DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆38☆ Bu Sene Şampiyon Görelim Sizi!

  multi:Deniz

  Maçtan sonra ne kadar keyifli okursunuz bilemiyorum,umarım beğenirsiniz.Yorumlarınızı bekliyorumm.

🦅

☆☆☆

Emir'den

  "Kanka bir yardım etsene." Elimdeki pazu bandını sallayarak Ryan'ın yanına gittim.İngilizce bir şekilde söylemiştim.Başını sallayıp bandı koluma geçirdi ve hafifçe omzuma vurdu.

  "Onu gördün mü?" Diye sordu. "Ozzy nasıl sesleniyordu?Imm...Yenge." Yenge kelimesini Türkçe söylemişti.Garip aksanına güldüm. "Anlamadım."

  Ryan tam konuşacağı sırada görevliler bizi uyardılar ve yerime geçmem için ısrar ettiler.Sahaya çıkacaktık.Ryan'ın omzumu hafifçe sıkıp bıraktım. "Maçtan sonra konuşuruz adamım.Bol şanslar." ve yerime doğru adımladım.Yani hakem arkası olan ikinci sıraya.

  AntepSpor'dan tanıdığım arkadaşlarla selamlaştıktan sonra sırama geçtim.Bugün yapılan şerefsizliklere tepki olarak sahaya kadın futbol takımımızla çıkacaktık.Sabahtan beri gözlerim Deniz'i arıyordu.Ryan'ın dediği de kafamı karıştırmıştı biraz.

   Derince bir nefes çektim içime.Bu,yanımda hangi kadın futbolcunun olduğuna bakmama gerek kalmamasını sağlamıştı.

  Siktir.

  Bu kadar tesadüfün de ben varya...

  Belki de yanlış anlamıştım.Bu yüzden bakmam gerekiyordu.Evet,yapabilirdim.

  Derin bir nefes aldım yine.Iyice emin olmuştum.Yine de korka korka başımı eğdim ve yanımdaki kıza baktım.Bu,o'ydu. Dün sabah gördüğümün aksine omuzları dikti ve ifadesiz bir şekilde bakıyordu.Ama ellerinin titremesini engellemek için ellerini sıktığını görebiliyordum.

  Aptal,tırnakları etine geçmişti resmen.Benim avuç içlerim sızlarken,gözlerimi sahaya diktim ve konuştum. "Yapma." Dedim sadece.Duymuş muydu,emin değildim.Ama bu onun sorunuydu.

  "Ne?" Dedi tedirgin olduğu bariz belli olan ama sert göstermeye çalıştığı ses tonuyla.Duymuştu demek ama emin değildi. "Yok bir şey." Dedim ve omuz silktim.Yüzüne bakamıyordum.Bakarsam yine dünkü gibi acı çekerdim ve kafam dağılırdı.Şu an olmazdı.Şampiyonluk maçından önce değil.

  "Peki." Dedi sinirle.Resmen işkence çekiyordum.Çok özlemiştim.Sarılmayı, öpmeyi,uyanır uyanmaz ilk onu görmeyi,bana gülümseyerek tezahürat yapmasını...Çok özlemiştim işte.

  Keşke yapmasaydı.Keşke aldatmasaydı.

  Midem bulanırken yüzümü buruşturdum.Ne olacaktık biz lan böyle?

  Elimize uzunca bir pankart tutuşturdular.Üzerinde kocaman KADINA ŞİDDETE HAYIR! #BİLGEBAŞDOĞAN yazıyordu.Benzer bir pankartı da AntepSpor takımı tutuyordu.Güzel bir olaydı aslında.Güzel bir destek veriyorduk bence.

  Tüm takımın yaptığı gibi sol tarafımdaki Deniz'e kolumu uzattım.Çekingen bir şekilde girdi koluma.Buz gibiydi bilekleri,üşümüştü.

  Bunun umrumda olmaması gerekiyordu.

  O an bir şey daha farkettim.Sanırım ben koluma girmesini bile özlemiştim.O da özlemiş olacak ki bana biraz daha yaklaştı.Göz ucuyla baktım.Gözleri dou doluydu.

Benim sevdiğim kız böyle değildi ki.Sürekli gözleri dolu doluydu.Fotoğrafları dışında bir kez bile gülümsediğini görmemiştim.Onu bu hale ben mi getirmiştim yani?