Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 2 - Prooi (deel 3)

"Wat ben je toch de hele tijd aan het doen op die telefoon?" Romeo keek even opzij, naar zijn glunderende partner en richtte zich toen weer op de weg.

"Niks hoor." gniffelde ze. Marion deed glimlachend haar telefoon weer in haar zak.

"Weer dat Tinder-gedoe?" grijnsde Romeo. "Dat is onder werktijd niet toegestaan hoor."

Marion lachte weer. "Ja, er is wel meer niet toegestaan Romeo."

"Wat moet je er überhaupt mee? Je trekt alleen maar verkeerde kerels aan."

"Ach nee joh! Er zitten hele leuke tussen hoor."

Romeo schudde lachend zijn hoofd.

"Maare... anders maak jij toch ook een account aan?" vroeg Marion onschuldig. "Misschien zit er wel een leuke dame voor jou tussen."

"Nee bedankt." zei hij stellig.

"Waarom niet? Is toch leuk?"

"Ik hoef geen vrouw meer." Hij stopte bij een flatgebouw. "We zijn er."

"Maar je wil je hele leven alleen blijven?"

Ze stapten samen uit de auto en Marion bleef hem vragend aankijken. Hij haalde zijn schouders op.

"Mijn relaties lopen uiteindelijk toch alleen maar slecht af."

"Dat weet je toch niet."

"Dat klopt," Romeo pakte Marion bij haar schouder beet en keek haar aan. "maar ik ga niet op Tinder."

Marion vroeg er maar niet op door en liep Romeo achterna, de flat in, naar het appartement waar een melding van inbraak was.

Toen ze aankwamen zagen ze al meteen de open deur en toen ze binnen keken, zagen ze dat alles overhoop lag. De dader was al vertrokken maar Marion klopte toch nog op de deur, om te kijken of de bewoner toevallig thuis was.

Ineens ging de deur van de buren open en alsof het was afgestemd op hun gesprek van nog geen tien minuten terug, deed er een prachtige lange dame open, met bruin krullend haar, in een dunne badjas waar ze duidelijk geen bh onder had.

"Politie, eindelijk!" zei ze. "Ik heb de melding van inbraak gedaan."

Marion keek vluchtig even naar haar partner die zich voorstelde aan de vrouw, maar hij leek niet heel erg onder de indruk.

"Ik ben Chantal de Weerd." Ze gaf ook Marion een hand.

"Ja, sorry dat ik er zo uit zie hoor, maar ik kom net uit mijn nachtdienst." Ze sloeg haar armen strak om haarzelf heen. Ze kwam gespannen over.

"Vertelt u maar rustig wat er is gebeurd." zei Romeo meelevend.

Chantal nam een hap lucht en keek hem aan. "Ik lag te slapen dus en ik werd wakker van hard geluid. Kwam bij de buurman vandaan. En normaal gesproken vind ik dat niet zo'n probleem als hij veel lawaai maakt, maar hij was op zijn werk! Dus er was iemand in zijn huis!" vertelde ze paniekerig.

Romeo schreef het direct op in zijn kladblok.

"Dus ik ging heel even kijken, om te checken of het niet gewoon mijn buurman was en toen zag ik dat die deur op een kier stond. Kijk, zo:" Chantal wilde de deurklink van het appartement van haar buurman vastpakken maar Romeo greep haar hand ineens vast.

Ze keken elkaar heel even aan en hoewel Chantal vriendelijk -misschien zelfs verleidelijk- naar hem lachte, liet Romeo haar gauw los en begon wat ongemakkelijk te vertellen dat ze de sporen anders zou verpesten.

"Sorry agent." glimlachte ze.

Romeo lachte wat schaapachtig terug en maakte oogcontact met zijn partner die hem grijnzend aan zat te kijken. Hij wist exact wat Marion dacht en hij wist ook dat hij nog de hele dag van haar moest aanhoren hoe goed Chantal wel niet bij hem paste. Maar hij wilde echt geen vrouw, hoe mooi ze ook was.