Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 9 - Hel (deel 3)

Eva en Wolfs kregen meteen een stevige handdruk, toen ze het kantoor van de directrice inkwamen.

"Marie van der Linden. Welkom." zei ze, terwijl ze hen gebaarde dat ze konden gaan zitten. Wolfs en Eva stelden zich voor en namen plaats.

"We zijn allemaal erg geschrokken van deze gebeurtenis." begon ze. "Ter Wee was erg geliefd. Zowel door zijn collega's als de gedetineerde."

Wolfs glimlachte vriendelijk naar haar. "Het lijkt me dat je als cipier niet iedereen te vriend kan houden, niet waar?"

"Natuurlijk. Dat heeft iedereen."

"Heeft u een idee waarom hij vermoord zou kunnen zijn? Een wraak actie van één van de meisjes?"

"Niet dat ik weet."

"Hoe zit het met de drugshandel hier?"

"De meisjes zijn creatief. Ze verzinnen hele slimme manieren om het zelf te maken of om het binnen te laten komen. Wij zitten er met het hele team bovenop. Naar mijn inzicht is het drugsprobleem opgelost."

"Zou het kunnen zijn dat Ter Wee hier iets mee te maken had? Dat hem dat de kop heeft gekost?"

De directrice zuchtte en haalde haar schouders op. "Het lijkt me heel sterk. Ik ken hem al jaren. Nooit heb ik aan hem getwijfeld."

Wolfs knikte.

"Zouden we wat andere cipiers kunnen spreken? En misschien wat gedetineerden?" vroeg Eva.

Marie knikte. "Ik heb alle cipiers al gevraagd om hier heen te komen. Verder kunt u denk ik het beste met Pip praten."

"En Pip is een... gedetineerde?"

"Ja. Zij houdt alle meisjes in toom en runt de boel."

Eva knikte. "Dat is mooi handig."

"Ja, ach. Die meisjes hebben een leider nodig, iemand die ze vertrouwen."

Wolfs en Eva stonden op.

"Bedankt voor uw tijd. Mocht er iets te binnen schieten, dan kunt u ons bellen." Wolfs gaf haar zijn kaartje.

"Dankuwel. Mocht u nog vragen hebben, weet u mij te vinden." glimlachte ze vriendelijk terug.

***

"Romeo." Claire Sweerts kwam vlug naar hem toe lopen, met haar jas al aan. Romeo keek op en er verscheen direct een glimlach op zijn gezicht.

"Mevrouw Sweerts." knikte hij.

Claire toverde een formulier uit haar tas en legde het voor hem neer. "Er is binnenkort een cursus Cybercrime en ik vroeg me af of jij nog belang had?"

"Hebben ze te weinig aanmeldingen?" Romeo zei het al voordat hij er erg in had. Zijn ogen werden wat groter toen hij zijn OVJ aankeek. Tot zijn opluchting begon ze te lachen. Hij lachte mee.

"Er zijn helaas wel weinig aanmeldingen. Maar jij hebt al veel cursussen gehad en ik heb gehoord dat jij meestal de meest geïnteresseerde daar bent." Ze boog naar hem toe. "Er komt binnenkort misschien wel een plekje bij de recherche vrij. Wie weet wat ik voor jou kan betekenen."

Romeo slikte en zijn hart begon te bonken door haar twinkelende ogen. "Ik eh... ja. Heel fijn." stamelde hij.

"Kan ik je aanmelden?"

Hij knikte.

Claire glimlachte naar hem. "Ik stuur je nog wat informatie via de mail, goed?"

"Goed."

Ze raakte kort zijn schouder aan en liep bij hem weg.

Met een zelfingenomen grijns draaide hij zich terug naar zijn beeldscherm en zag in zijn ooghoeken dat hij aangestaard werd. Hij keek op en keek Julia aan die met haar ogen rolde.

"Wat?" vroeg hij.

"Dat je zo'n mega kwijlbak bent."

"Hoezo?"

"Tuurlijk ga ik naar die verdomd saaie cursus toe mevrouw Sweerts. Please! Kus me nu! Ik verdrink in je ogen." zei ze overdreven. Ze begon te lachen. "Arme stakker."