Seizoen 13 - Flikken Maastricht

AFLEVERING 3 - Chantage (deel 1)

"Ik krijg het geld niet voor elkaar. Kan ik nog wat extra tijd krijgen?" De paniekerige stem van Rick Gerritsen galmde door de herentoilet.

"Je snapt wel wat ik ga doen als je het niet op tijd betaald, toch? Dat heb ik je geloof ik heel duidelijk uitgelegd."

"Alsjeblieft. Geef me nog één week, dan heb ik het écht!" Zijn hart bonkte in zijn keel. Hij was ten einde raad.

"Vandaag. Voor twaalf uur vannacht. Zoals we hebben afgesproken. Meer tijd krijg je niet."

"Nee, nee," smeekte hij. "alsjeblieft!"

"Je hebt nog drie uur." Na die woorden hoorde Rick dat zijn belager opgehangen had. Er was niks meer wat hij kon doen.

Verslagen liep hij de toilet uit en sjokte door het kantoorpand, waar hij werkte. Zijn voeten liepen automatisch naar zijn kantoor, zijn handen pakten automatisch papier en hij begon te schrijven.

***

De wind waaide door zijn haar terwijl hij nog een hijs van zijn sigaret nam. Heel voorzichtig stapte hij naar voren en keek over het randje van het dak van het kantoorpand. Normaal gesproken zou hij hartkloppingen krijgen van die hoogte, maar nu voelde hij niets. Helemaal niets. Hij was alleen verdrietig en beschaamd. Hij had alles kapot gemaakt.

Hij stapte weer achteruit en gooide zijn sigaret op de grond, die hij vervolgens uittrapte. Nog voor de laatste keer las hij zijn afscheidsbrief aan zijn vrouw, Angelique en hun nog ongeboren kindje. Toen hij weer aan hen dacht begon hij te huilen.

"Het spijt me zo, lieverds." Hij gaf een kus op de brief, vouwde hem snel weer op en stopte hem weer terug in de binnenzak van zijn jas. "Het is goed zo."

Hij ging op de rand staan, sloot zijn ogen en nam nog één keer diep adem. En toen sprong hij.