DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆5☆Kale Arkası

Multi: Dağhan

~Ben ekleyemedim ama bölümün başında geçen Sen Benim Her Gece Efkarım isimli Beşiktaş bestesini dinleyebilirsinizz~

Keyifli okumalar

☆☆☆☆☆☆☆

Bir Hafta Sonra

Beynimde yankılanan Beşiktaş marşıyla gözlerimi araladım.

"SEN BENİM HER GECE EFKARIM,GÖZÜMDEKİ YAŞIM,SİGARA DUMANIM..."

Yüzümü buruşturarak telefonu aldım elime.Kimdi arayan bu münasebetsiz?

Gözlerim telefonu kapatır kapatmaz uyumaya başlamak için kapalıydı.Uykum açılmasın diye bakmadan açtım.

Hayatımda ilk defa.

"Ne var?" Dedim ters ters.Sesim boğuk çıkıyordu uykulu olduğundan.

"Ne demek ne var ?Böyle telefon mu açılır be!?" Tanıdık gelen erkek sesiyle gözlerimi araladım. "Kim bu ya?" Ekrana bakarken,o güzel tınılı kahkaha yankılandı.

Göztepe'li yazan ekrana aval aval bakmaktan çekinmedim.Yuh!

"Emir!" İstemsizce adını söylerken bağırdığımda,telefonu kulağından uzaklaştırdığına emindim. "Kızım ne bağırıyorsun ya?Ne çabuk özledin beni?"

Bir haftadır Emir'in antrenmanlarıydı maçıydı derken adam akıllı konuşamamıştık.

"Hasretinle yandı gönlüm." Dedim gözlerimi devirerek. "Biliyorum." Dedi o da. "Ne yapıyorsun?"

"Uyuyordum.Malum daha kargalar bokunu yemedi!" Güldük. "Sen?"

"Sahildeyim.Koşu yaptım da bir arayıp halini hatrını sorayım dedim.Konuşamıyorduk." Bir şey diyeceğim.Hadi ben çok iyi bir futbolcu ve kafa çocuk diye konuşmak istiyordum.Onun benle konuşmak isteme nedeni neydi ki?

"İyi yapmışsın.Bu arada,Bursa'yla berabere kalmanıza üzüldüm.Akhisar maçını alırsınız umarım." Onunla maç dışında ne konuşabilirdim ki?Zaten ünlü sayılabilecek bir futbolcuyla maç konuşmak bile hala tuhafıma gidiyordu! "Bakacağız.Ondan ümitliyim." Derin bir nefes verdiğini duydum. "Maça gelecek misin?"

Ona koçla maça gideceğimizi falan anlatmamıştım.Sürpriz yapmaktı planım.Elime yüzüme bulaştırmazsam güzel olabilirdi.

"Ya şey ben...Gelemeyeceğim."

"Niye ki?Eğer para sıkıntıysa sana yer ayırtabilirim.Sakın sorun yapma." Gülümsedim.Ya, gerizekalı ya! "Yok,ondan değil.Ailevi meseleler diyelim." Pinokyo gibi burnum uzamadığı için teşekkürler Allah'ım.

"Anlıyorum.Sonraki maça bahane kabul etmem ama!Senin o tribünde beni destekleyecek olman beni çok mutlu ederdi."

  O an, kontrol edemediğim bir cümle çıktı ağzımdan. Tamamen refleks gibi bir şeydi.

"Bana mı yürüyon lan?" Uyku sersemliğimi üstümden atamamıştım heralde!Emir Berkan'a bunu söyleyen tek gerizekalı ben olmalıydım bence.Hatta dünyadaki tek gerizekalı ben olmalıydım.Allah belamı versin benim.Burnum kapılara kısılsın benim.Kafam klozete düşsün benim.Götüm kopsun benim!

Neyse ki Emir korktuğum gibi telefonu yüzüme kapatmak yerine büyük bir kahkaha attı,ben kendime hunharca küfür ve beddua ederken.Onun kahkahasına yüzsüz yüzsüz sırıttım.Allah'ım akıl ver bana ya!

"Bilmem,belki..." dedi Emir melodik kahkahası bitince.Adam remix yapmıştı resmen.

O an varya,eridiğimi ve buharlaştığımı hissettim. "Şey...Yok ya.Yürümüyorsundur. Yoksa duramazdın." Saçmalıklarıma karşı alnıma şiddetli bir şaplak geçirdim. "Sakin ol ve kendine vurma!"