbij kwam zag hij het jonge meisje op de grond liggen.
"Aan de kant dames!" riep hij. De vrouwen draaiden hun hoofden naar hem om en begonnen te lachen.
"Weg!" riep hij nu hard, terwijl hij zijn wapenstok tevoorschijn haalde. "Nu!" Hij trok de dames weg en gek genoeg had hij weinig weerstand.
Hij richtte zich op wat voor hem lag. Het meisje was naakt en zat tegen de muur aangekropen met haar handen voor haar hoofd. Ze was hooguit twintig. Hij had haar al veel te jong en veel te fragiel gevonden voor een penitentiaire inrichting. Hij greep de eerste beste handdoek vast en sloeg het om haar heen.
"Ben je oké?" vroeg hij zacht.
"Ja hoor." Ze hield haar handen voor haar gezicht maar ze klonk niet overstuur.
Hij wreef haar over haar rug. "Wat hebben ze gedaan?"
"Precies genoeg."
"Wat?" Ter Wee keek haar vragend aan. Hij pakte haar pols vast en trok haar hand van haar gezicht. "Wat bedoel je?" Ook haar andere hand trok hij weg. "Wat is er gebeurd?"
Haar ogen gingen langzaam open. Ze had gehuild. Haar blauwe ogen leken hierdoor nog feller. Ze kreeg een kleine glimlach op haar gezicht. "Ik ben herboren."
Ter Wee greep haar kin vast en keek haar goed aan. "Hebben ze je wat gegeven?"
Het meisje begon te lachen en knikte. "Ze heeft me alles gegeven."
"Wie?"
Ze verschoof haar lichaam en ging op haar knieën zitten. Ze boog vervolgens haar hoofd naar hem toe. Hij hield automatisch wat meer afstand. Ze bracht haar handen naar haar mond toe en trok met haar vingers haar onderlip omlaag. Er verscheen een tattoo aan de binnenkant van haar lip. '666'.
Ter Wee stond verbijsterd op en zette een stap naar achteren, terwijl zij hard begon te lachen. Hij voelde ineens een lichaam achter zich. Hij draaide zich om en nog voordat hij wat kon doen, werd hij in zijn nek gestoken en viel hij neer.
JE LEEST
Seizoen 13 - Flikken Maastricht
FanfictionNa haar kortdurende verslaving, probeert Eva haar normale leven weer op te pakken, maar dat lijkt makkelijker dan dat het is. Wolfs probeert haar zo goed mogelijk te helpen, maar haar koppigheid kan flink in de weg zitten. Desondanks zijn ze hechter...