AFLEVERING 9 - Hel (deel 4)

405 18 1
                                    

"Volgende!" Wolfs' stem galmde door de kantoorruimte, die de rechercheurs speciaal mochten gebruiken voor verhoor. De volgende cipier liep binnen. Hij gaf hen beiden een stevige handdruk.

"Paul Nijboer."

"Ga zitten." zei Wolfs nadat ze zich hadden voorgesteld.

Eva glimlachte even vriendelijk naar hem. "Jij kent Thijs goed?"

Paul knikte. "Ja, hij is- was mijn maat."

"Heb je enig idee hoe dit heeft kunnen gebeuren?"

"Geen idee. Echt." Hij keek ontdaan naar zijn handen, die op tafel lagen. "Hij had echt zijn hart op de goede plek. Hij was altijd vrolijk en aardig. Vooral tegen de vrouwen. Hij was de aardigste van ons allemaal."

Eva knikte. "Hij heeft geen voorval gehad met een gedetineerde?" vroeg ze. "Is hij boos op iemand geworden? Iemand bestraft?"

"Nee, de afgelopen weken al niet, na mijn weten."

"Zou de drugshandel binnen de inrichting ermee te maken kunnen hebben?"

"Bedoel je dat hij drugs naar binnen smokkelde?"

"Dat hoor je mij niet zeggen, toch?" Eva keek hem doordringend aan. "Misschien heeft hij wat afgepakt? Maar nu we het er over hebben: smokkelde hij drugs binnen?

"Nee, natuurlijk niet. Thijs was erg van de strikte regels, geloof me."


Nadat ze de gevangenisbewaarders hadden gesproken, was het tijd om Pip te verhoren. Ze waren hiervoor naar een privéruimte gebracht, die vlak naast de bezoekersruimten zat. De rechercheurs stonden in de deuropening en zagen een cipier met Pip hen kant opkomen. Ze had wild rood haar, tattoos in haar nek, een dun postuur maar wel gespierd.

"Hou je bek he, Pippi." zei één van haar medegevangene. Pip keek haar alleen aan en rolde met haar ogen.

Wolfs en Eva stelden zich wederom voor en lieten haar naar binnen. De deur werd achter hen gesloten.

"Thijs Ter Wee is dood en wij willen graag weten hoe dit is gebeurd en waarom dit is gebeurd." viel Wolfs met de deur in huis.

Pip beet ongeïnteresseerd op haar nagel en keek eva even aan. Een kleine grijns verscheen op haar gezicht en gaf haar een korte knipoog.

"Ik zou jouw nummer wel graag willen weten." Ze likte haar lippen.

"Pip," Wolfs' stem klonk geïrriteerd. "wat weet je?"

"Hebben jullie echt niks beters te doen?"

"Helaas niet. Anders zaten we niet hier."

"Luister, ik ga jullie niks vertellen. Ik ben geen snitch." zei ze. "Ik kan jullie wel vertellen dat ook niet iedere cipier hier zuivere soep is. Misschien moeten jullie je daar op richten, in plaats van mijn vrouwen te veroordelen."

"Je wil beweren dat jullie er niks mee te maken hebben?"

"Ik beweer niks. Ik zeg alleen dat jullie je op de verkeerde mensen richten."

"Hoezo?" Wolfs zette zijn ellebogen op de tafel en vouwde zijn handen. "Heeft Thijs wat gedaan wat jullie niet leuk vonden?"

Pip lachte en draaide haar hoofd weg.

"Vertel."

"Ik weet niet of jij snapt hoe het hier werkt?" Ze keek hem vurig aan. "Als ik wat over de vrouwen vertel, ben ik dood. Als ik wat over de cipiers vertel, ben ik dood." siste ze. "What happens in jail, stays in jail. Dit is verspilde moeite."


Ze lieten het gesprek voor wat het was en liepen terug de bezoekersruimte in. Wolfs bekeek de groep. Ze kregen wat venijnige blikken toegeworpen. Hij herkende zelfs nog een paar dames die ze hadden opgepakt ooit. De vrouwen voelden waarschijnlijk alleen maar haat voor hen twee. Eva liep vooruit, maar net toen ze bijna bij de deur was, sprong ineens een gedetineerde op en begon zij te rennen.

"Eva, pas op!" riep Wolfs. Nog voordat Eva om kon draaien had hij de vrouw al om haar hals gepakt en hield haar tegen.

"What the fuck! Laat me los!" hoorde hij haar schreeuwen. Daarna voelde hij haar tanden in zijn vel. Toen ze echt doorbeet liep hij los en werd hij door haar weggeduwd. Twee cipiers renden op haar af en ze werd direct tegen de grond gedrukt. Wolfs keek Eva aan, die verschrikt naar hem keek. Wolfs richtte zijn aandacht op een meisje, dat aan het huilen was. Ze keek naar de vrouw, die op de grond gehouden werd.

"Mijn meisje!" schreeuwde de vrouw. De tranen biggelden over haar wangen. "Ik wil mijn kleine meisje vasthouden!"

Seizoen 13 - Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu