Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 6 - Familiedrama (deel 4)

"Ik kan wat daklozen, die ik goed ken, kunnen ondervragen of ze wat weten?" Romeo plofte neer op de bureaustoel bij zijn oudere -en wellicht wat wijzere- collega.

"Misschien moeten we even van het hele 'roofmoord door een zwerver'-idee afstappen en het wat breder bekijken."

"Ja," begon de jonge agent. "maar die getuige had het over-"

"Weet ik Romeo," zuchtte Wolfs. "ik was bij de verklaring. Maar we lopen dood op dat spoor. En we kunnen moeilijk elke dakloze uit Maastricht gaan ondervragen."

Julia zette met een vermaakte glimlach een kopje koffie bij de heren neer. "Trek je maar niks van hem aan hoor, hij is niet aan zijn trekken gekomen vannacht."

Wolfs zuchtte hoorbaar terwijl Romeo haar vragend aankeek. "En hoe weet jij dat?" vroeg hij zich af.

"Ik logeer in De Ponti." Ze keek Wolfs grijnzend aan. "Of zijn jullie van die stille genieters?"

"Wolfs met Eva?" Romeo trok een wenkbrauw op. Hij zag ook wel dat ze elkaar leuk vonden, maar ze zouden hun werk toch niet op het spel zetten daarvoor?

"Uh, ja, iedereen ziet toch dat Eva en Floris het met elk-"

"Julia." zei Wolfs streng. "Ga ff aan je werk of zo."

Op dat moment kwam net Eva aanlopen. "Ik heb met Mechels overlegd: die foto van je broer kunnen we op burgernet zetten."

"Top." knikte Julia.

"Ik ga nu de camera beelden nog even opvragen, van het bedrijf waar je moeder de pakketjes heen stuurt."

Julia glimlachte. "Die beelden heb ik wel gewoon voor je."

Romeo zuchtte. "Ze bedoelt de níét-illegale beelden..."

Ze rolde met haar ogen en liep achter de grinnikende Eva aan.

"Het is toch gek dat we nu gewoon criminelen in dienst nemen?" vroeg hij op gedimde toon aan Wolfs.

"Tja, vertel mij wat..." zuchtte hij.

"Jij en Eva hebben toch niet echt... eh..."

Wolfs schudde snel zijn hoofd. "Nee, nee."

Helaas niet, voegde hij er in zijn hoofd aan toe.

"Je valt niet zo in de smaak bij onze mannelijke collega's." lachte Eva naar Julia.

"Ach," Ze haalde grinnikend haar schouders op. "op hen hoef ik ook geen indruk te maken. Saaie kerels."

Eva keek lachend van haar naar Marion, die net naar de twee toe kwam lopen. "Romeo zou wel leuk bij je passen." zei Eva met een knipoog.

"Nou! Dat vind ik nou ook!" zei de agente direct enthousiast.

Julia trok een wenkbrauw op. "Mocht 'ie willen. Ik heb een échte vent nodig, dames." Haar grijns verdween weer. "Even een ander onderwerp: heeft de foto nog een match opgeleverd?"

"Nee, helaas niet." schudde Marion haar hoofd. "Als hij zo slim is, denk ik dat hij slim genoeg is om zijn hoofd niet te laten zien op camera's."

Julia knikte, zuchtte en voelde twee handen van Eva op haar schouders. "Hij is slim," zei ze. "maar wij zijn slimmer. We krijgen hem wel."

***

"Ik heb gedaan wat je zei en volgens mij heb ik iets:" Romeo deed zijn uiterste best voor Wolfs en had na dagen eindelijk wat bruikbaars. "mevrouw had geen familie, op één neef na. Hij krijgt alle erfenis." vertelde hij enthousiast. "Hij is schilder, maar hij klust ook nog wel eens bij."

Wolfs keek hem nu al tevreden aan, ook al had hij nog niet eens gehoord wat voor klusjes het waren.

"De klusjes bestaan onder andere uit bestraatwerk."

"Toevallig..." glimlachte Wolfs. "Waar woont deze neef?"