DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆39☆ Özür Dilerim Ozzy

   Multi: Ozzy

   Keyifli okumalar😋💕

🦅

  ☆☆☆

Deniz'den

  Stresle telefonumu elimde çevirirken,gözlerimde evin kapısındaydı.Bir anahtar sesi bekliyorduk.Ama aynı zamanda da gelememesi için dua ediyorduk.

  Şey...Emir'le birlikte.

  Dünki konuşmamızdan sonra bana gardını indirmiş,hatta pişman olmuştu.Ama öyle kolay kolay affetmeye niyetim yoktu benim.Aylardır ben sürünüyorum be,azıcık da o sürünsün.

  Şimdi ise Ozzy'i bekliyorduk.Emir onu evine çağırmıştı.Bizim apartmandaki evine.Eh,Ozzy'de haliyle işkillenmişti ve şu an muhtemelen asansördeydi.

  "Onu bir daha toparlayamayacağım,fazla aşık." Diye mırıldandı Emir.Baya stresliydi.Benim de ondan bir farkım yoktu her ne kadar saklamaya çalışsam da.

  "Sen mi anlatırsın,ben mi?" Diye sordum.Başını çevirip gözlerime baktı.Deli gibi özlem doluydu.Oh canıma değsin be!

  Ama bir yandan da kıyamıyorum ya...

  "Sen anlat," dedi.Tam o sırada dış kapının kilit sesini duyduk.Arkadan Ozzy'nin söylenmelerini duyuyorduk. "Ümraniyedeki ev dururken niye buraya çağırıyorsun oğlum sen beni?Yemin ediyorum trafikten kanser oldum-" beni görmesiyle lafları kesilmişti.Kapıyı eliyle iterken hala şaşkınlıkla bana bakıyordu.İki saniye içerisinde şaşkınlığı sinire dönerken,bize doğru yürüdü. "Ne işi var lan bunun burada?" Dedi sinirle.Kalbime bir ağırlık çöktü,arkadaşlığımızı umarım kurtarabilirdim.

  "Sakin ol kardeşim,sana anlatacağımız önemli bir şey var." Dedi Emir.Ozzy'nin ateş saçan gözleri Emir'i bulurken sinirle söylenmeye devam ediyordu. "Lan sen amip misin?Senin bu kızla anlatacak neyin olabilir?Bu seni aldattı aldattı!Ayrıca,hani bir daha suratını görsen kusardın?Şimdi yan yana oturuyorsunuz!" Kırgınlıkla Emir'e baktım.Göz göze gelmiştik.Özür diler gibi bakarken,başımı iki yana salladım ve tekrar Ozzy'e baktım.

  "Sıçtın,şimdi de sıvıyorsun geri zekalı.Otur şuraya,önemli diyorum!" Emir patladığında,Ozzy gözlerini devirdi ve oturdu.Hala sinirle bana bakmaya devam ediyordu.

  Gözlerimi kaçırmadan konuştum. "Benden nefret ettiğini biliyorum,Ozzy.Ama beni dinlemelisin.Konuşmam bitene kadar dinle,eğer hala bana inanmazsan şu kapıdan çıkar giderim ve bir daha asla yüzümü görmezsiniz.Anlaştık mı?" Dedim stresle.Inanmazsa ne yapardım?

"Sana asla inanmayacağıma göre...Konuş." deyip kollarını göğsünde çaprazladı ve arkasına yaslandı.İç geçirip konuşmaya başladım.Dün Emir'e anlattığım her şeyi bir bir ona anlattım.Video kayıtlarını,Whatsapp konuşmalarını,her şeyi gösterdim.Tek kelime etmeden şok içinde beni dinlemişti.Okuduğu konuşmaları yarıda kesip telefonu masaya bıraktığında ise kendimi bok gibi hissetmeye başlamıştım bile.Dolu gözlerinden yaşlar boşalmaya başladığında,benim de gözlerim dolmuştu.

  Beşiktaş'ın sahada yılmayan,mücadeleci oyuncusu şu an karşımda hüngür hüngür ağlıyordu.Hem de kaşarın teki yüzünden.

  Elimdekileri bırakıp yanına oturdum  koluna sarıldım Ozzy'nin.Fazlasına izin vermeyebilirdim.

  "Özür dilerim Ozzy.Yemin ederim böyle olsun istemedim.Çok özür dilerim." Benim gözlerimden de yaşlar boşalmaya başladığında,Ozzy elinin tersiyle gözlerini sildi.Kolunu çekmemişti.

   "Nasıl yapar bunu bana?Kardeşime aşık olup...Siktir!Ben ne yapacağım şimdi?" Dedi hıçkırıklarının arasında.Ardından bana baktı. "Eminsin,değil mi?"