DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆17☆ (part 2) Tuzlu Mu?

  Keyifli okumalar 😋❣

☆☆☆

  Emir'le göz göze geldiğimizde,ikimiz aynı anda yutkunduk.Emir'in gözlerinde ilk kez bu kadar korku görüyordum.Gülümser Teyze için hastaneye geldiğinde ve beni gördüğünde bile bu kadar korkmamıştı sanırım.

  Babamın tekrar tıklatmasıyla kendime geldim.Normalde bir problem olmazdı ama Emir'le yakınlaşmışken görmesi beni öldürmesi için yeterli bir sebepti bence.

  Ellerim titrerken camı indirdim.Babam sinirli gözüküyordu.

Allah'ım sen Emir'imin bu arabadan canlı çıkmasına yardım et.  

  "B-baba?" Dedim,sesimin titremesini engelleyememiştim. Gülümsemeye çalıştım belki yumuşatır diye.

  "Ne oluyor lan burada?" Babam Emir'e gözlerini kısarak bakmaya başlamıştı.  "Konuşuyorduk baba."

  "Belli oluyor." Babam bana ters bir bakış atıp arabanın öbür tarafına dolandı.Emir'in kapısını açtı ve gözlerini üzerine dikti. "İn." 

  Derin bir nefes verdim.Allah'ım...

  Emir yutkundu tekrar ve arabadan indi.Bende aceleyle inip yanlarına geçtim.Babam,onunla aynı boydaki Emir'e bakıyordu dik dik.Emir'se ne yapacağını şaşırmıştı.Normalde olsa gülerdim bu duruma.

  "İçeri geçin." Dedi ve eve yürümeye başladı babam.Emir'le ikiletmeden arkasından yürümeye başladık. "Ölmeden önce söylemem gereken bir şey var." Dedi Emir fısıldayarak.Kaşlarımı kaldırarak baktım ona. "Seni seviyorum." Yüzümü bir sırıtma kaplarken içim bir tuhaf olmuştu.Hoşlandığını hepimiz biliyorduk ancak sevdiğini söylemesi...Beni seviyordu.Beni seven biri vardı.Sevgime karşılık veren bir adam vardı.

  "Deniz!" Babamın kızgın sesiyle uyanırcasına kendime geldim.Hızlı adımlarla onlara yetiştim.

Bir kaç dakika sonra evin salonunda ben ve Emir yan yana,babam karşıdaki tekli koltukta oturuyordu.Gözlerini dikmiş bize bakıyordu.Bu halini daha önce görmemiştim,açıkçası korkuyordum.

  "Ellerimi yıkamaya gidiyorum." Emir'e baktı. "Kızıma yirmi santimden fazla yaklaşırsan o oynadığın topu kıçında patlatırım,anladın mı beni?" Emir nefesini tutarak hızla başını salladı.Babam memnun olmuşçasına kaşlarını düzeltti ve salondan çıktı.

  "Adam psikopata bağladı." Diye mırıldandım.Daha sonra korkudan üç buçuk atan erkek arkadaşıma baktım. "Giyiminin ve diksiyonunun mükemmel olduğunu söyle.Konuyu bir şekilde maç muhabbetine getir ve Talisca'yı bol bol öv.Babam onu çok sever.Benim inanılmaz yaramaz olduğumu ve evlat olsam sevilmeyeceğimi falan söyle,beni gömmeye bayılır.Tamam mı?" Ona fısıldayarak babamla ilgili tüyolar veriyordum.

"Tamam." Dedi ama kafası karışmış gibiydi.Tam o sırada babam gelip aramızdaki mesafeyi kontrol ettikten sonra tekrar yerine kuruldu.Sadece bakıyordu.Konuşması ve kendini tanıtması için Emir'i dürttüm.

  "T-talisca'nın giyimi çok güzel değil mi?Bu arada Deniz ç-çok güzel futbol oynuyor.Ayrıca siz çok yaramazsınız.Evlat olsanız s-sevilmezsiniz." Emir heyecanla sıraladığında,ellerimi yüzüme kapattım.Heyecandan saçmalıyordu salak.Gülsem mi ağlasam mı bilemedim.

  "Siktir,"Diye mırıldandığını sadece benim duymuş olmamı ümid ediyordum.

Babamın ağzımıza sıçmasını beklerken,o bir anda kahkaha atmaya başladı.Parmaklarımı aralayıp babama baktım.Adam bildiğiniz kahkahalarla gülüyordu.

  Ellerimi indirdiğimde Emir'n baktım.O da şaşkındı.

"Baba?" Dediğimde babam nihayet gülüşünü durdurup bize baktı. "Hep bunun hayalini kurardım!Mükemmel bir hismiş," anlamadığımızı farkettiğinde açıklamaya girişti. "Bu anı işte.Kızımın erkek arkadaşıyla tanışmak..." Emir'e baktı. "Hakkını helal et oğlum,bunu yapmam gerekiyordu." Emir'de benim gibi şok olmuştu.Babamın dediklerini idrak etmeye çalıştığına eminim.