Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 7 - Contrast (deel 5)

In deze zware flikken tijd, heb ik een extra lang deel geschreven, hahah <3 bedankt voor alle berichtjes en jullie stemmen! Veel plezier met lezen. (:

Romeo liep in het park waar ze de baby hadden gevonden. Alle onderzoeken die ze hadden gedaan, hadden niks opgeleverd en er waren verder geen getuigen geweest. Hij had stille hoop, dat hij iets of iemand in dat park vond. En niks was minder waar toen hij een jong meisje van rond een jaar of vijftien, onrustig over het gras zag lopen. Het leek erop alsof ze gehuild had.

Hij stapte kalm op haar af en vroeg of alles goed was.

"Prima." antwoordde ze kort terug. Ze liep snel weg.

Romeo twijfelde of hij er achteraan zou moeten gaan, maar ze draaide zich uit zichzelf al om. Ze liep weer terug naar hem.

"Sorry?" vroeg ze zacht. "Is hier... een baby bevonden?"

"Ja, dat klopt. Weet je van wie hij is?"

"Nee!" zei ze direct. "Ik uhm... ik hoorde het." Ze beet op haar lip. "Waar is hij nu?"

"Hoezo?" vroeg Romeo.

"Nee, gewoon."

Romeo gaf haar een kleine glimlach. "Hoe heet jij?"

"Sanne."

"Ik ben Romeo." zei hij terwijl hij zijn hand uit stak.

"Zullen we anders even bij het bankje praten, Sanne?" Hij wees naar het bankje, die iets verderop stond.

"Hoeft niet." zei ze snel.

Hij legde een hand op haar arm. "Je kan me alles zeggen, Sanne."

"Nee. Ik mag niks zeggen. Sorry, ik moet gaan!"

"Ik kan jou helpen, als je wil?" vroeg Romeo nog voordat ze de benen kon nemen.

Ze was stil en hij nam haar mee naar het bankje, waar ze beiden gingen zitten.

"Is het kindje van iemand die je kent?"

Het meisje schudde hevig haar hoofd.

"Is de baby dan van jou?"

Ze was weer stil en twijfelde wat ze moest zeggen. "Uhm..." begon ze voorzichtig. "Ja?"

"Als je zo eerlijk mogelijk tegen me bent, kan ik je zo goed mogelijk helpen."

Sanne zuchtte. "Luister. Ik mag gewoon niks zeggen."

"Van wie niet?"

Ze beet op haar lip en kon het geheim niet meer voor zich houden.

Ze vertelde Romeo het hele verhaal. Over dat haar beste vriendin in het geheim zwanger was en dat alleen zij het wist. Voor haar moest Sanne de baby in het park leggen en het aan niemand verder vertellen omdat haar ouders het niet mochten weten.

"Ik wil gewoon weten of de baby veilig is."

Romeo knikte. "Bedankt dat je het hebt verteld, Sanne. Ik ga zorgen dat de baby in goede handen terecht komt, goed?"

***

"Hoe gaat het op je werk?" begon Nora, zoals ze elke sessie begon.

"Goed." knikte Eva. "We zijn bezig met een zedendelict."

"Heftige zaak?"

Eva haalde haar schouders op. "Er is een tiener bij betrokken..." zuchtte ze. "Maar we twijfelen aan haar oprechtheid."