Saskia kwam net aanfietsen toen de twee rechercheurs voor haar huis stonden. Ze keek verrast op. "Rechercheur Wolfs en rechercheur Van Dongen." glimlachte ze. "Kan ik jullie helpen?" vroeg ze toen ze haar fiets neer zette en naar haar deur liep.
"Klopt het dat uw ex is vreemdgegaan met Denise?" viel Eva maar direct met de deur in huis.
"Ja, dat klopt." Saskia zuchtte. "Antonie heeft zich altijd al aangetrokken tot haar gevoelt."
Eva trok haar wenkbrauw op. "En dat vond u niet erg?"
"Ik ben niet zo'n jaloers typje. Het ging de laatste maanden al niet zo goed meer tussen ons. Dankzij Denise heb ik eindelijk de stap genomen om het uit te maken."
"Jeetje," zei Eva gemaakt verwonderd. "wat een fijne vriendin!"
Saskia rolde met haar ogen en keek Wolfs aan, die al aanvoelde dat hij het gesprek over moest gaan nemen.
"Sorry dat ik het je moet vragen, maar waar was je vorige week dinsdagavond?"
"Geeft niet." glimlachte ze hem toe. "Ik was op de verjaardag van mijn broer. Ik ben daar half 6 heengegaan en heb daar een nacht geslapen. Hij woont in Haarlem. Er zijn mensen die dat kunnen bevestigen."
Wolfs knikte. "Dankjewel."
Eva draaide zich met een ruk om en zonder gedag te zeggen ging ze in de auto zitten.
Saskia hield Wolfs tegen. "Ik kom met een hele brutale vraag, maar ik moet hem wel echt stellen:" beet ze op haar lip.
"Vertel?"
"Zodra dit alles over is..." begon ze. "Heb je dan misschien zin om met mij een keer wat te gaan drinken?"
Wolfs slikte en keek even vlug naar Eva, die stuurs voor zich uit zat te kijken, en vervolgens weer naar de vrouw voor hem.
***
Eva kwam Wolfs slaapkamer binnen en zette een wasmand op zijn bed neer. Hij was er niet, maar de hele kamer was gevuld met zijn geur. Het irriteerde haar, omdat de geur waar ze normaal gesproken zo gek op was haar nu deed denken aan een man die haar met alle gemak opzij schoof. Ze had hem en de knappe stewardess zitten te bekijken die middag. Het gesprek tussen hen duurde te lang, haar ogen stonden te geïnteresseerd en hij lachte veel te lief.
Als hij haar zo makkelijk aan de kant schoof, had hij nooit écht van haar gehouden.
En ik ook niet van hem, dacht ze opstandig, maar haar hart brak alleen al bij het idee van hem met een andere vrouw.
Ze legde het stapeltje was van hem op zijn bed en liep door naar de volgende kamer: die van Julia.
Ze zat op haar bed met een laptop en een grote koptelefoon, die ze afdeed zodra Eva binnenkwam.
"Thanks." zei ze toen ze haar stapel schone was zag.
Eva grijnsde. "Slaap je vannacht wel thuis?"
"Denk het." haalde ze haar schouders op. "Soms heb je gewoon behoeftes als vrouw, geeft toch niet?" lachte ze.
Eva grinnikte en knikte. "Breng je hem niet het hoofd op hol? Romeo is al zo'n sukkel in de liefde."
"Hij voelt ook niks voor mij hoor, maak je niet druk." Ze glimlachte. "En jij bent minstens net zo'n sukkel."
Eva zuchtte.
"Wat is er gebeurt tussen jou en Wolfs?"
Eva zette de wasmand op haar bureau neer. "Niks waar jij je druk over hoeft te maken." Ineens viel haar oog op iets waarvan ze niet zeker wist of ze het nou goed zag. Ze bestudeerde het bakje, dat op haar bureau stond en merkte dat ze het goed had gezien: heroïne met alles wat daar bij hoort.
"Hoe kom jij daar in vredes naam aan?" vroeg ze verbijsterd.
"O dat is niet van mij!" schoot ze ineens overeind. "Ik heb het van een vriendin afgepakt. Ze is al een hele tijd clean maar ze had die shit van een vriend gekregen."
Eva keek streng naar haar logee. "Zorg dat het uit mijn huis verdwijnt, oké?"
Julia knikte. "Komt goed."
Ik ben er weer! Niet zo'n lang stuk, maar verhuizen is intensiever dan ik dacht haha.
JE LEEST
Seizoen 13 - Flikken Maastricht
FanfictionNa haar kortdurende verslaving, probeert Eva haar normale leven weer op te pakken, maar dat lijkt makkelijker dan dat het is. Wolfs probeert haar zo goed mogelijk te helpen, maar haar koppigheid kan flink in de weg zitten. Desondanks zijn ze hechter...